کشورهای عربی

خلیج فارس:تصاویری از نحوه رفتار و زبان بدن ترامپ مقابل سران کشورهای اروپایی و عربی سوژه کاربران شبکه‌های اجتماعی شده است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از برترین‌ها؛او در جلسه با سران کشورهای اروپایی، با تکیه بر صندلی خود و قراردادن چند صندلی دیگر برای نمایندگان اروپایی، زبان بدن خود را به گونه‌ای نشان داد که تحلیل‌گران آن را نوعی قدرت‌نمایی تفسیر کردند. در مقابل، هنگام دیدار اخیرش با سران کشورهای عربی، ترامپ دور یک میز نشست و از این طریق، رفتار خود را به عنوان نشانه احترام و مراعات پروتکل دیپلماتیک نشان داد. 

خلیج فارس:شورای همکاری خلیج فارس در یک بیانیه مدعی شد که سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی متعلق به امارات است.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایرنا؛در این بیانیه پایانی مواضع قبلی شورای همکاری درباره سه جزیره (تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی) تکرار شده و این جزایر سه‌گانه را به زعم خود متعلق به امارات دانست.

وزاری خارجه کشورهای عضو شورای همکاری همچنین مواضع قبلی خود در مورد مالکیت میدان گازی آرش (مشترک ایران و کویت) را تکرار کرده و با انکار حقوق ایران در میدان گازی آرش مدعی شدند: این میدان گازی کاملا در محدوده دریایی کشور کویت واقع شده است و مالکیت منابع طبیعی از جمله کل میدان آرش فقط متعلق به عربستان سعودی و کشور کویت است چرا که در منطقه دریایی تقسیم شده عربستان-کویت قرار دارد!

ادعاهای واهی درباره «جزایر ایرانی» و «میدان آرش» در حالی از سوی شورای همکاری خلیج فارس تکرار شده که مقامات ایران این ادعاهای بی اساس را به شدت تقبیح کرده و آن را نشانه روشنی از عدم پایبندی این کشورها به اصول و اهداف منشور ملل متحد خصوصا اصل احترام به حاکمیت ملی و تمامیت سرزمینی دولت‌ها برشمردند.

خلیج فارس:یک روزنامه آمریکایی با اشاره به اینکه «رئیس‌جمهور منتخب آمریکا با یک واگرایی جدید با متحدان قدیمی خود در خاورمیانه مواجه است» نوشت: کشورهای حاشیه خلیج فارس اکنون خواستار موضع سخت‌تر در قبال اسرائیل و نرمش در قبال ایران هستند؛ مواضعی که با دوره اول رئیس‌جمهور منتخب تفاوت زیادی دارد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل ازایسنا؛در دوره اول ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» در ایالات متحده، پادشاهی‌های ثروتمند خلیج فارس روابطی هماهنگ با دولت او داشتند. اکنون نیز که او برای بازگشت به کاخ سفید آماده می‌شود، رهبران کشورهای حاشیه خلیج فارس به‌طور کلی از بازگشت او استقبال کردند اما این بار، به نظر می‌رسد که این کشورها و ترامپ در چندین موضوع اساسی، مانند رژیم صهیونیستی و ایران اختلاف نظر دارند. تفاوت در سیاست‌های حوزه انرژی نیز می‌تواند دلیل اصطکاک باشد.

اگرچه بعید است که میان واشنگتن و متحدانش در خلیج فارس تنش یا گسست عمده وجود داشته باشد، ترامپ در دولت آینده خود با منطقه‌ای روبرو خواهد شد که از زمان آغاز جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه در هفت اکتبر ۲۰۲۳، شاهد تغییرات شدیدی بوده است.

روزنامه نیویورک‌تایمز با انتشار این مقدمه به تلفات گسترده جنگ غزه و کشیده شدن جنگ به جنوب لبنان اشاره کرد و نوشت: اکنون، در حالی‌که ترامپ کابینه خود را پر از جنگ‌طلب‌های ضد ایران و مدافعان سرسخت اسرائیل می‌کند، رهبران کشورهای حاشیه خلیج‌فارس علناً خواستار اتخاذ موضع ملایم‌تر در قبال ایران و اتخاذ رویکردی سخت‌تر در قبال اسرائیل شده‌اند. آن‌ها به‌علاوه از ایالات متحده خواسته‌اند که همچنان با منطقه تعامل داشته باشد.

در حال حاضر، به نظر می‌رسد که دولت ترامپ مشتاق تعامل با برخی کشورهای خلیج فارس، از جمله عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی است.

بنابر ادعای نیویورک‌تایمز، توافق عادی‌سازی روابط برخی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی، موسوم به «توافق ابراهیم» که در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ حاصل شد، گامی در راستای برقراری صلح در غرب آسیا بوده است.

رسانه آمریکایی در ادامه نوشت: در رابطه با اسرائیل، چشمگیرترین تغییر در خلیج فارس از سوی «محمد بن سلمان» ولی‌عهد سعودی عربستان رخ داده است. او که اخیرا در نشست اتحادیه عرب در ریاض سخنرانی می‌کرد، برای اولین بار جنگ اسرائیل در غزه را «نسل‌کشی» خواند.

طبق این گزارش درست قبل از شروع جنگ در غزه در اکتبر ۲۰۲۳، به نظر می‌رسید که عربستان سعودی در آستانه برقراری روابط دیپلماتیک با اسرائیل بدون انجام پیش شرط دیرینه خود مبنی بر ایجاد یک کشور فلسطینی است. چنین توافقی می‌توانست غرب آسیا را تغییر دهد. اما اظهارات اخیر محمد بن سلمان حاکی از آن است که هرگونه توافق عادی‌سازی بسیار دور است.

او علاوه بر موضع‌گیری خود در مورد نسل‌کشی غزه تصریح کرده است تا زمانی که کشور فلسطین تشکیل نشود، عربستان سعودی با اسرائیل روابط دیپلماتیک برقرار نخواهد کرد. با توجه به مخالفت شدید با چنین چیزی در کابینه «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، این یک چشم‌انداز دور خواهد بود.

امارات متحده عربی، یکی دیگر از امضاکنندگان توافقنامه ابراهیم نیز نشان داده که خواهان موضع سخت‌گیرانه در قبال اسرائیل است.

«عبدالله بن زاید» وزیر امور خارجه امارات متحده عربی هفته گذشته به همتای صهیونیستی خود گفت که امارات از هیچ تلاشی برای حمایت از فلسطینیان دریغ نخواهد کرد.

به‌رغم موضع علنی عربستان سعودی در مورد عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی، دیپلمات‌های آمریکایی اشاره کرده‌اند که این پادشاهی ممکن است به‌طور خصوصی برای پیشبرد این توافق در دوره ریاست جمهوری دوم ترامپ، مشروط به برقراری آتش‌بس دائمی در غزه و تعهد ملموس اسرائیل در مسیر رسیدن به کشور فلسطین اقدام کند.

«آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه کنونی ایالات متحده روز چهارشنبه گفت: اگر فرصتی برای آتش‌بس در غزه و همچنین تفاهم در مسیری رو به جلو برای فلسطینیان فراهم شود، همه این‌ها آماده است. بنابراین، فرصت فوق‌العاده‌ای در اینجا وجود دارد.

به نوشته نیویورک‌تایمز، هم عربستان سعودی و هم امارات متحده عربی در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ از موضع جنگ‌طلبانه دولت او در قبال ایران حمایت کردند و تهران را رقیب خطرناکی در منطقه می‌دیدند.

طبق این گزارش، آن‌ها هنگامی که ترامپ در سال ۲۰۱۸ ایالات متحده را از توافق هسته‌ای با ایران خارج کرد، از این اقدام و همچنین از تصمیم او برای صدور فرمان اقدام تروریستی در به‌شهادت‌رساندن حاج «قاسم سلیمانی» فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی استقبال کردند.

نیویورک‌تایمز در ادامه نوشت: اما پویایی منطقه از دوره اول ریاست جمهوری ترامپ به شدت تغییر کرده است. عربستان سعودی و ایران در مارس ۲۰۲۳ به توافقی دست یافتند که تنش‌ها را در خلیج فارس کاهش داد و درها را به روی تماس‌های دیپلماتیک میان ۲ کشور در سطح بالا باز کرد.

به‌عنوان مثال، بحرین پس از سال‌ها تنش با ایران، به دولت ایران پیشنهاد بهبود روابط داده است، به‌طوری که «حمد بن عیسی آل خلیفه» پادشاه این کشور گفته است که «دلیلی برای به تاخیر انداختن از سرگیری روابط دیپلماتیک وجود ندارد». این کشور پادشاهی کوچک همچنین هدف قرار دادن ایران توسط اسرائیل در اکتبر گذشته را محکوم کرد.

برای عربستان سعودی، هدف روشن است: ایجاد یک فضای منطقه‌ای باثبات برای تحقق رویای شاهزاده محمد بن سلمان برای تنوع بخشیدن به اقتصاد عربستان که وابسته به نفت است. برای ایران نیز باتوجه به وضعیت منطقه، آشتی با ریاض به یک ضرورت تبدیل شده است.

همچنین نشانه‌هایی مبنی بر این وجود دارد که ایران ممکن است آماده مذاکره با دولت آینده ترامپ باشد. بسیاری از مقامات سابق، کارشناسان و سرمقاله‌های روزنامه‌ها در ایران آشکارا خواستار تعامل دولت با دونالد ترامپ شده‌اند.

تاکنون، ترامپ نیز دست کم در ترسیم مسیری متفاوت از کارزار «فشار حداکثری» در دوره اول ریاست جمهوری خود علیه ایران دیده شده است. ترامپ در ماه سپتامبر با تکیه بر ادعاها درباره وجود ظرفیت دستیابی به تسلیحات هسته‌ای در ایران گفت: ما باید توافق کنیم، زیرا (رویارویی با) عواقب آن غیرممکن خواهد بود.

این روزنامه مساله نفت را یکی دیگر از موارد اصطکاک میان دولت آینده ترامپ و کشورهای حاشیه خلیج فارس برشمرد و نوشت: در حالی‌که به نظر می‌رسد کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، شامل بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی و امارات متحده عربی پذیرای رویکرد معاملاتی ترامپ در حوزه دیپلماسی هستند، آن‌ها ممکن است خود را در تضاد با سیاست‌های اقتصادی او بیابند.

وعده اصلی مبارزات انتخاباتی او تقویت تولید نفت و گاز ایالات متحده بود، اقدامی که می‌تواند به اقتصادهای خلیج فارس آسیب برساند.

اگر ایالات متحده همان‌طور که ترامپ قول داده است، تولید نفت را افزایش دهد تولیدکنندگان در خلیج فارس شانس کمتری برای افزایش تولید بدون کاهش قیمت خواهند داشت.

«بادر السیف» یکی از کارشناسان موسسه تحقیقاتی «چتم هاوس» مستقر در لندن در گزارش اخیر خود گفت: افزایش اکتشاف و تولید نفت ایالات متحده، قیمت‌ها را کاهش می‌دهد و اقتصادهای نفت محور خلیج فارس را به خطر می‌اندازد.

همچنین انتظار می‌رود که ترامپ پروژه‌های گاز طبیعی مایع را تسریع، مجوزهای متوقف شده در دوره «جو بایدن» را معکوس کند و صادرات ایالات متحده، به ویژه به اروپا را افزایش دهد.

نیویورک‌تایمز نوشته قطر که یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گاز علاوه بر ایالات متحده است، به احتمال زیاد بیشترین آسیب را خواهد دید اما تاکنون نگرانی‌های خود را کمرنگ جلوه داده است.

خلیج فارس:شبکه خبری اسکای نیوز اعلام کرد که برخی کشور‌های عربی به آمریکا تاکید کردند که شروط جدید نتانیاهو برای آتش‌بس غزه نشان‌دهنده جدی نبودن او در مذاکرات است و سیاست نرم با او دیگر فایده‌ای ندارد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایسنا، برخی منابع امروز دوشنبه به شبکه خبری «اسکای نیوز عربی» گفتند، برخی کشور‌های عربی به واشنگتن اعلام کردند که شروط جدید بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی به معنای این است که این رژیم برای رسیدن به قراردادی درباره برقراری آتش‌بس در غزه، جدی نیست.

به گفته منابع یاد شده، این کشور‌ها به واشنگتن تاکید کردند که سیاست نرم با نتانیاهو دیگر فایده‌ای ندارد.

خبرگزاری رویترز امروز به نقل از برخی منابع مصری از پایان بدون نتیجه مذاکرات میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی در قاهره برای رسیدن به توافقی برای آتش‌بس در غزه و تبادل اسرا میان ۲ طرف خبر داد.

به گفته این منابع، حماس و رژیم صهیونیستی با بسیاری از پیشنهاد‌های میانجیگران مخالفت کردند.

در حالی که رژیم صهیونیستی بر باقی‌ماندن نظامیان خود در محور فیلادلفیا در جنوب غزه پافشاری می‌کند، جنبش حماس بر خروج اشغالگران از غزه تاکید دارد.

پیشتر نیز رسانه‌ها و مقام‌های رژیم صهیونیستی از سنگ‌اندازی‌های نتانیاهو در روند مذاکرات انتقاد کرده بودند.

خلیج فارس:با پایان عملیات موشکی و پهپادی ایران علیه اسرائیل، بررسی‌ها حاکی از کمک برخی کشور‌های عربی در رهگیری پرتابه‌های ایران داشته است. اعراب با چه انگیزه‌هایی به اسرائیل کمک کردند و چگونه چنین ریسکی را پذیرفتند؟ خبرآنلاین گزارش می‌دهد.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از خبرآنلاین، در جریان حمله ایران به اسرائیل، هواپیما‌های امریکایی و بریتانیایی با کمک برخی از کشور‌های عربی در سرنگون‌کردن موشک‌ها و هواپیما‌های بدون سرنشین ایران نقش فعالانه‌ای ایفا کردند. برخی تحلیلگران این واقعیت را که کشور‌های عربی به اسرائیل و امریکا کمک کردند تا حمله ایران را دفع کنند، دلیلی برای خوشحالی و موفقیت اسرائیل در میانه جنگ با ایران ارزیابی می‌کنند. کشور‌هایی مانند اردن که از قضا انگیزه‌های پیچیده‌تری برای کمک به اسرائیل دارد.

اما آنچه توجه زیادی را به خود جلب کرد این واقعیت بود که نیروی هوایی اردن نیز برای کمک به اسرائیل وارد عمل شد. اردن علاوه بر اینکه حریم هوایی خود را به روی هواپیما‌های اسرائیلی و امریکایی باز کرد، پهپاد‌های ایران را که حریم هوایی اردن را نقض می‌کردند، سرنگون کرد. در همین ارتباط خبرگزاری رویترز گزارش داد که ساکنان اردن صدای فعالیت‌های هوایی سنگین را شنیدند و روز بعد از حمله ایران نیز کاربران اردنی، تصاویری از بقایای یک هواپیمای بدون سرنشین سرنگون شده در پایتخت این کشور را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند.

ناظران سیاسی می‌گویند کشور‌های حوزه خلیج‌فارس از جمله عربستان سعودی نیز ممکن است نقش غیرمستقیم خود را در برابر حملات ایران ایفا کرده باشند. زیرا عربستان و قطر، میزبان سیستم‌های دفاع هوایی، سیستم‌های نظارت و سوخت‌گیری امریکایی است که برای دفاع از اسرائیل حیاتی بوده است.

برخی دیگر از خبرنگاران اسرائیلی مانند انشل فافر ستون‌نویس هاآرتص و نویسنده بیوگرافی نتانیاهو و مایراو زونزاین از گروه بین‌المللی بحران، به‌سرعت از همکاری اعراب و اسرائیل ابراز خوشحالی کردند. آن‌ها معتقد بودند که این ثابت می‌کند که اعراب و اسرائیلی‌ها می‌توانند با همکار کنند و اسرائیل در خاورمیانه تنها نیست. جولیِن بارنِز دِیسی، مدیر برنامه خاورمیانه و شمال افریقا در شورای روابط خارجی اروپا نیز در بیانیه‌ای تایید کرد: «حملات ایران حمایت بین‌المللی جدیدی را حول اسرائیل شکل داد، از جمله از سوی کشور‌های عربی که علی‌رغم اینکه منتقد تهاجم اسرائیل به غزه هستند؛ اما از پاسخ نظامی اسرائیل به حملات هواپیما‌های بدون سرنشین ایران نیز حمایت کردند»

در همین راستا می‌توان به مورد عجیب اردن اشاره کرد که به‌شدت از عملیات نظامی اسرائیل در غزه انتقاد کرده است. از هر پنج نفر در اردن یک نفر فلسطینی تبار است و ملکه این کشور نیز در چند هفته گذشته اعتراض شدیدی علیه اسرائیل داشته است. بااین‌حال، اردن با اسرائیل مرز مشترک دارد و به طور منظم در پشت‌صحنه با مقامات اسرائیلی همکاری می‌کند. مقامات اردنی که امریکا را یک متحد مهم می‌دانند، باید همه این منافع رقابتی، ثبات سیاسی و دفاع از خود را متعادل کنند.

اما دولت اردن در پاسخ به این اظهارنظر‌ها در بیانیه‌ای گفته: “برخی از اشیا که وارد حریم هوایی ما شدند، به این دلیل که تهدیدی برای مردم و مناطق پرجمعیت ما بودند، رهگیری شدند. ” چندین قطعه [از اهداف سرنگون شده]در خاک کشور سقوط کرد بدون اینکه هیچ خسارت قابل‌توجهی ایجاد کند.

عربستان سعودی کشور دیگری است که مجبور شده است برای منافع خود، اتحاد‌های بین‌المللی را با حضور در درگیری غزه متعادل کند. اگرچه دولت عربستان از درخواست‌ها برای آتش‌بس در غزه استقبال کرده و از رفتار اسرائیل در غزه انتقاد کرده؛ اما سعودی‌ها هنوز علاقه‌مند به بهبود روابط با اسرائیل هستند و پیمان ابراهیم را هم‌زمان با آتش‌بس در غزه دنبال می‌کنند. چه آنکه بعید نیست عربستان و اردن از حمایتشان از اسرائیل در برابر ایران به‌عنوان کارت بازی در جهت اقناع اسرائیل برای آتش‌بس در غزه و پایان جنگ نیز بهره‌برداری نمایند.

برخی کارشناسان خاورمیانه نیز معتقدند برای بازیگران منطقه‌ای، به‌ویژه عربستان سعودی و اردن – که بنا به گزارش‌ها هواپیما‌های بدون سرنشین ایرانی را رهگیری کرده‌اند – استدلال این خواهد بود که آن‌ها به حق از حریم هوایی مستقل خود محافظت می‌کنند. استدلالی که با مواضع سیاسی آن‌ها علیه اسرائیل در جریان جنگ غزه در تناقض است. بااین‌حال، اگر حملات ایران به یک درگیری گسترده‌تر با اسرائیل تبدیل شود، بازیگران منطقه‌ای که به‌عنوان مدافعان اسرائیل تلقی می‌شوند، ممکن است خود را هدف تعقیب ایران ببینند و به آتش جنگ منطقه‌ای کشیده شوند.

عربستان سعودی و امارات متحده عربی به‌ویژه ممکن است پس از پیشرفت‌های دیپلماتیک در سال‌های اخیر که به نفع همه این کشور‌ها بود، در موقعیت خوبی در میان مثلث ایران، اسرائیل و ایالات متحده قرار بگیرند. چرا که متحدان واشنگتن در پادشاهی‌های خلیج‌فارس به دنبال تثبیت روابط با ایران و اسرائیل برای حل نگرانی‌های امنیتی طولانی‌مدت و تمرکز بر پروژه‌های اقتصادی ملی کشورشان هستند.

امارات متحده عربی و بحرین در سال ۲۰۲۰ توافق عادی سازی را با اسرائیل امضا کردند و عربستان سعودی نیز در حال بررسی توافق مشابهی بود که شامل یک پیمان دفاعی با ایالات متحده بود. همزمان ریاض در سال گذشته پس از سال‌ها دشمنی با ایران با وساطت چین توافقنامه‌ای امنیتی-اقتصادی را احیا کرد. با این حال، تنش در خاورمیانه بعد از هفتم اکتبر به اوج خود رسیده است. در چنین شرایطی، جنگ مستقیم بین اسرائیل و ایران می‌تواند به سرعت به کشور‌های خلیج فارس گسترش یابد. اما ویرانی در غزه، حرکت بیشتر به سوی صلح با اسرائیل را از مسیر خارج کرده است. ناظران سیاسی معتقدند اگر عادی سازی و نزدیکی عربستان و ایران وجود نداشت، عربستان سعودی در حال حاضر بسیار مضطرب‌تر از وضعیت فعلی بود و احتمالاً همکاری عربستان، اردن و قطر با امریکا برای رهگیری موشک‌ها و پهپاد‌های ایران با ریسک بیشتری همراه بود.

خلیج فارس:این عکس‌ها که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسط عکاسان مختلف غربی گرفته شده‌اند، صحنه‌هایی از زندگی اعراب «بدوی» یا بادیه‌نشین را در سراسر کشورهای عربی به تصویر کشیده‌اند.

به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرادید؛ این عکس‌ها که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسط عکاسان مختلف غربی گرفته شده‌اند، صحنه‌هایی از زندگی اعراب «بدوی» یا بادیه‌نشین را در سراسر کشورهای عربی به تصویر کشیده‌اند. برخی از این عکس‌ها در مصر، برخی در مراکش و تونس و برخی در عربستان گرفته شده‌اند. در میان این عکس‌ها پرتره‌هایی وجود دارد که به نظر می‌رسد با حالتی آتلیه‌ای و با چیدمان خاص صحنه ثبت شده‌اند و برخی نیز صحنه‌هایی بیرونی و واقعی را نشان می‌دهند.