دیابت

خلیج فارس:به گفته محققان «شکر نارگیل» از شکر سفید معمولی، بهتر، مقوی‌تر و سالم‌تر است، اگرچه کالری و کربوهیدرات زیادی دارد و با شکر معمولی برابری می‌کند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از اطلاعات آنلاین؛شکر نارگیل از شیره ساقه جوانه‌های گل نخل نارگیل به دست می‌آید. شکر تصفیه شده پردازش بیشتری روی آن انجام می‌شود که این نوع فرآوری شدن روی شکر نارگیل رخ نمی‌دهد. همچنین چون شکر نارگیل تحت فرایندهای کمتری قرار می‌گیرد، بنابراین مواد مغذی بیشتری دارد.

شکر نارگیل روی، آهن، پتاسیم، پلی فنول و آنتی اکسیدان دارد و بدون پردازش اضافی خشک و بسته بندی می‌شود.

اگرچه شکر نارگیل سالم‌تر است اما نباید بیش از حد مصرف شود و از نظر کالری مشابه شکر معمولی است. نکته بعدی اینکه شکر نارگیل حاوی اینولین است که به عنوان فیبر می‌تواند جلوی افزایش قند خون را بعد از خوردن غذا بگیرد.

بنابراین می‌تواند انتخاب سالمتری در مقایسه با شکر معمولی برای دیابتی‌ها باشد. البته انجمن دیابت آمریکا خاطر نشان می‌کند که باید مانند شکر معمولی با آن رفتار کنید چراکه حاوی همان مقدار کالری و کربوهیدرات است.

اینولین نوعی پری بیوتیک است. در معده هضم یا جذب نمی‌شود. در روده می‌ماند و به رشد باکتری‌های مفید کمک می‌کند. اینولین یک ماده نشاسته‌ای است که در طیف گسترده‌ای از میوه ها، سبزیجات و گیاهان دارویی از جمله گندم، پیاز، موز، تره فرنگی، کنگر فرنگی و مارچوبه یافت می‌شود. اگرچه قند نیست، اما اغلب به عنوان جایگزین قند در غذاها و نوشیدنی‌ها استفاده می شود. این فیبر غذایی به عنوان یک پری بیوتیک در بدن شما عمل می‌کند و چندین فواید سلامتی را ارائه می‌دهد که آن را به یک جایگزین شیرین و مغذی برای شکر تبدیل می‌کند.

خلیج فارس:دیابت از بیماری‌های شایع می‌باشد که می‌تواند با علائم متفاوتی در بدن ظاهر شود. اما آیا می‌دانستید که ورم برخی قسمت‌های بدن می‌تواند نشانه‌ای از دیابت باشد؟

به گزارش «خلیج فارس»،️ ورم در هر قسمت از بدن تجربه‌ای ناراحت کننده است. ورم ممکن است به دلیل یک آسیب دیدگی یا حتی پس از استفاده از یک غذای شور اتفاق بیفتد. بررسی‌های اخیر نشان می‌دهند که ورم در قسمت‌های خاصی از بدن می‌تواند نشانه ابتلا به دیابت باشد. این قسمت را بخوانید تا متوجه شوید به ورم کدام نقاط از بدن باید توجه داشته باشید و هرکدام چه مفهومی دارد.

ورم در مچ پا، پا یا دست‌ها ورم دیابتی هستند
همیشه باید به قسمت‌های متورم بدن تان توجه داشته باشید، زیرا بدن این گونه سعی دارد مشکلی را به شما بگوید. اما اگر مچ پا، پاها یا دستان شما متورم است، امکان دارد نشانه این باشد که مبتلا به دیابت هستید. این ورم که به علت تجمع مایعات در بدن است، به ا دما معروف است.

دیابت شرایطی است که در آن بدن انسولین کافی تولید نمی‌کند، انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده ترشح می‌شود و باعث می‌شود سلول‌های شما قند را جذب کنند. بدون وجود مقدار مناسب انسولین در بدن، قند در جریان خون جمع می‌شود، که در صورت عدم درمان به مخاط رگ‌های خونی کوچک آسیب می‌رساند و باعث گردش خون ضعیف شده و در نهایت منجر به تجمع مایعات در قسمت های، مچ پا، پا یا دست‌ها خواهد شد.

ورم مچ پا

علل دیگری نیز وجود دارد و ورمی که مربوط به ابتلا به دیابت است را نشان می‌دهند. به عنوان مثال گردش خون ضعیف یکی از دلایل شایع ورم مربوط به دیابت است، اما تنها دلیل آن نیست.

طبق بررسی‌های اخیر، سایر فاکتورهای مشترک مرتبط با تورم در افراد دیابتی شامل چاقی، نارسایی وریدی، مشکلات قلبی، مشکلات کلیوی، سطح پایین پروتئین و عوارض جانبی دارو است.

طبق تحقیقاتی که انجام شده، نارسایی وریدی هنگامی است که وریدهای پاهای شما باعث می‌شوند خون به قلب بازنگردد. با پزشک خود صحبت کنید تا متوجه شوید چه چیزی می‌تواند باعث ورم بدن شما شود و ایا امکان دارد به دیابت مبتلا باشید یا خیر.

راهکارهایی برای کاهش ورم
گرچه بهتر است به پزشک مراجعه کنید، اما تعدادی راهکار وجود دارد که می‌توانید برای کاهش ورم بدن خود انجام دهید. بررسی‌های اخیر نشان می‌دهند که برای کاهش ورم قسمت آسیب دیده بدن، پوشیدن ساپورت یا جوراب، ورزش و پیروی از یک رژیم غذایی که دارای مقدار کمی سدیم باشد، موثر است.

علاوه بر این، بهتر است که بدن خود را مرطوب نگه دارید، وزن خود را کاهش دهید، منیزیم مصرف کنید، ناحیه آسیب دیده را در حمام نمک اپسوم خیس کنید، روغن‌های ضروری را استفاده کنید و هر چند ساعت یکبار، از جای خود بلند شوید و حرکت کنید.

در چه صورتی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر مچ پا، دست‌ها یا پاهای شما ورم دارند و نمی‌توانید ورم آن را کاهش دهید، باید به پزشک مراجعه کنید. حتی اگر ورم شما نشانه دیابت نباشد، ممکن است مسئله جدی تری وجود باشد.

ورم در یک طرف بدن هم می‌تواند نشان دهنده ترومبوز ورید عمقی (DVT) باشد که باعث لخته شدن خون در یک یا چند رگ پای شما می‌شود که فورا نیاز به مراقبت پزشکی دارد. علت آن هر چه هست، حتما با پزشک مشورت کنید تا بتواند شما را درمان کند.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما

خلیج فارس: مصرف توت و خرما در کنار چای باعث بالا رفتن قند و در نهایت دیابت می شود. چای را هرگز با توت و خرما نخورید!

مضرات خوردن چای با توت و خرما

به گزارش خلیج فارس؛ متاسفانه برخی از مردم بر این باورند که مصرف توت یا خرما به جای قند می تواند از بالا رفتن میزان قند خون جلوگیری کند.
بهتر است در مصرف خرما یا توت با چایی زیاد روی نشود.

چای و قهوه از نوشیدنی های محبوب تمام کشورهای دنیا هستد که بسیاری از افراد آنها را با طعمی شیرین می پسندند .ما ایرانیها نیز اغلب عادت داریم که چای را با شیرینی بخوریم. اما همانطور که می دانیم قند و شکر مفید نیست و موجب آلزایمر ،پوسیدگی دندان و دیابت و بیماری های دیگر می شود.

برخی از افراد خرما و توت را جایگزین قند و شکر می کنند . خرما و توت و انجیر دارای میزان زیادی قند از نوع فروکتوز هستند که مصرف آنها برای افراد دیابتی نیز ضرری ندارد.

یعنی به راحتی جذب بدن می شود اما کالری این مواد مانند قند است یعنی به ازای مصرف هر یک گرم از آنها، ۴ کیلوکالری انرژی به بدن می رسد بنابراین مصرف بیش از اندازه آنها ، مانند قند و شکر برای بدن عوارضی در پی دارد.

هر حبه قند تقریبا ۳ گرم وزن دارد . اگر فرض کنیم که هر یک گرم قند ۴ کیلو کالری انرژی فراهم می کند انرژی دریافتی بدن با خوردن ۳ حبه قند برابر ۱۲ کیلوگالری است.

در حالی که برخی افراد ترجیح می دهند چای خود را با خرما ، توت خشم و انجیر و … میل کنند میزان کالری دریافتی آنها برابر با ۵۰ الی ۶۰ کیلو کالری است.

چای با توت خشک
برخی کارشناسان عقیده دارند که نباید خرما و توت را به همراه چای مصرف نمایند .زیرا قند این مواد هنگام تماس با آب جوش و یا چای داغ جذب بدن می شود و اما انرژی آنها جذب بدن نمی شود و مزایای آنها از بین می رود.

البته این نظریه به کارشناسی زیادی نیاز دارد و از نظر علمی ثابت نشده است زیرا قند خرما و توت و انجیر بیشتر از نوع فروکتوز است که قندی طبیعی می باشد و در صورت جذب بدن خطری برای آن ندارد .

البته در مصرف این مواد خوراکی باید اعتدال را رعایت نمود زیرا کالری بالای آنها موجب افزایش وزن و چاقی می شود.

از طرفی اگر قند موجود در خرما در تماس با آب جوش و چای جذب بدن شود باید این سوال را پرسید که چگونه بخش عمده کالری که از مواد قندی است و مبنای انرژی زا بدون آن است جذب بدن می شود اما انرژی آن جذب نمی شود؟

این فرضیه را می توان به سادگی انکار نمود. برای تهیه شیره خرما ، شیره انجیر ، شیره توت و شیره انگور که دارای تمام ویتامین ها و مواد معدنی خود میوه ها هستند از روش جوشاندن و تصفیه میوه ها استفاده می شود . جوشاندن باعث خروج مواد مغذی خرما و دیگر مواد به داخل آب می شود که با تغلیظ این آب تبدیل به شیره مقوی می شود.

البته کارشناسان اعتقاد دارند بهترین نوع شیره آن است که در دمای ۶۰ تا ۷۰ درجه تهیه شود و به نقطه جوش نرسد چرا که مواد مغذی آن از بین می رود .به همین دلیل شیره خرمای صنعتی را توصیه می کنند که در دمای ۶۵ درجه تهیه می شود.

چای با خرما

سوال دیگری که وجود دارد این است که افرادی که چای خود را با خرما میل می کنند چای آنها خنک است و یا چای بسیار داغ را ترجیح می دند؟

به طور طبیعی افراد بزرگسال در داغ ترین حالت چای را با دمای ۶۰ تا ۷۰ درجه می نوشند که این دما نمی تواند مواد مغذی مهم خرما را از بین برد .البته این موضوع به تحقیق و مطالعه بیشتری نیاز دارد.

در حالت عادی و طبیعی افراد بالغ در داغ ترین حالت چایی را با دمای حدود ۶۰ درجه تا نهایتا همان ۷۰ درجه نوش جان می کنند که این دما نمی تواند در زمان مصرف خرما با چایی باعث از بین رفتن مواد مغذی خرما شود.

بهترین گزینه به جای قند، خرما و توت و… استفاده از میوه های خشک است که انرژی لازم را برای بدن فرام کرده و آسیبی به سلامت بدن وارد نمی کند.

منبع: عصر ایران

خلیج فارس: مهندسان دانشگاه استنفورد یک سیستم تحویل داروی هیدروژلی ارائه کرده‌اند که تزریق روزانه یا هفتگی داروهای دیابت و داروهای کنترل وزن مانند Ozempic ،Mounjaro ،Trulicity ،Victoza را به یک تزریق هر چهار ماه یک بار تبدیل می‌کند.

به گزارش خلیج فارس؛ محققان معتقدند که چنین سیستمی، مدیریت دیابت و وزن را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد، انطباق دارو را بهبود بخشیده و به افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کمک می‌کند تا نتایج سلامت طولانی مدت را تجربه کنند.

نیم‌میلیارد نفر در جهان از بیماری دیابت رنج می‌برند که از این میان ۱۳۰ میلیون نفر در آمریکا زندگی می‌کنند که درمان آنها ۴۰۰ میلیارد دلار هزینه به دنبال دارد. پپتید شبیه گلوکاگون ۱ (GLP-1) به‌عنوان یک داروی معجزه آسا شناخته می‌شود که عوراض کمی دارد. این گروه از هیدروژل برای رهایش آهسته این دارو استفاده کردند.

راز این هیدروژل در خصوصیات فیزیکی منحصر به‌فرد آن است. هیدروژل‌ها چیز جدیدی نیستند، به‌عنوان مثال بسیاری از افراد لنزهای تماسی ساخته شده از هیدروژل استفاده می‌کنند.

هیدروژل از زنجیره‌های پلیمری و نانوذرات که مولکول‌های دارویی را نگه می‌دارند تشکیل شده که با گسیخته شدن این زنجیره، محتویات دارویی آن آزاد می‌شود.

اریک اپل از محققان این پروژه می‌گوید: «هیدروژل ما طی چند ماه مانند حل شدن حبه قند در آب، حل می‌شود و ترکیبات آن مولکول به مولکول آزاد می‌شود.»

این هیدروژل جدید، که از لحاظ فنی به‌عنوان هیدروژل پلیمر-نانوذره (PNP) شناخته می‌شود به راحتی با سرنگ‌های رایج تزریق می‌شود و به مدت چهار ماه در بدن دوام خواهد داشت و در این زمان داروی GLP-۱ را به آرامی وارد بدن می‌کند.

این ژل در ابعاد کوچک در بدن قرار داده می‌شود که برای بیمار مشکلی ایجاد نشود و حس ناخوشایندی نداشته باشد و به اندازه کافی هم ترکیبات دارویی داشته باشد که بتواند برای چهار ماه رهایش را انجام دهد.

این گروه تاکنون این تیم سیستم جدید تحویل دارو را در موش‌های آزمایشگاهی با موفقیت بالا آزمایش کرده است. در موش صحرایی، یک تزریق واحد از این درمان مبتنی بر هیدروژل باعث بهبود مدیریت قند خون و وزن در مقایسه با تزریق روزانه یک داروی تجاری پیشرو می‌شود. این سیستم تحویل دارو می‌تواند در سایر داروها و سایر شرایط نیز اعمال شود.

منبع: ایسنا