خلیج فارس:عباس آخوندی در یادداشتی نوشت: نباید حل مساله‌ی بیهوده به‌وجود آمده اوکراین به فراموشی سپرده شود.
وی با انتشار یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: اکنون که مذاکره با آمریکا در جریان است نباید حل مساله‌ی بیهوده به‌وجود آمده اوکراین به فراموشی سپرده شود. این دومذاکره باید به‌موازات پیش‌رود.
منبع:فرارو
خلیج فارس:عباس آخوندی، در واکنش به حوادث چهارشنبه سوری نوشت: اگر جشن ملی «چهارشنبه سوری» را به رسمیت می‌شناختند و امکانات لازم برای برگزاری آن را فراهم می‌آوردند، حوادث نزدیک به صفر میشد.
وی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «دیشب تهران و سایر شهر‌های ایران شب پرالتهاب و پر سانحه‌ای را از سر گذراندند. چهارشنبه‌سوری جشنی ملی است. تجربه‌ی سالیان گذشته نشان داده‌است که به‌رسمیت نشناختن آن و مقاومت در برابر آن هیچ سودی نداشته و تنها موجب تکرار رفتار‌های پُر خطر شده است.
حال تصور کنید اگر حاکمیت این‌جشن را به رسمیت می‌شناخت و به‌طور رسمی و باشکوه آن را برگزار می‌کرد و اگر شهرداری‌ها در سراسر شهر‌های ایران امکانات لازم برای برگزاری این جشن را فراهم می‌آوردند. بی‌گمان حوادث به نزدیک صفر کاهش می‌یافت و مردمان شبی شاد را سپری‌می‌کردند.
دریغ از یک جو‌خردمندی.»
منبع:فرارو
خلیج فارس:عباس آخوندی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و وزیر پیشین راه و شهرسازی، در روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان «پرتگاه جنگ و سنت ایرانی صلح» ضمن اشاره به اینکه «پیامبر آغازگر هیچ جنگی نبوده است»، مسئولان را بر لزوم اهمیت آموزه صلح‌جویی توجه داده است.
او در این زمینه نوشت: ملتی دلیر است که یارای زندگی صلح‌آمیز با جهان داشته باشد. چنین ملتی آمادگی جنگ در دفاع از موجودیت و شرافت خویش را نیز دارد. در برابر، ملت جنگ‌طلب هیچ‌گاه روی آرامش و توسعه را نخواهد دید؛ و ملت ترسو که نه یارای جنگ دارد و نه دلیری صلح، در وضعیت تعلیق همیشگی باقی خواهد ماند و سرنوشتی جز فقر و ناامنی نخواهد داشت.
برترین مأموریت دولت‌ها تأمین امنیت و احتراز از جنگ است؛ و شریف‌ترین سیاست تأمین صلح و امنیت برای ملت است. جنگ هزینه‌های گزاف جانی و مالی خواهد داشت و پیامد‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و اقتصادی آن بیرون از حد و مرز است. راه دور نرویم. در شهریور ۱۳۲۰، ایران در جریان جنگ جهانی دوم اشغال شد. پیامد این اشغال برکناری رضاشاه و افزایش دخالت‌های خارجی در سیاست داخلی ایران بود. ضعف حکومت مرکزی باعث بحران آذربایجان و کردستان شد.
تجزیه‌طلبان در آذربایجان و کردستان با پشتیبانی شوروی اقدام به تأسیس دولت‌های خودمختار کردند. قحطی، تورم و کمبود کالا تا مدت‌ها زبانزد پیران این سرزمین بود. منابع ملی از سوی نیرو‌های متفقین به یغما رفت. تا مدت‌ها رکود و بی‌ثباتی گریبان اقتصاد ایران را گرفت و وابستگی به غرب و مشخصا آمریکا فزونی یافت. بحران اقتصادی و ناامنی در روستا‌ها باعث مهاجرت گسترده مردم به شهر‌ها شد که تأثیر زیادی بر ساختار اجتماعی ایران گذاشت. بیماری‌هایی مانند تیفوس و وبا شیوع پیدا کرد و سختی شرایط موجب شکل‌گیری اعتراض‌ها و شورش‌های محلی شد.
سرجمع اشغال ایران در جنگ جهانی دوم تأثیرات عمیقی بر سیاست، اقتصاد و جامعه گذاشت و زمینه را برای تحولات بعدی در تاریخ معاصر ایران فراهم کرد.
اینک پرسش تاریخی این است که آیا این اشغال وضعیت مقدر ایران بود یا آنکه قابل احتراز بود؟ هرچند این پرسشی مناقشه‌برانگیز است و تاریخ‌نگاران و پژوهشگران رویکرد‌های متفاوتی در پاسخ به آن دارند. تاریخ‌نگار برجسته‌ای مانند فریدون آدمیت بر این باور است که اشغال ایران نتیجه سیاست‌های نادرست رضاشاه و عدم درک او از تحولات و تغییرات استراتژیک جهانی بود. او بر این باور است که وی با لجاجت خود در برابر متفقین، بهانه لازم برای اشغال را به آنها داد. هرچند پژوهشگران دیگری بر این باورند که تصمیم به اشغال ایران از طرف متفقین مستقل از مواضع رضاشاه اتخاذ شده بود. ولی واقعیت آن است که این پرسشی از سر تفنن نیست. ملت ایران هزینه سرسام‌آوری در این زمینه پرداخت کرد و هنوز نیز از پیامد‌های شوم آن متأثریم. بی‌گمان اگر آن اشغال نبود، ما اینک سرنوشت دیگر و بهتری داشتیم.
مشابه این پرسش را می‌توانیم درباره جنگ تحمیلی ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ داشته باشیم. شورای امنیت سازمان ملل عراق را به‌عنوان دولت متجاوز معرفی کرد، اما پرسش تاریخی این است که آیا نمی‌شد جنگ را در اولین فرصت خاتمه داد؟ شایسته است که به آمار خسارات انسانی و مالی همین جنگ نگاهی بیندازیم. فقط ما در ایران چیزی حدود ۲۰۰ هزار شهید دادیم. حدود ۶۳۰ هزار جانباز و چیزی حدود ۴۱ هزار آزاده در جنگ داشتیم. هنوز عراق آمار خسارات خود را اعلام نکرده است، ولی آماری که برای کشته‌های عراق اعلام می‌شود، چیزی حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار نفر است. آنان نیز رقمی در حدود ۷۰۰ هزار زخمی و مجروح دارند و چیزی حدود ۷۱ هزار اسیر در ایران داشته‌اند.
خسارت جنگ ایران و عراق براساس آنچه دانش‌نامه بریتانیکا اعلام میکند، چیزی حدود هزارو ۲۰۰ میلیارد دلار است. قطعا اگر بعد از فتح خرمشهر یا عملیات فتح‌المبین که جهان قدرت و توان دفاعی ایران را به رسمیت شناخته بود، از جنگ خارج شده بودیم، خسارت طرفین شاید ۱۰ درصد این هم نبود، اما فرصت‌های طلایی را یکی پس از دیگری از دست دادیم. چرا؟
چرا نتوانستیم فرایند صلح را پیش ببریم؟ و چگونه با این‌همه خسارات خانمان‌سوز هنوز گروهی در رسانه ملی در پی یافتن مقصران خاتمه‌دهنده به جنگ هستند؟ ریشه و منشأ این نظریه ضد صلح در ایران چیست و کجاست؟
بی‌گمان وضعیت فعلی نابسامانی اوضاع در ایران، اعم از بی‌دولتی، ازهم‌گسیختگی اجتماعی و فرهنگی، فقر و بحران اقتصادی، ناامنی اجتماعی و مخاطرات بین‌المللی و هزاران گرفتاری دیگر همه در شرایط تعلیق در جنگ تحمیلی و نداشتن نظریه روشن در مواجهه با منازعه و کیفیت مدیریت و ترک منازعه ریشه دارد. اینک نیز در آستانه یک منازعه بین‌المللی دیگر قرار داریم. باز در کمتر از صد سال برای بار سوم در برابر این پرسش قرار گرفته‌ایم که راهکار مدیریت و حل منازعه چیست؟ آیا درگیری اجتناب‌پذیر است؟ چگونه و براساس چه نظریه‌ای؟
سنت ایرانی بر آن بوده است که آشتی را بر جنگ ترجیح دهد تا ایرانیان مجبور نشوند تن به جنگ بدهند و در نخستین فرصت با سرفرازی دست از جنگ بشویند. حکیم حماسه‌سرای ایران، دادوری و آبادانی را بر جنگ‌افروزی برتری می‌دهد و ما را از جنگ‌های بی‌هدف بازمی‌دارد. فردوسی در شاهنامه، اثر سترگ خود، به بررسی مفاهیم اخلاقی و فلسفی جنگ و صلح پرداخته و درعین‌حال تضاد و رابطه میان آنها را به تصویر می‌کشد. شاهرخ مسکوب معتقد است که فردوسی در شاهنامه هیچ‌گاه به‌طور یک‌جانبه به جنگ یا صلح نگاه نمی‌کند، بلکه این دو مقوله را در تعامل و تضاد با یکدیگر به نمایش می‌گذارد.
از یک سو، جنگ‌ها در شاهنامه نماد‌هایی از شجاعت، قهرمانی و دفاع از حق و شرافت هستند و از سوی دیگر، صلح هم نماد خردمندی، حکمت و نهایتا آرامش جامعه انسانی است. در این نگاه، فردوسی هیچ‌کدام از این دو مفهوم را به‌طور مطلق و ایدئال نمی‌بیند، بلکه جنگ را به‌عنوان بخشی از تجربه انسانی و صلح را به‌عنوان هدفی ارزشمند و رسیدنی پس از آزمون‌های سخت می‌بیند.
شخصیت‌هایی مانند ایرج، کیخسرو و سیاوش که در داستان‌هایشان به صلح و آشتی بین ملت‌ها توجه دارند، نماد‌های صلح و اندیشه حکیمانه هستند. فردوسی در شاهنامه نشان می‌دهد که حتی در دل جنگ‌ها و خون‌ریزی‌ها، صلح و آرامش مطلوب‌ترین هدف انسانی است، به شرط آنکه به‌درستی درک و اعمال شود.
آنچه ما از اسلام می‌دانیم و به ما گفته شده نیز هم‌راستا با همین آموزه صلح‌جویی ایرانی بوده است. ما بر این باوریم که پیامبر آغازگر هیچ جنگی نبوده است. قرآن نیز آشکارا می‌گوید:
وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ. وَإِنْ یُرِیدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ؛ و اگر دشمنان به صلح و مسالمت تمایل داشتند، تو نیز مایل به صلح باش و کار خود به خدا واگذار که خدا شنوا و داناست؛ و اگر دشمنان به فکر فریب‌دادن تو باشند، البته خدا تو را کفایت خواهد کرد، اوست که به نصرت خود و یاری مؤمنان تو را مؤید و منصور گردانید.
خلیج فارس: عباس آخوندی با انتشار یادداشتی درباره نحوه پاسخ ایران به اسرائیل در پی شهادت اسماعیل هنیه توضیحاتی ارائه کرد.
عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت روحانی در کانال تلگرامی خود نوشت: امروز در گروهی از من سوال کردند، که ایران در باره مساله شهید هنیه چه باید بکند و من این متن را نوشتم:
به گمان من مساله شهید هنیه سه بخش دارد:
1- یک بخش مربوط به ایران از جهت این که دشمن در سرزمین او عملیات انجام داده، امنیت او را مخدوش ساخته، میهمان او را شهید کرده و به حیثیت امنیتی او لطمه زده است.
2- هنیه متعلق به جهان اسلام است. بنابراین، به کل جهان اسلام تعرض شده است.
3- هنیه یک رهبر فلسطینی بوده است و به ملت فلسطین تعلق دارد.
اگر این سه هویت هنیه ملحوظ شود. نحوه رویارویی با این حادثه از منظرهای دوم و سوم باید با هماهنگی دولت‌های مهم جهان اسلام و ملت فلسطین طراحی و اقدام شود. تنها از منظر نخست است که ایران می‌تواند مستقل از دیگران به موضوع بپردازد.
از همین‌رو است که من از روز نخست گفتم که ما باید در یک اقدام هماهنگ بین‌المللی و با یک شعار مقبول بین‌المللی در سطح جهان به سمت پاسخ و تصمیم‌گیری در باره این اتفاق برویم. باید ببینیم که ملت فلسطین چه می‌گوید. ولیِّ دم و خونخواه اصلی آنان هستند. بنابراین، نظر آنان باید در اولولیت قرار گیرد. در وهله‌ی دوم، باید به نظر تمام جهان اسلام احترام بگذاریم.
مشکل این است که در یک وضعیت احساسی، آن‌قدر مساله نخست پر رنگ شد که جنبه‌های بعدی کلا فراموش شدند. راهکارهای مساله نخست واجد جنبه‌های عمل‌کردنی است، گفتنی نیست. ولی، چون گویا وارونه بودن تبدیل به عادت سیاسی در ایران شده است، آن در صدر مباحث طرح شده در رسانه است و دو مساله دیگر فراموش گشته است.
عباس آخوندی در نامه‌ای به پزشکیان رئیس جمهور منتخب چند نکته را متذکر شد.
متن این نامه به شرح زیر است:
برادر ارجمند جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
رییس محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و عرض ادب
انتخاب شما را به‌عنوان رییس جمهور ایران از سوی ملت سرفراز و بااراده‌ی ایران عزیز از صمیم قلب تبریک می‌گویم. برای جنابعالی در راه دشواری که در پیش دارید موفقیت و برای ملت ایران بهروزی روزافزون را آرزو دارم. در این ارتباط تنها چند نکته کلیدی را متذکر می‌شوم:
نخست آنکه در مرحله اول انتخابات بیش از ۶۰% و در مرحله دوم حدود ۵۰% در انتخابات شرکت نکردند. این پدیده‌ای نیست که بتوان به‌سادگی از کنار آن گذشت. این نشان از اعتراض به تبعیض نهادینه شده، ناامیدی اجتماعی از بهبودِ شرایط و بی‌اعتمادی شگرف بخش گسترده‌ای از ملت به فرایند‌ها و نحوه‌ی حکمرانی در کشور است. به جرات می‌توان گفت بخش بزرگی از کسانی که رای داده‌اند نیز انتقاد و اعتراض مشابهی دارند. قاعدتا، این موضوع و یافتن راهکارهای مناسب جهت پرکردن این شکاف ملی و خلق امید اجتماعی باید در دستور کار نخست دولت جنابعالی باشد.
دوم، جنابعالی در این انتخابات جبهه اصلاحات ایران را نمایندگی کردید. این اتفاق بسیار مبارکی بود. شوربختانه از سال ۱۳۸۴ بدین سو، آزادی‌های فردی، اجتماعی و سیاسی محدود و جامعه‌ی مدنی به صورت هدفمند و سازمان‌یافته‌ای تضعیف شده‌است. در عینِ حال باید توجه داشت که جریان‌های سیاسی اصیل، چون سنت‌گرایان مدنی و اصلاح‌طلبان و تحول‌خواهان مدرن نهاد‌هایی نیستند که با رویکرد‌های ایدئولوژیک از میان بروند. بی‌گمان موفقیت شما در گرو توسعه آزادی‌ها، تقویت جامعه مدنی و همچنین، حفظ پایگاه اجتماعی و سیاسی‌تان می‌باشد. جنابعالی و جبهه اصلاحات ایران در راه فرایند تشکیل دولت و پاسخگویی به انتظارات ملت ایران تعهد متقابل دارید؛ و ملت ایران خواهان و ناظر بر کیفیت عمل به این تعهد است. البته ایران عزیز ما نیازمند شکل‌گیری فضای فراگیر و هم‌دلانه برای گفتگو‌های داخلی بر مبنای پذیرش تفاوت‌ها و تکثر‌ها است. امیدوارم شما آغازگر این هم دلی سیاسی و اجتماعی باشید.
سوم آنکه تحولات سبک زندگی بویژه در نسل جوان و همچنین حضور اجتماعی زنان به عنوان کنشگران هم‌تراز مردان از سوی نظام حکمروایی ایران و سیاست‌مداران حاکم هنوز به‌خوبی درک نشده‌است. آنان اغلب با فروکاست مساله به آموزش و یا مساله‌های شکلی، بی‌توجه به ژرفای تحول‌های ساختاری و نهادی به‌وقوع پیوسته از کنار موضوع می‌گذرند. همین امر بخشی از دلیل دوجامعه‌ای شدن ملت ایران است. توجه به این امر، گام نخست در پرکردن شکاف اجتماعی موجود است.
چهارم، مدت‌هاست که مساله ایران از دستور کار دولت خارج شده و حاشیه بر متن غلبه یافته‌است. ملت ایران ستون پایدار تمدن ایران در این موقعیت ژئواستراتژیک از خلیج فارس تا آسیای میانه و از شبه قاره هند تا دریا‌های مدیترانه و سیا در جهان است. سوءتدبیر و ناترازی‌ها مزمن در اقتصاد، تجارت، انرژی، محیط زیست موجب گسترش فقر و ضعف ساختاری ایران در جهت حفظ موقعیت خود در منطقه و جهان گشته‌است. بی‌گمان ایران باید تبدیل به مساله‌ی نخست دولت شود.
پنجم، پدیده‌ی چند دولتی و یا به‌عبارتی بی‌دولتی مردم را در وضعیت بی‌پناهی قرار داده است. دولتی که باید نماینده اراده‌ی ملی ایران باشد تضعیف گشته و امکان حمایت از ملت در برابر دولت‌های فراقانونی را ندارد. اینک انتظار از شما این است که به پشتوانه‌ی آرای ملت، دولت رسمی ایران را تشکیل و از مداخله دیگر نهاد‌ها در امر دولت جلوگیری نمایید.
ششم، از مشروطه به این سو، ملت ایران در تکاپوی تاسیس دولت ملی مدرن در این کشور است. دستیابی به قانون اساسی در دوران‌های مشروطه و جمهوری اسلامی برترین موفقیت ایران در این رهگذر بوده‌است. البته که دستیابی به حاکمیت قانون راهی پرفراز و نشیب و پرزحمت است. ملت در این ارتباط هزینه‌های فراوان پرداخت کرده‌است. بی‌گمان، نقش سیاست‌مداران ملی با سیاست‌ورزی موثر در دستیابی هرچه بیشتر به حکومت قانون با کیفیت قابل قبول غیر قابل چشم‌پوشی است. ملت ایران، در این موقعیت تاریخی از جنابعالی انتظار فراوان دارد.
هفتم و نکته آخر، صلح، رفع تنش و اتخاذ سیاست تعادلی در جهان و منطقه است. حتما بر شما پوشیده نیست که یکی از دلیل‌های مهم گرایش ملت ایران به اصلاح‌طلبان و تحول‌خواهان رویکرد آنان در حوزه‌ی سیاست بین‌المللی است. درک عمومی از سیاست خارجی این گرایش فکری، اولویت منافع ملی ایران بر هر امر دیگر، تامین صلح و بستر سازی مناسب برای توسعه روابط تجاری، مالی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی با دولت‌ها و ملت‌های دیگر است. امید است شاهد تحولات ملموس و قابل مشاهده در کوتاه‌مدت از سوی دولت شما باشیم.
به هر روی، می‌دانم چنین اهداف بلندی در کوتاه مدت محقق نمی‌شود و می‌دانم که چنین کاری به تنهایی از عهده‌ی دولت بر نمی‌آید. با این حال، شما می‌توانید با گام‌های استوار خود به جامعه و نیرو‌های سیاسی اجتماعی این پیام را بدهید که دوره‌ای برای تغییر و تحول و تقویت همبستگی اجتماعی آغاز شده است. اگر مردم نشانه‌هایی از یک اراده جدی را ببینند، همراهی خواهند کرد و دوره‌ای از شور و امید و اراده برای پیشرفت و توسعه کشور اغاز خواهد شد. برای شما و ملت ایران آرزوی توفیق و سرافرازی دارم.
برادر شما- عباس آخوندی
خلیج فارس: عباس آخوندی، وزیر پیشین راه و شهرسازی نوشت: بار دیگر آقای قاضی‌زاده هاشمی در مناظره انتخابات ریاست جمهوری دو مطلب دروغ را به اینجانب نسبت دادند. من هم‌چنان از حقوق سیاسی خود و ملت دفاع میکنم و با انتشار به‌موقع مکاتبات با مقامات رسمی افکار عمومی را در جریان جزئیات قرار می‌دهم.
به گزارش اعتمادآنلاین، به یقین رفتار دستگاه برگزاری انتخابات در زیر ذره‌بین دید مردم قرار دارد. هنوز امیدوارم که کمیسیون بررسی تبلیغات با عمل به قانون، در موقع مقرر، برای کمیسیون اعتبار بیافرینند.
خلیج فارس:نامزد ردصلاحیت شده چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری به رئیس قوه قضائیه، نامه نوشت.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو؛نامزد رد صلاحیت‌شده، در نامه‌ای به قوه قضاییه نوشت: علیرغم آن که این قانون بر فرایند رسیدگی به صلاحیت نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری نیز حاکم است و این موضوع مورد تایید حقوقدانان است شورای نگهبان در عدم تایید صلاحیت اینجانب تاکنون هیچ دلیل و مدرکی ارائه نکرده است.
عباس آخوندی، نامزد ردصلاحیت‌شده، در نامه‌ای درباره نقض قانون در رسیدگی به صلاحیت‌ها خطاب به رییس قوه‌قضاییه نوشت: با اینکه به شورای نگهبان اعتراض کردم، اما شورا به این درخواست قانونی توجهی نکرد.
استخراج نات‌کوین تموم نشده؛ رایگان نات‌کوین بگیر
متن نامه آخوندی به شرح زیر است:
رئیس محترم قوه قضائیه
با سلام
نظر به این که جنابعالی در راس قوه قضائیه قرار دارید که به موجب اصل یکصد و پنجاه و ششم قانون اساسی مرجع رسیدگی به تظلمات است و این که قوه‌ی قضائیه به موجب بند دوم همین اصل، احیای حقوق عامه و گسترش عدل و آزادی‌های مشروع و همچنین به موجب بند سوم آن که وظیفه‌ی نظارت بر حسن اجرای قوانین را بر عهده دارد و نظر به اینکه به موجب اصل یکصد و سی و یکم قانون اساسی جنابعالی عضو شورای سه نفره‌ای هستید که مسئولیت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری طی پنجاه روز پس از فوت رئیس جمهور را بر عهده دارد باستحضار میرساند که شورای نگهبان با عدم تایید صلاحیت اینجانب که واجد تمام شرایط نامزدی و فاقد تمام شرایط سلبی میباشم هم موجب سلب آزادی اینجانب در نامزدی و هم موجب سلب حق انتخاب رای دهندگان گشته است و این به صراحت با قانون اساسی مغایرت دارد.
فراتر آن که با استناد به قانون لزوم رسیدگی دقیق به شکایات داوطلبین رد صلاحیت شده در انتخابات مختلف مصوب مجلس در تاریخ ۱۳۷۸/۷/۲۰ و مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام در تاریخ ۱۳۷۸/۸/۲۲ در مهلت مقرر در قانون در تاریخ ۱۴۰۳/۳/۲۰ به شورای نگهبان اعتراض کردم، لیکن آن شورا علیرغم پیگیری من به این درخواست قانونی واقعی ننهاد و از قانون تخلف کرد.
مستحضرید که ماده واحده‌ی فوق الذکر تصریح دارد که به موجب این قانون کلیه مراجع رسیدگی کننده صلاحیت داوطلبان در انتخابات مختلف به استثناء انتخابات خبرگان رهبری که مطابق اصل یکصدوهشتم (۱۰۸) قانون اساسی خواهد بود موظفند صرفاً براساس مواد قانونی و براساس دلایل و مدارک معتبر که توسط مراکز مسؤول قانونی به مراجع اجرائی و نظارتی ارسال شده است، به بررسی صلاحیت داوطلبان بپردازند و چنانچه صلاحیت داوطلبی را رد کردند باید علت رد صلاحیت را به شرح زیر با ذکر مواد قانونی مورد استناد و دلائل مربوط به داوطلب ابلاغ نمایند همچنین به موجب تبصره ۲ آن «.. در صورت تقاضای رد صلاحیت شده اولین مرجع رسیدگی کننده به شکایات حسب مورد موظف است توضیحات و دفاعیات آنان را استماع نماید.»
علیرغم آن که این قانون بر فرایند رسیدگی به صلاحیت نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری نیز حاکم است و این موضوع مورد تایید حقوقدانان است شورای نگهبان در عدم تایید صلاحیت اینجانب تاکنون هیچ دلیل و مدرکی ارائه نکرده است. جهت مزید استحضار جنابعالی در این ارتباط با حقوقدانان متعددی از جمله احدی از اعضای سابق شورای نگهبان هم سخن شدم و جملگی نظرشان این بود که این قانون حاکم است.
همچنین جهت مزید استحضار جنابعالی در تاریخ ۱۴۰۰/۳/۱۳ طی نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور وقت به عنوان مجری قانون اساسی به سبب عدم توجه به اجرای این قانون در فرایند برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ اعتراض کردم. ایشان موضوع را به معاون حقوقی خود ارجاع کرد و آن معاونت طی شماره ۲۹۹۲۵ مورخ ۱۴۰۰/۳/۱۹ به استناد اصول متعدد قانون اساسی بند ۲-۱۱ سیاست‌های کلی انتخابات مصوب ۱۳۹۵/۷/۲۴ مقام رهبری ناظر بر پاسخگویی مکتوب در خصوص دلایل رد صلاحیت داوطلبان در صورت درخواست آنان این قانون را لازم الاجرا دانسته و اعلام نمود که شورای نگهبان نیز مشمول ماده واحده مورد بحث و سیاست‌های کلی مورد اشاره بوده و باید دلایل عدم احراز صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری را به صورت مکتوب اعلام نماید. سوابق به پیوست است.
در ارتباط با مساله‌ی احراز صلاحیت شایسته است که بیانات رهبری در دیدار با اعضای شورای نگهبان در تاریخ ۱۳۸۳/۱۰/۲۴ نیز مورد توجه قرار گیرد «احراز که میگوییم مراد احراز علمی یا احراز شرعی به معنای قیام بینه نیست بلکه مراد احراز عرفی ناشی از قرائن و امارات است که باید قرائن و اماراتی قائم شود و انسان با یک اطمینان عرفی به این معنا برسد…، اما مادامی که احراز عدم صلاحیت نشده، جای استصحاب صلاحیت است. اما مؤکداً توصیه میکنم که مراقب باشید حق کسی ضایع نشود؛ چون رد صلاحیت چیز کوچکی نیست؛ یعنی این که ما کسی را رد صلاحیت کنیم و احیاناً صلاحیت داشته باشد. «جرح»، مسأله خیلی مهمی است.»
اینک با توجه به این که اینجانب در مهلت مقرر در قانون پیش گفته نسبت به عدم تایید صلاحیت خود اعتراض کردم و علیرغم گذشت شش روز شورای نگهبان زمانی را برای رسیدگی به اعتراض اینجانب مقرر ننموده است و در عین حال انتخابات در جریان است بی گمان ادامه‌ی انتخابات با این وضع موجب پایمال شدن حق اینجانب و سلب حق انتخاب از شهروندان می. شود این که شورای نگهبان بدون ارائه دلیل و مدرک صلاحیت نامزد‌ها را رد کند به قانون بی توجهی نماید و به ذی حقان و افکار عمومی پاسخگو نباشد.
از حیث قانونی جای تامل و به منصفانه بودن فرایند برگزاری انتخابات جاری خلل وارد میکند. به واقع نامزد‌هایی که صلاحیتشان مورد احراز قرار نمیگیرد در عمل از حقوق اجتماعی محروم میشوند که این بر خلاف اصل‌های بیستم بیست و دوم و سی و هفتم قانون اساسی است و هم چنین حق انتخاب مردم محدود میگردد که آن نیز با اصل‌های ششم و پنجاه و ششم قانون اساسی مغایرت دارد. نیک میدانید که سلب حق از اشخاص از جرایم است مگر به حکم دادگاه صالح و طی فرایند دادرسی قانونی جنابعالی در این ارتباط با توجه به هر دو وجه مسئولیتی که اینک بر عهده دارید مسئولیت مستقیم دارید.
لازم به ذکر است که حمایت اینجانب از جناب آقای دکتر پزشکیان موجب نمی‌شود که اینجانب از حقوق قانونی خود و رای دهندگان صرف نظر کنم از این رو از جنابعالی تقاضا دارم که به موضوع ورود کنید و قبل از فوت وقت در استیفای حق اینجانب و تمام واجدان شرایط رای دادن اقدام قانونی فرمایید.
داوطلب انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ – عباس آخوندی
خلیج فارس: عباس آخوندی، نامزد ردصلاحیت‌شده جبهه اصلاحات و وزیر دولت روحانی، با حضور در ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان از کاندیداتوری وی حمایت کرد.
عباس آخوندی با اعلام حمایت از پزشکیان گفت که حضور او در صحنه انتخابات گشودن دریچه‌ای به سوی سیاست‌ورزی در روزگار مرگ سیاست در ایران است.
وی نوشت: در جهت حفظ وحدت جبهه اصلاحات ایران امشب در دفتر دوست ارجمندم جناب آقای دکتر پزشکیان حضور یافتم تا پشتیبانی خود را از نامزدی ایشان در انتخابات ریاست جمهوری اعلام نمایم. گفتگوی گرم و صمیمانه‌ای داشتیم. حضور ایشان در این صحنه گشودن دریچه‌ای به سوی سیاست‌ورزی در روزگار مرگ سیاست در ایران است. ابن فرصت را باید قدر بدانیم. 
انتخابات رقابتی آزاد و منصفانه آخرین دستاورد بشری برای حاکمیت اراده‌ی ملی است. آنچه به انتخابات مشروعیت می‌بخشد حاکمیت قانون است. در این رهگذر شورای نگهبان که همگان را به قانون دعوت میکند، خود باید در تعهد به قانون نسبت به دیگران پیشتاز باشد. توجه فقیهان و حقوقدانان را به این گفته امام صادق (ع) جلب میکنم که فرمود “کونوا دعاه للناس بغیر السنتکم”؛ مردمان را بجز از زبان [با کردار خود] به [نیکی] دعوت کنید. به هر روی دریغ از یک خط پاسخ حقوقی به نامه جبهه و اینجانب.
با همه‌ی این‌ها عشق ما به این سرزمین، حفظ یکپارچگی، و تلاش در راه توسعه و آبادانی آن و رفاه ملت ایران تابعی از رفتار شورای نگهبان نیست. ما در راه سرفرازی و سربلندی ایران از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد. من در این رهگذر سه اندیشه‌ی بنیادین و استراتژی را پیشنهاد میکنم و با جناب پزشکیان نیز در میان گذاشتم: ایده‌ی ایران، یک ملت یک دولت و دولت ملی مدرن.
از پزشکیان عزیز درخواست دارم که به این سه استراتژی توجه کند. البته ایشان باید خودشان باشند و تنها آنچه را باور دارند با مردم در میان بگذارند. ما تنها می‌توانیم پیشنهاد دهیم.
