مورد عجیب دیوید تیلور

 جمشید گیل

دیوید تیلور دقیقا 4 سال و 21 روز از حسن یزدانی بزرگ‌تر است. او متولد 5 دسامبر 1990 است. یعنی 14 آذر 1369 به دنیا آمده است. حسن یزدانی هم متولد 5 دی 1373 است. اما با اینکه تیلور چهار سال از یزدانی بزرگ‌تر است، او مجموعا 5 مدال جهانی و المپیک دارد ولی یزدانی 9 مدال در مسابقات جهانی کسب کرده است.

منظور از “مسابقات جهانی” تورنمنتی است که World Championship نام دارد که معتبرترین تورنمنت در دنیای کشتی پس از مسابقات المپیک است. اهمیت جام جهانی کشتی که World Cup نام دارد، کمتر از مسابقات جهانی کشتی است. اگرچه پرداختن به دو طلایی که تیلور تا به حال در جام جهانی کشتی کسب کرده، تغییری در این یادداشت ایجاد نمی‌کند.

“مورد عجیب دیوید تیلور” دقیقا با توجه به این نکته در ذهن دوست‌داران کشتی شکل می‌گیرد که تیلور اولین مدال (جهانی یا المپیک) خودش را در سال 2018 کسب کرده است. او در سپتامبر سال 2018 تقریبا 28 ساله بود.

در واقع تیلور در سن 28 سالگی وارد تالار قهرمانان رده‌بالای تاریخ کشتی شده است. ولی حسن یزدانی از 21 سالگی پا به این تالار نهاده. یزدانی در مسابقات جهانی لاس‌وگاس (2015) مدال نقره گرفت و یکسال بعد، در سن 22 سالگی، طلای المپیک را کسب کرد.

تیلور و یزدانی تا به حال 6 بار به مصاف هم رفته‌اند که سهم تیلور 5 پیروزی بوده. اولین بار در مسابقات جام جهانی در کرمانشاه (2017)، سپس در مسابقات جهانی (2018)، سپس‌تر در المپیک 2020 (که سال 2021 برگزار شد) و مسابقات جهانی 2022 و 2023 (یعنی امسال و همین دیشب).

یزدانی ولی فقط یکبار در مسابقات جهانی 2021 تیلور را شکست داده است. بنابراین، هر طور حساب کنیم، تیلور نسبت به یزدانی کشتی‌گیر بهتری است. حتی اگر کسانی مخالف این رای باشند، لااقل می‌توان گفت این دو کشتی‌گیر در یک سطح قرار دارند.

بنابراین سوال این است که چرا یزدانی اولین مدالش در مسابقات جهانی یا المپیک را در سن 21 سالگی گرفته و تیلور در سن 28 سالگی؟ به عبارت دیگر، چرا تیلور این قدر دیر وارد وادی موفقیت در بالاترین سطح کشتی جهان شده است؟

تیلور از 28 سالگی تا الان که 33 ساله است، یعنی در شش سال گذشته، یک سال هم غیبت داشته است. او در مسابقات جهانی 2019 عضو تیم کشتی آزاد آمریکا نبود. طلای 2019 به یزدانی رسید و پس از آن، تیلور چهار مدال طلا می‌توانست بگیرد که سه طلا را گرفت (المپیک 2020، جهانی 2022 و 2023). یک طلا که در مسابقات جهانی 2018 نصیب تیلور شده.

از وقتی که تیلور وارد مسابقات جهانی شده (2018)، یزدانی یک برنز (جهانی 2018)، دو طلا (جهانی 2019 و 2021) و سه نقره (المپیک 2020، جهانی 2022 و 2023) کسب کرده است.

اما دیوید تیلور تا قبل از مسابقات جهانی 2018 کجا بوده؟ او پیش از آنکه در اکتبر 2018 مدال طلای مسابقات جهانی را کسب کند، در ژوئیه و آوریل و ژانویۀ همان سال، به ترتیب، مدال طلای جام یاشاردوغو، جام جهانی و جام یاریگین را کسب کرده بود. روندی از موفقیت که نهایتا به کسب مدال طلای مسابقات جهانی منتهی شده.

تیلور در دسامبر 2017 مدال نقرۀ جام باشگاه‌های جهان و در فوریۀ همان سال نیز مدال نقرۀ جام جهانی را کسب کرده. البته این مدال‌ها به اعتبار “نتیجۀ کسب شده از سوی تیم” نصیب تیلور شده وگرنه تیلور در فوریۀ 2017، چنانکه گفتیم، در در کرمانشاه حسن یزدانی را ضربه‌فنی کرد ولی مدال مسابقات تیمی، مدالی است که نصیب تیم می‌شود و ربطی به پیروزی فردی کشتی‌گیر ندارد. در ژانویۀ 2017 نیز تیلور در جام پاریس شرکت کرده بود و نفر اول وزن 86 کیلوگرم شده بود.

در واقع تیلور از سال 2017 با شکست‌دادن یزدانی، که قهرمان المپیک ریو (2016) بود، به کشتی‌گیری توجه‌برانگیز در سطح اول کشتی جهان تبدیل شد. اما او با اینکه در فوریۀ 2017 قهرمان المپیک (حسن یزدانی) را ضربه‌فنی کرده بود، چهار ماه بعد در سه مسابقۀ انتخابی تیم کشتی آزاد آمریکا، دو بار مغلوب جایدن کاکس شد و نتوانست به مسابقات جهانی 2017 راه یابد. جی دن کاکس هم برنز جهانی را گرفت و طلا هم که نصیب یزدانی شد.

در ژوئیۀ سال 2016، تیلور در سن 26 سالگی، در تورنمنتی کم‌اهمیت در اسپانیا (Grand Prix of Spain) عضو تیم کشتی آمریکا در وزن 86 کیلو بوده و مدال طلا گرفته. یک ماه بعد از این تورنمنت اسپانیایی، حسن یزدانی در سن 22 سالگی، مدال طلای المپیک ریو را کسب کرد.

تیلور در سال 2015، در سن 25 سالگی، در مسابقات کم‌اهمیت “گرندپری طلایی” در وزن 86 کیلوگرم نفر پنجم، در در جام گمنام استفان سرکیسیان در وزن 74 کیلوگرم نفر اول و در جام یاشاردوغو نیز نفر پنجم شده. یزدانی در آن سال نخستین مدالش (نقره) را در مسابقات جهانی کسب کرده.

در واقع تیلور در سال‌های 2016 و 2015 نیز نتوانسته عضو تیم ملی آمریکا در مسابقات جهانی شود. در سال 2016 (المپیک) جی دن کاکس در وزن 86 کیلوگرم برای آمریکا کشتی می‌گرفت و در سال 2015 هم که تیلور در وزن 74 کیلوگرم کشتی می‌گرفت، جردن باروز در این وزن برای تیم ملی آمریکا روی تشک رفت.

قبل از سال 2015 هم، در چارچوب مسابقات مهم یا نسبتا مهم برای اتحادیۀ جهانی کشتی، تیلور فقط در دو رویداد فرعی حضور داشته که یک برنز و یک طلا هم نصیبش شده. مدال برنز او متعلق به بازی‌های دانشگاه‌های جهان است.

اما اگر فراتر از مسابقات مد نظر اتحادیۀ جهانی کشتی را نگاه کنیم، تیلور در سال‌های 2013 و 2014 در مسابقات داخلی آمریکا مدال نقره کسب کرده است اما موفقیت در این مسابقات، مثل موفقیت یک کشتی‌گیر ایرانی در جام 22 بهمن است و اهمیت جهانی ندارد.

تیلور یک بار در سن 17 سالگی (2007) در مسابقات جهانی نوجوانان عضو تیم کشتی آزاد آمریکا بود و نفر هشتم شد و پس از آن تا سال 2018 دیگر نتوانست در مسابقات جهانی دوبندۀ تیم ملی آمریکا را به تن کند.

در واقع باید گفت سطح بالای کشتی در آمریکا یکی از علل دیر رسیدن تیلور به تیم ملی این کشور بوده است. اما اینکه چرا او از 27 سالگی (2017) توانست وارد جام جهانی کشتی شود و نخستین حضورش در مسابقات جهانی کشتی در 28 سالگی رقم خورده، شاید علت دیگری هم داشته باشد و آن دیرشکوفایی دیوید تیلور بوده باشد.

اگر مسابقات تیلور با جردن باروز و دیگر رقبایش را تا سال 2018 یا حتی 2019 تماشا کنید، بوضوح مشهود است که او حتی در سنین 28 یا 29 سالگی نیز، از حیث قدرت و پختگی، کشتی‌گیر چهار سال اخیر نبوده.

                                تیلور زمانی که از پس جردن باروز برنمی‌آمد

در واقع دیوید تیلور در کشتی به بلوغ رسیده است و به همین دلیل با اینکه دوران جوانی‌اش به پایان رسیده، انگار تازه وارد وادی کشتی شده و در سال‌های اخیر، هر سال بهتر از سال قبل ظاهر شده و در حال طی کردن روندی متکامل است.

او در سنین 30، 31، 32 و 33 سالگی، ارتقای کیفی آشکاری داشته است. اینکه این بهبود روزافزون تا کی ادامه خواهد یافت، قاعدتا معلوم نیست ولی تیلور با این آمادگی بدنی و ذهنی، احتمالا تا سه سال دیگر نیز می‌تواند مدعی کسب مدال طلا در مسابقات المپیک و جهانی باشد.

حتی شاید بتوان گفت او فشار طاقت‌فرسای مسابقات جهانی و المپیک را دیر تحمل کرده و هنوز بدن و ذهنش جا دارد برای تحمل چنین فشاری. ولی مثلا آرسن فادزائف، نابغۀ کشتی روسیه، که متولد 1962 بود و دو طلای المپیک و شش طلای جهانی دارد، در سن سالگی از کشتی خداحافظی کرد؛ چراکه اولین طلای جهانی‌اش را در سن 21 سالگی گرفته بود.

الکساندر کارلین هم که اولین مدال طلایش را در سن 21 سالگی در المپیک 1988 کسب کرده بود، کشتی را در 33 سالگی کنار گذاشت ولی دیوید تیلور در 33 سالگی، تازه به فکر کسب دومین طلای المپیک در سال آینده (2024) است.

تیلور پس از پیروزی بر یزدانی در فینال دیشب، مدعی شد که برترین کشتی‌گیر تاریخ است! بنابراین او حتی اگر طلای المپیک توکیو را بگیرد، احتمالا به 5 طلای جهانی و المپیک اکتفا نمی‌کند و به سمت طلاهای بیشتر خیز برمی‌دارد.

اما شاید همین غرور مضحک، که از جنس غرور جوانی است ولی در پیرانه‌سر سر برآورده، کار دست تیلور دهد. تیلور باید هشت طلای دیگر بگیرد تا تازه کمی پایین‌تر از کارلین بایستد. کسی که با کسب 4 مدال طلا مدعی می‌شود بهترین کشتی‌گیر تاریخ است، با این ادعایش از نوعی “لبریزشدنِ ناخودآگاه” نیز خبر می‌دهد. چنین حسی ممکن است سال آینده، نوار موفقیت تیلور را پاره کند.

منبع: عصرایران