خلیج فارس:در ادامه تصویری دیده نشده از عدی صدام حسین پسر بی رحم صدام را در مراسم عروسی برادرش قصی و در سال ۱۳۶۶ خواهید دید.

خلیج فارس:در اینجا تصویری از رغد حسین دختر صدام دیکتاتور سابق عراق را در دهۀ ۱۳۶۰ شمسی در کنار شوهرش حسین کامل المجید ملاحظه میکنید.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرادید؛ در اینجا تصویری از رغد حسین دختر صدام دیکتاتور سابق عراق را در دهۀ ۱۳۶۰ شمسی در کنار شوهرش حسین کامل المجید ملاحظه میکنید. حسین کامل از افراد بانفوذ در حکومت صدام بود اما در سال ۱۳۷۴ ناگهان به همراه برادرش عراق را ترک کرد و دست به افشاگری علیه صدام زد. شش ماه بعد او و برادرش با وعدۀ بخشش صدام به عراق برگشتند اما بعد از چند روز به قتل رسیدند.
خلیج فارس:در میان دوقطبیهای تصنعی که در فضای سیاسی و رسانهای ایران شکل میگیرد، گاه به نمونههایی برمیخوریم که بیش از آن که حاصل مواجهه فکری و نظری باشند، زاییده خصومتهای هیجانی و گریز از عقلانیتاند.
روزنامه خراسان نوشت: یکی از جدیدترین نمونههای این پدیده، مواجهه برخی از مخالفان جمهوری اسلامی با سریال سعودی «معاویه» است. پدیدهای که نشان میدهد بخشی از اپوزیسیون نه تنها به دنبال حقیقت نیست، بلکه هر پدیدهای را به ابزاری برای مواجهه بیمارگونه با جمهوری اسلامی تقلیل میدهد.
سرگردانی در هویتهای تصنعی
اپوزیسیونی که دیروز متوسل به صدام شده بود و روزی در دیوار ندبه اسرائیل دست به دامن نتانیاهو میشود، فردا از خلافت معاویه دفاع میکند و پسفردا ممکن است در معابد هند، مجذوب گاوپرستی شود. این طیف، نه بر مبنای یک نظام معرفتی سازگار و منطقی، بلکه صرفاً بر اساس اصل «مخالفت با جمهوری اسلامی» موضعگیری میکند. این وضعیت را میتوان نوعی بیماری هویتی نامید که نه تنها به هیچ گفتمان فکری منسجمی منجر نمیشود، بلکه ریشه در بحران هویتی و ضعف درک تاریخی دارد. ماجرا زمانی بغرنجتر میشود که بدانیم بسیاری از این افراد، حتی آگاهی اولیهای درباره موضوعاتی که به آن متمایل میشوند، ندارند. کسی که تا دیروز از فضای سکولار و لیبرال دم میزد، امروز به ستایش شخصیتی میپردازد که حتی در روایتهای تاریخی غیرمذهبی نیز به عنوان یکی از مهمترین عوامل تضعیف عدالت، نهادینه کردن استبداد و بنیانگذاری سلطنت در جهان اسلام شناخته میشود.
اپوزیسیونی که همیشه آویزان است
نگاهی به کارنامه اپوزیسیون جمهوری اسلامی نشان میدهد که این جریان در هر دورهای برای مقابله با نظام، به چیزی آویزان شده است؛ حتی اگر آن چیز، به لحاظ منطقی و تاریخی در تضاد با ادعاهای گذشتهشان باشد. در زمان جنگ، این جریان خود را به صدام حسین آویخت و برای نابودی ایران، از او حمایت کرد. سالها بعد، به ترامپ متوسل شد و از تحریمهای فلجکننده علیه مردم ایران استقبال کرد. روزی دیگر، در دامان نتانیاهو نشست. حتی در سالهای اخیر، شاهد آن بودیم که برخی از همین افراد به ابومحمد الجولانی، سرکرده جبهه النصره (شاخه القاعده در سوریه) که اخیرا عنان حکومت شام را در اختیار گرفته است، تمسک جستند، چراکه تصور میکردند با حمایت از گروههای تکفیری، میتوانند ضربهای به جمهوری اسلامی بزنند. امروز نیز برای همان هدف، به تطهیر بنیامیه و معاویه روی آوردهاند.
معاویه و تحریف تاریخ
مسئله معاویه، یک چهره تاریخی صرف نیست. او معمار سلطنت در اسلام و نخستین کسی بود که نهاد قدرت را از شفافیت، مسئولیتپذیری و عدالت دور کرد. آنچه جمهوری اسلامی در نقد این سریال مطرح میکند، صرفاً مخالفتی ایدئولوژیک نیست؛ بلکه یک موضعگیری تاریخی در برابر روایتی است که به تطهیر بنیامیه میپردازد. نظام سعودی که خود وارث سنت سلطنتی است و در ساختار سیاسیاش همچنان نشانههای همان نظام اموی دیده میشود، طبیعتاً تمایل دارد که معاویه را به عنوان یک الگوی مثبت بازنمایی کند، زیرا بنیامیه نخستین کسانی بودند که «قداست دینی» را در خدمت «سلطنت عرفی» قرار دادند و شکاف میان عدالتخواهی و اقتدارگرایی را در تاریخ اسلام تثبیت کردند.
در نهایت باید گفت اپوزیسیون جمهوری اسلامی بیش از آن که در پی مبارزهای اصولی و فکری باشد، نشان داده که در بزنگاههای تاریخی، اولویت نخستش کاسبی سیاسی است. هر موجی که بهظاهر در راستای تضعیف جمهوری اسلامی باشد، فرصتی طلایی برای دریافت فاندهای خارجی و کسب درآمد از دشمنان ایران تلقی میشود. ماجرای افشای کمکهای مالی گسترده از نهادهای امنیتی و لابیهای ضدایرانی، تنها یکی از رسواییهایی بود که پرده از این تجارت پرسود برداشت؛ تجارتی که پشت نقاب مبارزه پنهان شده اما در نهایت، چیزی جز سیاستِ اجارهای برای اجرای پروژه های ضد ایرانی خارجی نیست.
خلیج فارس:عکسی از چهره جدید رضا عطاران با گریم صدام حسین در فیلم «صدام» که در فضای مجازی منتشر شده است را مشاهده کنید.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترینها؛ عکسی از چهره جدید رضا عطاران با گریم صدام حسین در فیلم «صدام» که در فضای مجازی منتشر شده است را مشاهده کنید. این فیلم در جشنواره فیلم فجر به نمایش در میآید. رضا عطاران در فیلم «صدام»، نقش مردی را بازی کرده که به دلیل شباهت به صدام از او میخواهند تا نقش بدل او را ایفا کند!
خلیج فارس:تصویری در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود که صدام حسین رئیسجمهور جنایتکار سابق عراق در زندان صیدنایا در سوریه بوده و هم اکنون آزاد شده است.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبر فوری؛ تصویری در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود که صدام حسین رئیسجمهور جنایتکار سابق عراق در زندان صیدنایا در سوریه بوده و هم اکنون آزاد شده است. بررسیها نشان میدهد این تصویر تقلبی است و عکس اصلی به دستگیری مجدد میخائیل ساکاشویلی، رئیس جمهور سابق گرجستان توسط نیروهای امنیتی اوکراین در سال ۲۰۱۷ باز میگردد.


نیک به یاد آوردم همین جواد آقای لاریجانی اسفند 1369 یعنی 34 سال قبل در روزنامه اطلاعات و در یادداشتی که با یک و دو سه بندهای آن تفکیک شده بود نوشته بود: امکان ندارد آمریکا برای آزادسازی کویت به عراق حمله کند ولی وقتی روزنامه منتشر شد آمریکا حمله کرده بود! ( بوش پدر و بعد از اشغال کویت که در مرداد همان سال انجام شده بود).
جواد آقای لاریجانی در آن موقع تنها 39 سال داشت ( متولد 1330 – نجف ) و روی و موی او سپید نشده بود و از پایان جنگ ایران و عراق هم زمان زیادی نمیگذشت اما در آذر 1403 از آن زمان 34 سال میگذرد و حالا 73 ساله است و از این رو جای تعجب دارد که چگونه یک نفر هم در 39 سالگی آن تحلیل غلط را ارایه میدهد و هم در 73 سالگی؟ آخر 34 سال یک عمر است. اما چرا در او اثر ندارد؟
شگفتی دیگر این که برادر دیگر – دکتر علی لاریجانی- هر چه مسنتر شده پختهتر و مسلط تر شده و این یک به عکس هر چه پیرتر میشود نامستدلتر سخن میگوید! شگفتا که رییس مرکز تحقیقات فیزیک نظری هم هست.
شاید وقت آن باشد که 4 برادر که همه اهل علم و فضلاند به اخوی بزرگ بگویند دست از پیشگویی و تحلیل بردارد چون هم در سال 69 همه میدانستند آمریکا با حمله به عراق کویت را از چنگال صدام حسین آزاد می کند ولی او ندانست. در آذر 1403 نیز همه میدانستند بشار اسد رفتنی است و همه نشانهها حاکی از آن بود و اگر نبود همان تلویزیونی که در آن حاضر شده بود ادبیات خود را تغییر نمیداد. کما این که روز های اول میگفتند تروریستهای تکفیری. بعد تکفیری را برداشتند. آنگاه گروه های مسلح. در ادامه هم شد مخالفان مسلح و وقتی جواد لاریجانی داشت حرف میزد دیگر زیرنویس میکردند مخالفان و البته حالا هم میگویند معارضین و فردا احتمالا می شود کادر رهبری جدید سوریه. اگر به همین تغییر ادبیات توجه کرده بود آن تحلیل غلط اندر غلط را ارایه نمیداد.
میتوان حدس زد که 4 برادر آقایان دکتر علی و دکتر فاضل و دکتر باقر و خصوصا آقا صادق که رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام است (و در قوه قضاییه سال ها رییس برادر بزرگتر بوده) مراعات بزرگتری او را میکنند اما پای اعتبار خانواده هم در میان است و محمد جواد اردشیر لاریجانی با این تحلیل های شاذ بر اعتبار و اشتهار اخوان هم سایه میاندازد و همه نمیگویند جوادشان گفته و خیلیها فکر میکنند علی آقا یا آقا صادق بودهاند و از این نظر خوب نیست.
خوب نیست ویدیوی او در فضای مجازی با طعنه دستبهدست شود. آن هم تنها ساعاتی بعد از سقوط اسد در حالی که میگوید: “شرایط خیلی شرایط عجیبی نیست به این معنا که قبلاً در زمان تهاجم اولیه داعش آنها تا نزدیک کاخ ریاست جمهوری پیشروی کرده بودند، اما شکست خورده و به عقب بازگشتند.” در حالی که سفیر ایران می گوید شبیه داعش نیستند و این را هم نمی داند و در 2011 تا 2018 مانده. پس چی عجیب است اگر این اتفاقات عجیب نیست آخر؟! شکست خوردند و به قبل برگشتند یا طومار حکومت 53 ساله پدر و پسر را 11 روزه در هم پیچیدند؟
با این حال ناخواسته همه را به یاد اشتراکات صدام حسین و بشار اسد انداخت که اولی 18 روزه ساقط شد و دومی 11 روزه.
با وابستگی ماینوکسیدیل چیکار میکنی؟ اختراع پزشک یزدی مشکل رو برطرف کرد
بی اطلاعی او را از جریانات انقلاب به این حساب میگذاشتیم که در اوج انقلاب 57 ایران نبوده و در امریکا تحصیل میکرده و خانوادهشان هم سیاسی نبودند ولی انتظار میرود به اقتضای 45 سال بعد که در ایران و در جریان تحولات و یک چند صاحب منصب در وزارت خارجه بوده تحلیلی متفاوت با مجری طنز (شهبازی) ارایه دهد.
منبع:عصرایران
خلیج فارس:«صدام حسین» که در سال ۱۳۵۴، مسئولیت معاونت شورای فرماندهی انقلاب عراق را برعهده داشت، دو ماه بعد از امضاء قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر و به دعوت امیرعباس هویدا، نخستوزیر وقت ایران، روز ۹ اردیبهشت ۱۳۵۴ برای یک دیدار رسمی وارد تهران شد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرادید؛ «صدام حسین» که در سال ۱۳۵۴، مسئولیت معاونت شورای فرماندهی انقلاب عراق را برعهده داشت، دو ماه بعد از امضاء قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر و به دعوت امیرعباس هویدا، نخستوزیر وقت ایران، روز ۹ اردیبهشت ۱۳۵۴ برای یک دیدار رسمی وارد تهران شد. او در این سفر با «محمدرضا پهلوی و هویدا» ملاقات کرد.

