خلیل شیخیانی
سالن اجتماعات اداره آموزش و پرورش شهرستان دشتی جمعه پنج دی ماه 1404 برای مراسم رونمایی، نقد و بررسی و معرفی کتاب «الفبای مهر» تالیف آقایان دکتر غلامرضا قربانی مقدم و مهندس علی اسماعیل پور با موضوعیت هفتاد و هفت سال آموزش و پرورش در روستای فقیه حسنان شهرستان دشتی استان بوشهر، میزبان مردم فرهنگ دوست و اندیشمند خورموج و شهرستان دشتی و سایر مهمانان از دیگر نقاط استان و کشور بود.
مهمانان ویژه این مراسم دکتر محمد جواد حق شناس، دکتر نعمت الله فاضلی، محمد ولی زاده، دکتر علی آلبویه، دکتر دانش فر مدیر کل آموزش و پرورش استان بوشهر، فرماندار دشتی و دیگر مسئولین محلی و استانی و سایر دوستان بودند.
نکته غم انگیز این مراسم باشکوه، سالن محقر، کوچک و با سنی تحقیر شده بدون سیستم صوتیِ مطلوب بود که به چشم مهمانان در برابر عظمت حضور مردم بسیار اندک می آمد.

قصه تلخ شهرستان دشتی با نزدیک به نود هزار نفر جمعیت و کمبود فضای فیزیکی در مرکز شهرستان، در عرق شرم بر پیشانی خیل عظیم دوستداران فرهنگ و هنر هویدا شد. نبود یک سالن استاندارد که بتواند مراسمات فرهنگی، ملی و مذهبی را در دل خود به تماشا و اجرا بنشیند از نشانه های عدم پیشرفت فرهنگی شهر در عمل و عدم توجه مسئولین، مدیران ارشد شهرستان و استان، نمایندگان ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی و اعضای شورای اسلامی شهر در ارتقاء سطح فرهنگی است.
نگاه من اصلا به سوی هیچکدام از مسولین گذشته و فعلی نیست. هر کدام در توان خود قدمی برداشته اند اما این مهم دغدغه مردم است و تا مسئولی دغدغه فرهنگی و هنری نداشته باشد نمیتواند درد جامعه فرهنگ و هنر را لمس نماید. شهر فقط نیازمند جاده، پل، پارک، خیابان و… نیست. ابتدا باید انسانهای فرهنگی تربیت کرد، باید تشنگی فرهنگی رفع شود تا با تکنولوژی و امکانات امروز بتواند بهتر کنار بیاید. توسعه فعالیت های فرهنگی در برابر هجوم دنیای بی عاطفه تکنولوژی و ربات ها برای هر جامعه از نان شب واجب تر است.

خورموج از نظر سرانه فضاهای فرهنگی بسیار فقیر است و حجب و حیای مردم این شهر باعث شده کسی به فکر رفع این فقر نباشد و به گرسنگی و تشنگی فرهنگی مردم توجه خاصی نگردد. ساخت یک سالن فرهنگی هزار نفره، ساخت مدارس عالی و تجهیز آنها، می تواند نقطه عطفی برای برگزاری بزرگترین رویدادهای ملی، مذهبی و فرهنگی در سطح ملی و استان به میزبانی خورموج باشد.
برگزاری مسابقات کشوری قرآن، تئاتر و نمایش، شب های شعر و شروه، کنسرت های موسیقی، تجلیل از بزرگان این شهرستان و رونمایی از تالیفات و پدیدآورندگان، نیازمند عزم ملی برای ایجاد فضای فیزیکی مناسب و استاندارد است. شهرستان دشتی از دیر باز مهد علم، ادب، فرهنگ، هنر، شعر و موسیقی بوده است و هنرمندان و مفاخر فرهنگی، هنری، ادبی و علمی بسیاری را به سرزمینم ایران معرفی کرده است.

مسبب عقب ماندگی این شهرستان از نظر فضای فیزیکی و استاندارد را مسئولینی میدانم که در شهر مدیریت روزمره کرده اند و هرگز برای آینده و نسل در راه برنامه ای نداشته اند. انسان همیشه گرسنه نان نیست، گرسنگی فرهنگی کمتر از گرسنگی شکم نیست. پارک مفتون و زمین های اطراف آن یکی از فضاهای مناسب جهت ایجاد سالن آمفی تئاتر و اجتماعات است که می تواند در برابر خیل عظیم طرفداران فرهنگ و هنر شرمنده نباشد و آبرومندانه بتواند جامعه را غنی از برنامه های فرهنگی نماید.
مردم این شهرستان خلاء فضاهای فرهنگی را حس کرده اند و به اذعان خیلی از آنها گاهی حس تحقیر در وجود خود احساس می کنند. باید اتفاقی بیافتد که سالنهای استاندارد در سطح جهانی و ملی در شهر ایجاد شود تا هیچ رویداد فرهنگی از تقویم بر زمین نماند و شهر سرشار باشد از آنچه دوست دارند.
مسئولینی که اینک در رأس امور هستند اگر همت کنند آینده لذت خواهند برد از اینکه به فرهنگ و هنر این دیار کهن، یاری رساندهاند و شهر را حال خوش بخشیده اند.
حال خوش، جامعه را شاد و امیدوار و نشاط آور می آفریند. امید آنکه در سالهای نزدیک شاهد بزرگترین رویدادهای فرهنگی در سالنهای استاندارد جهانی در شهرهای استان بوشهر و شهر خورموج باشیم.
در این زمینه
https://www.pgnews.ir/?p=318750
318750
7 نظر
درود بر شما استاد شیخیانی عزیز
سپاس از نقد به جا و شایسته تان از مسولین.و درود بر قلم زیبایتان. امید که با حضور اساتیدی چون شما که دغدغه ی فرهنگ و هنر این دیار و زنده نگه داشتن آن را با قلم پرتوانتان فریاد می زنید این شهرستان رنگ و بوی تازه ای از تحولات در تمام زمینه ها به خودب ببیند
یه کارخونه ای یه چیزی که جوونها برن سرکار،، سالن بمونه آخر کار
منم فرزند دشتی هستم و ساکن یکی دیگر از شهرستان های جم.ولی واقعا تاسف میخورم وقتی به این شهر قدم میزارم هنوز بعد از قریب 15یا20سال هنوز فضای شهری این شهرستان در مقایسه با دیگر شهرستانهای استان هیچ تغییری نکرده واین امر میطلبد مسؤلی دلسوز و دغدغه مند همراه این مردم شریف این شهرستان باشد که از حق نگذریم سرمایه های انسانی و علمی بی نظیری دراین شهرستان لایق بهترینها هستند
با درود و مهر و احترام و سپاس از جناب آقای خلیل شیخیانی بخاطر احساس مسئولیت و نگارش این یادداشت درست و به موقع، همانگونه که ایشان به درستی نوشته اند، یکی از نکات مهمی که در جریان رونمایی از کتاب الفبای مهر در سالن اجتماعات آموزشوپرورش خورموج مطرح شد، فقدان یک سالن استاندارد و حداقل هزار نفره در شهرستان دشتی بود؛ شهرستانی با جمعیتی بیش از ۹۰ هزار نفر و شهری چون خورموج با پیشینهای غنی در حوزههای تاریخی، فرهنگی، ادبی و علمی.
سالن فعلی نهتنها از نظر ظرفیت پاسخگوی نیاز رویدادهای فرهنگی و اجتماعی نیست، بلکه از حداقل امکانات فنی مانند سیستم صوتی و نوری مناسب، اتاق فرمان و زیرساختهای استاندارد نیز برخوردار نیست. طرح این موضوع در آن رویداد، بهدرستی بهعنوان یک مطالبه عمومی مطرح شد و خوشبختانه برخی از دغدغهمندان نیز پیگیریهایی را آغاز کردهاند.
با این حال، تحقق چنین مطالبهای بدون پیگیری منسجم و جمعی ممکن نخواهد بود. به نظر میرسد تشکیل یک کمیته مطالبهگری متشکل از اقشار مختلف اجتماعی، راهکاری مؤثر برای پیشبرد این خواسته است؛ کمیتهای که با جمعآوری امضا و پیگیری مستمر، این مطالبه را بهصورت رسمی و فراگیر مطرح کند.
در این مسیر لازم است از مسئولان مرتبط، از جمله فرماندار، استاندار، نماینده محترم مجلس، امام جمعه، شهردار و اعضای شورای شهر خورموج، بهطور جدی مطالبهگری شود. همچنین انتظار میرود از چهرههای اثرگذار حاضر در آن رویداد، از جمله آقای دکتر حقشناس که از مهمانان و سخنرانان اصلی مراسم بودند، برای همراهی و حمایت دعوت به عمل آید.
بدیهی است که این پیگیری زمانی به نتیجه خواهد رسید که بهصورت متحد، منسجم و همافزا انجام شود و چهرههای علمی، فرهنگی، ادبی، هنری، ورزشی، مذهبی و اجرایی از طبقات مختلف اجتماعی در کنار یکدیگر، این خواسته را بهعنوان یک مطالبه عمومی و جدی شهرستان مطرح کنند
دکتر شیخیانی شما از چهره های فرهنگی تا ثیر گذارده توسعه فرهنگی شهر هستید
برای هر محیط جغرافیایی چند دلسوز فرهنگی چون دکتر شیخیانی الزامی ست تا کمک کنند زیرساختهای فرهنگی شهر ساخته شوند. نسل امروز نیازمند توسعه فرهنگی و بازسازی دوباره فرهنگ ملی و بومی است. فاصله گرفتن از آموزه های فرهنگی می تواند خسارت جبران ناپذیری در هویت ملی و محلی وارد نماید. دغدغه مندی دکتر شیخیانی برای زیستگاه و زادگاهش ستودنی ست.
بسیار عالی و بجا 👌