وزارت ارشاد

خلیج فارس:روزنامه کیهان به ثابت ماندن مبلغ هدیه روز خبرنگار و کنار گذاشتن مدیران مسئول رسانه‌ها از دریافت آن اعتراض کرد و این اقدام وزارت ارشاد را کم‌توجهی به ارزش و جایگاه خبرنگاران دانست.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از چندثانیه؛ روزنامه کیهان نوشت: امسال هدیه روز خبرنگار مثل سال قبل بود و در اقدامی «عجیب» به مدیران مسئول تعلق نگرفت!

این در حالی است که هدیه روز خبرنگار در دولت رئیسی ۴۰۰ هزار تومان بود و امسال یک میلیون تومان پرداخت شد. ضمنا اسم این هدیه ناقابل «هدیه روز خبرنگار» است نه هدیه‌ای برای مدیران مسئول!

خلیج فارس:افتتاح بخش فارسی شبکه TRT ترکیه، چند روزی است در فضای مجازی خبرساز شده.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین‌ها؛ افتتاح بخش فارسی شبکه TRT ترکیه، چند روزی است در فضای مجازی خبرساز شده. بعد از انتقاد کیهان به اعطای مجوز به این شبکه و تکذیب وزارت ارشاد در این باره، علی قلهکی (فعال رسانه‌ای) در توئیتی نوشت: «وزارت ارشاد تلویحا گفته شبکه‌یِ فارسی‌زبانِ «TRT» ترکیه، مجوز فعالیت ندارد؛ یا بهتر بگوییم از این وزارت‌خانه مجوز فعالیت نگرفته! باور می‌کنید ‌تهیه‌یِ این میزان از گزارش و مصاحبه در سطحِ شهر‌ تهران آنهم در محل‌های شلوغ و تحتِ نظارتِ دوربین‌ها، بدونِ مجوز برای رسانه‌یِ “کشورِ همسایه‌یِ سوریه”، میسر شده باشد؟!»

خلیج فارس:معاونت امور رسانه و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرد که برخلاف مطالب منتشر شده، شبکه TRTفارسی مجوز فعالیت ندارد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایلنا؛بر اساس اعلام روابط‌ عمومی معاونت امور رسانه و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با عنایت به یادداشت منتشره از سوی آقای حسین شریعتمداری، مدیرمسئول محترم روزنامه کیهان در ارتباط با صدور مجوز فعالیت برای بخش فارسی شبکه تلویزیونی TRT ترکیه، به اطلاع می‌رساند: «معاونت مطبوعاتی و رسانه‌ای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هیچگونه مجوزی در این رابطه صادر نکرده و آنچه تحت عنوان فعالیت با مجوز این شبکه مطرح شده، صحیح نیست».

در ادامه این اطلاعیه ضمن سپاس از توجه مدیرمسئول محترم روزنامه کیهان نسبت به موضوعات مرتبط با امنیت ملی آمده است: «از ایشان به عنوان یکی از افراد باسابقه رسانه‌ انتظار می‌رفت که پیش از نگارش مطلبی با این درجه از اهمیت، از صحت موضوع کسب اطلاع کند».

خلیج فارس: رائد فریدزاده ششمین رئیس سازمان امور سینمایی و سمعی بصری کشور شد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایرنا؛مراسم تکریم و معارفه رؤسای جدید و قدیم سازمان سینمایی امروز شنبه -۲۱ مهرماه- با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدمهدی احمدی مشاور عالی وزیر فرهنگ و مدیرکل حوزه وزارتی و مدیران سازمان سینمایی برگزار شد. در این مراسم از زحمات محمد خزاعی تقدیر و رائد فریدزاده به عنوان رئیس جدید سازمان سینمایی معرفی شد.

از سال ۹۰ بود که معاونت سینمایی ایران به سازمان امور سینمایی و سمعی بصری تغییر نام داد و اولین کسی که سکان ریاست آن را به دست گرفت، جواد شمقدری بود. پس از او حجت‌الله ایوبی، محمدمهدی حیدریان، حسین انتظامی و محمد خزاعی تاکنون بر مسند ریاست این سازمان تکیه زدند و با شروع به کار دولت چهاردهم، رائد فریدزاده به عنوان ششمین رئیس سازمان سینمایی معرفی شد.

فریدزاده متولد سال ۱۳۵۷ و دانش آموخته رشته ادبیات تطبیقی و فلسفه در دانشگاه های تهران، وین و برلین است که پس از اخذ دکتری در رشته ادبیات و فلسفه از دانشگاه فرای برلین و همکاری پژوهشی با مؤسسه تحقیقاتی مطالعات آسیایی آن دانشگاه، به عنوان عضو هیأت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی به تدریس و پژوهش مشغول است.

وی از سال ۱۳۹۷ به عنوان دبیر شورای عالی بین الملل سازمان امور سینمایی و معاون بین الملل بنیاد سینمایی فارابی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیوست.

عضویت در کارگروه تخصصی سینمای فرهنگستان هنر، شورای فرهنگی کمیته ملی المپیک، شورای سیاستگذاری جشنواره جهانی فیلم، کارگروه تخصصی اقتصاد و فرهنگ اتاق بازرگانی،‌ شورای پژوهشی و شورای نشر دانشگاه شهید بهشتی، همچنین همکاری با جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان به عنوان مدیر بین الملل، از دیگر سوابق اجرایی رئیس جدید سازمان سینمایی است.

فریدزاده به عنوان داور با جشنواره‌های بین‌المللی زردآلوی طلایی ارمنستان، زیرو پلاس، پرسکوف روسیه، Smile هند، سینما حقیقت و …همکاری کرده است.

وی آثار مختلفی در قالب کتاب و مقاله به زبان فارسی، انگلیسی و آلمانی درباره فلسفه، ادبیات، هنر و سینما تالیف و در داخل و خارج از ایران ارائه یا منتشر کرده است.

خلیج فارس:روزنامه شرق در یادداشتی نوشت: دولت چهاردهم به‌واسطه یک بحران -سقوط هلی‌کوپتر ابراهیم رئیسی- بر سر کار آمد و در شرف کار بود که دچار بحران‌های دیگری شد؛ ترور اسماعیل هنیه در تهران و سید حسن نصرالله در لبنان.

آغازی این‌گونه بداقبالی بزرگی است. دولت چهاردهم بر سر کار آمده بود تا شرایط را به‌نوعی مدیریت کند که کشور به سوی ثبات اقتصادی و سیاسی گام بردارد. اینک نه‌تنها این کار دور از دسترس است بلکه دولت فرصت سروسامان دادن به نهادهای زیرمجموعه خود را پیدا نمی‌کند و برخی از وزارتخانه‌های آن در حالت تعلیق قرار دارند، ازجمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که همه کارهای آن در بخش مدیران میانی معطل مانده است و ناشرانی که چشم به تحقق تغییرات دوخته بودند ناامید شده‌اند.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارتخانه‌ای کلیدی در وضعیت‌های بحرانی و آشوبناک نیست اما این وزارتخانه فرهنگی-سیاسی، بیانگر ذات دولت‌هایی است که در رأس قدرت‌اند. این وزارتخانه نماد اقتدار یک دولت است که به شکلی علنی تغییرات اساسی در سطح سیاست و فرهنگ را نمایندگی می‌کند. تغییراتی که به‌واسطه آن حتی می‌توان پی برد اقتصاد ایران با چه رویکردی پیش خواهد رفت.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وجدان نهادهای دولت است. در دولت سازندگی، اصلاحات و اعتدال، این وزارتخانه به وجدان معذب آنان تبدیل شده بود، چراکه آنان نمی‌توانستند آن‌گونه که می‌خواستند و باور داشتند عمل کنند، بلکه همواره برخلاف پایبندی‌های خود گام برمی‌داشتند.

در دولت احمدی‌نژاد این وزارتخانه در تفکر او محلی از اعراب نداشت و در دولت مرحوم ابراهیم رئیسی در انحصار تفکری خاص بود.

در میان رؤسای جمهور ایران تنها کسی که این نهاد را استراتژیک می‌دانست، سیدمحمد خاتمی بود. او دریافته بود هرآنچه می‌بایست شخصیت و منش او را نمایندگی کند به‌واسطه عملکردش بر این نهاد است. این جایگاه بود که می‌توانست نشان دهد رئیس‌جمهور تا چه میزان به آزادی پایبند است و تا کجا اهل تساهل و مدارا است. او با تأکید بر اهمیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان داد در پی چگونه مدیرانی است و دولتش بیش از هرچیز به چه وزیرانی نیاز دارد؛ وزیرانی که با فرهنگ بیگانه نباشند.

سید محمد خاتمی پی برده بود برای جلوگیری از فساد و چپاول و رانت‌خواری باید مدیرانی انتخاب کند که پیش از آنکه دیگران را مدیریت کنند، قادر باشند در شرایط سخت و غیرمتعارف خودشان را مدیریت کنند. از این‌رو باور داشت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یک نهاد استراتژیک است، چراکه منش رئیس دولت و انتخاب وزرای دیگر و راه و سودایی را که در سر دارد عیان می‌کند.

دولت هاشمی‌رفسنجانی با اینکه طرفدار بازار آزاد بود، اما با تفکر شبه‌چپ‌گرایانه، اقتصاد را زیربنا و فرهنگ را روبنا می‌دانست و با استفاده از این شیوه تفکر درصدد ترویج سرمایه‌داری بود، غافل از اینکه روبنا به طور مستقل زیربنا را متأثر خواهد کرد.

در دولت روحانی این نهاد تا حدودی به جایگاه واقعی‌اش دست پیدا کرد و توانست چهره‌ای متفاوت از ایران و ایرانیان به دنیا نشان بدهد؛ راهی که پیش‌تر در دولت اصلاحات گشوده شده بود و دنیا آمادگی باور به این جایگاه را داشت.

خلیج فارس:حسین انتظامی به شایعه وزارت ارشاد پاسخ داد: تبریک به اهالی فرهنگ بخاطر بازگشت سیدعباس صالحی!

خلیج فارس:این روز‌ها لا به لای خبر‌ها پر است از حرف‌های مقامات وزارت ارشاد درباره در‌های باز کشور به سوی هنرمندان دور از وطن، چون نصرت الله معین، فرصتی شده است، خبری تلخ درباره یکی از کم حاشیه‌ترین و گزیده کار‌ترین خوانندگان لس آنجلسی منتشر کرده است.

به گزارش «خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، خبر ابتلای به سرطان که فرامرز اصلانی اعلام کرده بود و به طور تلویحی از احتمال بازنشستگی سخن گفته بود، اما دوری او از صحنه چه زود ابدی شد.

بازگشت معین به ایران پروسه‌ای است که از دل جلسات کارگروه چهره‌ها در دولت بیرون آمده است. افرادی که کمتر وارد حاشیه‌های سیاسی شدند و بازگشت شان به کشور می‌تواند به افزایش روحیه امید در کشور افزایش یابد. بر همین اساس در برنامه نوروزی امسال رییس سازمان سینمایی از بهروز وثوقی و بهرام بیضایی رسما برای بازگشت به کشور دعوت کرد و چه حیف که اگرچه فرامرز اصلانی تک و توک در این سال‌ها اکت‌هایی انتقادی داشته، اما هیچ وقت واکنش‌های رادیکال سیاسی نداشته است…

فرامرز اصلانی که خودش خیلی اتفاقی خواننده حرفه‌ای شده بود. روزنامه نگاری که در دهه ۵۰ از دانشگاه روزنامه نگاری لندن فارغ التحصیل شد. بچه امیریه که عشق به گیتار را از بچگی با خود داشت، نوشتن را در معتبرترین نشریات دنیا تجربه کرد، اما عشقش به گیتار و ته صدایش از او نامی ماندگار در تاریخ معاصر ایران ساخت. او با آن تسلط به اصوات آرامش بخشی که از گیتار کلاسیکش در می‌آورد، در ماه‌های منتهی به سال ۱۳۵۷ در شبی که در مهمانی شخصی خانه پری خانم زنگنه آهوی وحشی را با شعری از حافظ خواند: «الا‌ای آهوی وحشی کجایی…» ترانه‌ای که سالهاست بار‌ها در لابه لای ترانه‌های رادیو جوان هم پخش می‌شود بی آنکه فرامرز اصلانی اینجا مجوز داشته باشد!

همین ترانه او را یک خواننده حرفه‌ای کرد. آلبوم دلمشغولی‌ها را درست در سال منتهی به پیروزی انقلاب منتشر کرد و به صف خوانندگان پر فروش پیوست.

او سال‌های سال بود که می‌خواند، اما زیاد آلبومی برای مارکت نداشت. شاید تمام ترانه هایش در این حدود ۵۰ سال به ۴۰ ترانه نرسد، اما با همین کار‌های محدود، الهام بخش بچه‌هایی بود که عاشق خوانندگی می‌شوند. گیتاری در دست می‌گیرند و می‌خواهند به سمت موسیقی حرفه‌ای بروند.

کنار هر ساحلی، هر جا کسی گیتاری به دست دارد دورش را پای آتشی، جمعی گرفته اند. هر جای خاطره انگیزی، چون ساحل زاینده رودی که به اندازه یک گیتار آکوستیک، کسی باشد که بنوازد و جمعی باشند که همخوانی کنند و اصلا هر گعده خانوادگی یا دوستانه‌ای که مجالی برای همخوانی باشد، مگر می‌شود یکی ننوازد و بقیه نخوانند: «یه دیواره، یه دیواره، یه دیواره که پشتش هیچی نداره…»

آقای اصلانی چه تلخ به تاریخ پیوستید. شما می‌توانستید اینجا در جمع مان باشید، یکی مثل همه ما که به بسیاری از شرایط مدیریتی کشور انتقاد داریم. شما که برای مان خاطرات شیرین ساخته اید. شما که برای‌مان خاطره‌ای شیرین شدید. شما که این‌قدر زود رخت بر بستید که یادمان رفت دعای خیرمان بدرقه راه‌تان شود. شما که یه «گیتار» تان مدام در گوش‌مان زمزمه می‌شود.