احمد حیدری

یاد آن روزهایی که احمد حیدری در پست گوش چپ ایرانجوان به عنوان یک فوتبالیست دونده ی سرعتی و تاثیر گذار در هنگامی که توپ عمقی برای وی ارسال می کردیم چنان پا به توپ و با سرعت از دفاع های حریف فاصله می گرفت که دستیابی و مهار وی غیر ممکن بود و لقب «ایر تاکسی» به همین منظور به وی اطلاق می شد.این لقب به گفته ی آقای رسول حیدری، برادر بزرگوار ایشان، توسط آقای چعبی به وی داده شده بود.

در فرارها از گوش چپ در صورتیکه میدان مانور کافی داشت در کسری از ثانیه دروازه بان حریف، خود را روبروی احمد می دید.و عموما شگرد بازی وی طوری بود که قبل از اینکه به دروازه بان نزدیک شود معمولا از فاصله پنج متری با اعتماد به نفس کافی اقدام به شلیک توپ می کرد. چنین اعتماد به نفسی حتی اکنون هم در خیلی از فورواردها کمتر دیده می شود.و بستگی به قرار گرفتن دروازه بان، نزدیک به تیر یک یا تیر دو (تیر دور تر) توپ را بصورت زمینی با شوتی محکم و با پای چپ روانه دروازه می کرد.اینجا بود که استادیوم یکپارچه برای هنرنمایی احمد بر می خاستند.

پس از گل زدن چنان خونسرد و با حجب و حیا بود که هیچگونه حرکتی دال بر تحقیر تیم حریف و هواداران آنان از خود نشان نمی داد.به همین دلیل در بین حریفان هم از محبوبیت خاصی برخوردار بود.

در طول کل سالهای دهه ی چهل و پنجاه تیم ایرانجوان از سیستم ۴_۲_۴ استفاده می کرد. در پست فوروارد زنده یادان محمد علی برزین(مندل), با شماره هشت و احمد حیدری در پست گوش چپ با شماره ی یازده وحمید راستیان با شماره ی ده از بازیکنان ثابت و دائمی بازیها بودند. ضمنا سایر همبازی های نامبرده عبارت بودند از: محمدرضا و ابراهیم سملیان (کاپیتان ایرانجوان)، مرحوم مجید چاهی بخش،مرحوم یدالله خراجی،مرحوم ماشاالله فروزانی،حسین وزانی، حمید چاهی بخش(اردلان)، باقر کرمی(شادکامی)، غلامحسین پورچنگی،عباس شریفیان ، احمد صالحی زاده، نادر اقدام، حسین فهیمی،کاظم و رحمت میرتقوایی ،ابراهیم نجاتی، عبدالعلی ارفعی،رسول حسن پور، رضا اخلاقی، حسین حیدری(تینو) و….

احمد در طول سالیان مقام های زیادی از جمله مقام سوم مسابقات سراسری در بندر انزلی (۱۳۴۷) همراه با تیم کلنی بوشهر، شرکت در بازیهای قهرمانی کشوری در شیراز (۱۳۵۱)، قهرمانی باشگاههای بوشهر در چندین دوره، قهرمانی دو صدمتر و…..در ویترین افتخارات خود دارد. او تنها فوتبالیست بوشهری است که حتی عزیز اصلی دروازه بان تیم ملی وقت در بازی بین ایرانجوان و پرسپولیس در ورزشگاه پیر تهران(امجدیه)در حضور بازیکنان نامداری چون حسین کلانی، زنده نامان همایون بهزادی ، حمید جاسمیان، جعفر کاشانی و ابراهیم آشتیانی طعم ضربه های سهمگین و دقیق احمد را چشیده و با پاس نادر اقدام در ثانیه های آغازین بازی دروازه اش باز شده است.

پاتوق وی قبل و پس از بازنشستگی در خیابان ولیعصر در کنار دوست عزیزش آقای مسعود گلافان مکانیک معروف اتومبیل بود که دوستان همیشه می توانستند او را در آنجا ملاقات کنند.

جا دارد از زنده یاد احمد حیدری به عنوان یکی از ناخداهای شجاع، ماهر، فنی و مسلط به امور دریانوردی یاد کنیم.

احمد از آن جمله دریانوردانی بود که سفرهای زیادی با لنج ها و بوم‌های بوشهری به کشورهای عربی داشته و هیچگاه در سفرهای دریایی ترسی از توفان ها و امواج سهمگین به خود راه نداده و بعنوان ناخدایی ماهر همیشه کشتی را به ساحل امن می رسانده است.

ناخدا اکنون در آغوش خدا آرام گرفته است.

یاد و نامش تا ابد گرامی باد.

در این زمینه

عکس/ پیشکسوت فوتبال بوشهر درگذشت