سریال

خلیج فارس: رابرت هولمز تامسون بازیگر ۷۶ سالۀ کانادایی است که برای مخاطبان ایرانی به خاطر بازی در نقش «جاسپر دیل» در سریال قصه‌های جزیره شناخته شده است. تامسون با بیش از ۵۰ سال فعالیت، در کانادا یک چهرۀ هنری مورد احترام است.

منبع: فرادید

خلیج فارس: محمدرضا رهبری، بازیگر سریال بچه مهندس با انتشار یک عکس در اینستاگرام اعلام کرد که پدر شده است.

محمدرضا رهبری نوشت: خبر کوتاه است و برایمان بسیار مسرت بخش، پسرم دیاکو به دنیا اومد.

محمدرضا رهبری (زادهٔ ۵ دی ۱۳۶۱) بازیگر ایرانی است. رهبری در سال ۱۳۸۴ با سریال گل‌ریزان شناخته شد و با ایفای نقش سینا در سریال میوه ممنوعه توانست به شهرت برسد. او در سریال بچه مهندس ۴ بازی کرده است.

منبع: برترین‌ها

منبع:

خلیج فارس: ساکنان روستای امام‌زاده ابراهیم شفت در گیلان پس از وقوع آتش سوزی مهیب در شرایط سخت و دشواری به سر می‌برند که یادآور سکانس‌هایی از فصل دوم سریال «نون خ» و چادرنشینی همشهریان نورالدین خانزاده (سعید آقاخانی) در پی زلزله کرمانشاه در ذهن مخاطبان است.

گزارش میدانی‌ روزنامه هم‌میهن از روستای امامزاده ابراهیم، ۷ روز پس از آتش‌سوزی مهیب را بخوانید:

* «آقا نرو. وایسا.» زن دست کودکش را گرفته و می‌دود به‌سمت ماشینی که نیمه ماه قرمزی روی در و دیوارهایش نقش بسته. ماشین نه کوچک است نه بزرگ، کنار سکویی ترمز گرفته و در بزرگش باز است و داخل پر از بسته. مردم گوشه یکی از ساختمان روستای امامزاده ابراهیم شفت، صف کشیده‌اند، این‌پا و آن‌پا می‌کنند، نکند بسته‌ها تمام شوند و جا بمانند. داخل بسته‌ها چند قابلمه روحی است.

* زن پوزخندی می‌زند: «در مغازه من ۷۰۰-۶۰۰ قابلمه روحی بود. همه‌اش سوخت.» از لای چادر سفید و بزرگ هلال‌احمر، نگاهی به ماشین و مردم می‌اندازد و قاشق را از پلوی قرمز ظرف یک‌بار مصرف پُر می‌کند و می‌گذارد در دهان پسرش. پسر دوساله بازیگوش‌اش: «از پنجشنبه من و همسر و پسرم اینجا زندگی می‌کنیم.» سه چادر گوشه حیاط نشسته‌اند، ساکنان دو چادر در صف‌اند و خانم نوری، نشسته به تماشا. ساختمان ۱۲-۱۰ اتاق بیشتر ندارد. ما دیگر جا نمی‌شدیم.

* ساختمانِ ستاد بحران فرمانداری است. جلسه‌های شورای روستا داخل یکی از اتاق‌هایش برگزار می‌شود، همان‌جا که تیم‌های بهداشت هم نشسته‌اند، فشار خون مردم را می‌گیرند و معاینه‌شان می‌کنند. خانم نوری، از شب حادثه در همین چادر زندگی می‌کند، زیرانداز نازک و یک‌پتو، تنها دارایی‌شان است. همسایه‌ها داخل ساختمان‌اند. ۱۵-۱۰ نفر در یک اتاق، با چند پتو و یکی، دو زیرانداز. آتش، اهالی روستا را ساکن اتاق‌های سه ساختمان روستا کرده؛ فرمانداری، مدرسه و…. از شب حادثه حمام نرفته‌اند. یک چراغ‌گازی هم به آنها داده‌اند که می‌گوید خراب است.

* رد شعله‌ها روی آسفالت تکه‌شده، چاله‌ها‌، سقف‌های خراب‌شده، گاز پیکنیک و کپسول‌های زنگ‌زده، جا مانده. لوله‌های ترکیده که آب از لابه‌لای‌شان، خاکسترها را خیسانده، النگوهای سوخته، میله‌های نصفه، تلی از بتن، گچ و ورقه‌های فلزی، داستان شب وحشتی را روایت می‌کنند که اهالی در 50 سال پیش ندیده‌اند. این پنجمین باری است که رضا رضایی، شاهد آتش گرفتن محله‌اش می‌شود. محله امامزاده یا شازده ابراهیم که پر از بازارچه، خانه و اقامتگاه‌ رنگی و چوبی بود.

* آنها چهارشنبه‌شب به چشم خود دیدند چطور ساختمان‌های 4، 5 و 6 طبقه‌شان در آتش سوخت و فروریخت و حالا از میان آن عمارت‌ها، تنها بازمانده، آجرهای بتنی مربعی‌شکلی است که نشان از زندگی‌های دودشده دارد. کرکره فلزی برخی از مغازه‌ها هنوز پایین است، پشت آن اما همه‌چیز آتش گرفته و سوخته. آن ساعت از شب، آقای سالارپور هم که نانوای محل است، کرکره سه مغازه دیواربه‌دیوارش را پایین کشیده بود. با گویش گیلکی، آشفته، پریشان و با لکنت فراوان، ماجرای شب آتش‌گرفتن زندگی‌اش را روایت می‌کند.

* خانه خانم نوری، سال 92 هم سوخته بود و بعد از سال‌ها پول روی هم گذاشتن ـ دو سال پیش ـ توانست وسایلش را کامل و مغازه را بازسازی کند: «هفته پیش دومیلیارد تومان جنس خریدم و ریختم داخل مغازه. حالا روی‌هم‌رفته 20 تا 30 میلیارد تومان ضرر کردیم.» خانه‌شان چهار طبقه بود، هر چهار طبقه هم بتن. نما چوبی اما خانه و زندگی‌شان بیمه نبود: «به مرگ خودم فکر می‌کردم، به سوختن خانه نه.» همسرش پیمانکار است و ستون‌ها را محکم ساخته بودند از ترس سیل، زلزله و باد. اما نمی‌دانستند شعله‌های آتش نانوایی، آنها را چادر‌نشین می‌کند. آن‌هم درست یکی، دو ماه مانده به فصل رفت‌وآمد مسافر.

* زبانش می‌گیرد؛ یادآوری شب حادثه برای آقای سالارپور، مرد سالخورده امامزاده ابراهیم سخت است، با دستش دستگاه خمیرگیر پشت نرده‌های سوخته را نشان می‌دهد. دستگاه هنوز شکلش را دارد. سیم برق همین دستگاه، ساعت حدود 11 شب چهارشنبه دوازدهم اردیبهشت‌ماه اتصالی کرد. او در مغازه کناری که قصابی است، صدای جرقه‌ها را شنید اما تا به خود آمد، دید که از لابه‌لای نرده‌ها شعله‌ای بیرون زده. کنار در جعبه شیلنگ آتش‌نشانی است. لوله شیلنگ، دور خودش پیچیده شده، بازش می‌کند تا روی شعله‌ها بریزد، لوله پلاستیکی اما نفس‌تنگ است. کمی آب‌پاشی می‌کند و تمام. آب داخل لوله‌ها توان خاموش‌کردن آتش را ندارد و در نیم‌ساعت، شهرک چوبی را خاکستر می‌کند.

* ساختمان متعلق به ستاد بحران فرمانداری امامزاده ابراهیم است، آنها را ظهر پنجشنبه اسکان داده‌اند. ساختمان جهاد سازندگی و یک‌مدرسه دیگر هم پر از اهالی است. آنها می‌گویند که روستایی‌ها به کانکس نیاز دارند.

* خیران به کمک‌شان بیایند تا کسب‌وکارشان را راه ‌بیاندازند: «اگر کانکس داشته باشیم، می‌توانیم جلوی آن دستفروشی کنیم.» آنها یخچال و گاز چندشعله هم نیاز دارند، چون روستا گازکشی نیست. بهزاد رمضانی از اعضای قبلی شورای روستاست، او می‌گوید که همه در اتاق‌ها فامیلند و مردم بیش‌ازهمه به کمک خیران نیاز دارند: «برایمان نان لواش، پنیر و غذا می‌آورند اما بیش‌ازهمه به یخچال و گاز نیاز داریم.» از دور ماشینی از راه می‌رسد، صندوق خودرو شاسی‌بلند پُر از زیرانداز است. یکی می‌گوید، راننده از بازاری‌های رشت است و برای اهالی زیرانداز آورده. همه آنها که در صف بسته‌های معشیتی بودند، به سمت خودرو می‌روند و هرکدام با دو، سه زیرانداز باز می‌گردند.

* عرض کوچه حداقل 12 متر است، انتهای پیچ اما عرض کمتری دارد، همین فاصله کم سبب شد تا شعله‌ها از خانه‌ای به خانه دیگر برود. اهالی می‌گویند شدت شعله‌ها آنقدر شدید بود که در فاصله زیاد هم دست‌وصورت داغ می‌شد. اگر تابستان بود و فصل مسافر، افراد زیادی دچار آتش‌سوزی می‌شدند. حتی تعداد ساکنان در تابستان هم بیشتر از فصل‌های دیگر است: «در تابستان حدود 700 خانواده در روستا زندگی می‌کنند و با شروع زمستان، خیلی‌های‌شان مهاجرت می‌کنند. در فصل سرما، 200 خانوار در روستا باقی می‌مانند. شب حادثه حدود 500 خانواده در روستا سکونت داشتند که در حال آماده‌سازی برای مسافران تابستان بودند.»

منبع: برترین‌ها

خلیج فارس: رامسین کبریتی، بازیگر نقش صابر فردوس در سریال ستایش به تازگی از تیپ و ژست جدید کانادایی‌اش رونمایی کرده است.

او در استوری جدید خود متن معناداری هم نوشت که در ادامه قرار داده شده است:

منبع: برترین‌ها

خلیج فارس: منوچهر هادی کارگردان معروف سینما و تلویزیون ضمن انتشار تصویر زیر به موضوع شکایت آموزش و پرورش از سریال «افعی تهران» واکنش نشان داد.

به گزارش خلیج فارس؛ او به این شکل نوشت: « آهای معلم بد، چقدر جریمه باید؟ با احترام به مقام معلم و با احترام به همه کسانی که معترض به این صحنه در سریال افعی تهران هستند. آیا کسی هست که از مقام کارگردان دفاع کند؟ این چه کارگردانیست که با معلم این برخورد را میکند؟ مگر ما کارگردان بی ادب و نامحترم داریم؟

بله معلومه که داریم، معلومه که معلم بد هم داریم، اصلن پدر و مادر بد هم داریم فرزند بد هم داریم که گاهن عزیزشان را به قتل رسانده و بدن نازنینشان را هم قطعه قطعه کرده اند. در این صورت آیا همه پدر مادرها و فرزندان، قاتل محسوب میشوند و به مقام و مرتبه ایشان بی حرمتی میشود؟ اساسن خود این کارگردان در این سریال با بازی درخشان پیمان معادی نقش مثبتی را ایفا میکند؟

چه بر سر ما آمده که اینچنین حمله ور و بی تحمل شده ایم؟ بسیار نکات آموزنده در این کار هست چرا آنها را نمیبینیم؟ معلم عزیز است، عزیز جان هم هست، کارگردان هم عزیز دل. این معلم و این کارگردان هر دو کارشان در این فیلم اشتباه است و با توجه به موقعیتشان در فیلم بایست اینطور باشند.

ادامه این سریال درخشان و کم نظیر را ببینید و لذت ببرید. نسل ما دهه چهل و پنجاهی ها کم، آهای معلم بد چقدر جریمه باید، ندیدیم. و همچنین بسیارتر، معلمین دلسوز و کارآمد؛ همه آنها هم اگر هستند تنشان سالم و اگر نه روحشان شاد. تشکر ویژه از ساترا و تیم سازنده برای خلق این اثر ماندگار. در آخر هر کس دلسوز جامعه مدرسین و فرهنگیان هست تلاش کند تا فکری به حال حقوق و معیشت ایشان شود.

منوچهر هادی.»

منبع: برترین‌ها