هفته پایانی این ماه را امروز جمعه ۲۹ دی ۱۴۰۲ در حالی به پایان می‌رسانیم که همچنان بازار حرف‌وحدیث درباره فیلم‌های راه‌یافته و یا راه‌نیافته به جشنواره چهل‌ودوم باز است و تلویزیون هم به‌واسطه عقب‌نشینی از موضع «ضدچهره» خود و پهش کردن فرش قرمز پیش پای چهره‌های سابق، در کانون توجه قرار دارد.
آنچه در این گزارش می‌خوانید، روایت فرارو از پنج چهره خبرساز این هفته در عرصه فرهنگ و هنر است.
مجید انتظامی؛ تکلیف یک سیمرغ روشن شد!
انتشار بریده ویدئویی از آهنگسازی مجید انتظامی برای فیلم سینمایی «مجنون» از آثار راه‌یافته به جشنواره چهل‌ودوم فیلم فجر، خبری ویژه برای علاقه‌مندان سینما بود. یکی از شاخص‌ترین آهنگسازان سینمای ایران در سال‌های پس از انقلاب که ملودی‌های ماندگاری را در حافظه سینمادوستان ثبت کرده است، پس از ۱۰ سال دوری از این حوزه، باردیگر به میدان آمده است تا نامش موجب اعتبار یک اثر دفاع مقدسی دیگر شود.
مجید انتظامی که در هفته‌های اخیر کنسرت مرور خاطره‌هایش با استقبال ویژه مخاطبان همراه شد و برای ۱۰ شب توانست حداکثر ظرفیت تالار وحدت را به اشغال مخاطبان خود درآورد، از چهره‌های رکورددار شکار سیمرغ در جشنواره فیلم فجر هم محسوب می‌شود.
از ملودی «ترن» که حالا تبدیل به موسیقی «انتخابات» در قاب تلویزیون شده گرفته تا موسیقی‌های متن ماندگار فیلم‌هایی همچون «روز واقعه»، «بوی پیراهن یوسف»، «از کرخه تا راین» و «آژانس شیشه‌ای» همگی نشان از خلاقیت بی‌نظیر یک آهنگساز دارد. آهنگسازی که از همین امروز می‌توان او را اصلی‌ترین شانس شکار سیمرغ بلورین بهترین آهنگسازی از جشنواره چهل‌ودوم فیلم فجر دانست.
فیلم «مجنون» را مهدی شامحمدی به‌عنوان اولین تجربه کارگردانی خود به جشنواره فجر رسانده و روایتی از حماسه‌آفرینی شهید مهدی زین‌الدین در قالب آن به تصویر درآمده است. فیلم از محصولات سازمان اوج است و حالا امضای مجید انتظامی، به اعتبار آن افزوده است.
فریدون جیرانی؛ خنده‌هایی که نشان اضطراب است
فریدون جیرانی بی‌تردید، یک ژورنالیست تمام عیار است. کارگردانی که سابقه‌ای درخشان در عرصه روزنامه‌نگاری سینمایی دارد و به پشتوانه همین سابقه، همواره نگاهی متفاوت نسبت به تحولات پیرامون خود، به‌ویژه با تمرکز بر جریانات و اتفاقات سینمایی داشته است.
او در ماه‌های اخیر به‌واسطه گفتگو‌های اینترنتی خود با چهره‌های شاخص سینمایی همواره خبرساز بوده و همین هفته هم انتشار گفت‌وگوی صریح او با منوچهر محمدی، بازتاب‌های بسیاری در فضای رسانه‌ای پیدا کرد. به ویژه آن بخشی که راز تعطیلی برنامه «هفت» پس از سال‌ها در آن فاش شد و جیرانی در واکنش به توضیحات محمدی درباره نگاه عجیب مدیران تلویزیون به جنبش اعتراضی ۹۹ درصدی در آمریکا و چرایی سکوت سینمای ایران در برابر آن، گفت: «اتفاقا برنامه هفت هم به همین دلیل تعطیل شد!».
اما اتفاق مهمتری که جیرانی این هفته رقم زد، انتشار تحلیلش بر فروش دو فیلم «فسیل» و «هتل» بود. دو فیلمی که مدیران سینمایی به فروش میلیاردی آن‌ها می‌بالند و برخی آن را نشانه‌ای از نشاط جامعه می‌دانستند، اما جیرانی با تیزبینی خود درباره فروش بالای این دو فیلم نوشت: «قطعا تحلیل فیلم‌های پرفروش ما را متوجه شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه‌ای می‌کند که در حال حاضر در آن به سر می‌بریم. فروش این دو فیلم جای تامل دارد. اما باید بدانیم فروش این دو فیلم به معنای رونق سینمای ایران و جامعه با نشاط امروز نیست که از آن حرف می‌زنند. شاید برعکس اگر تحلیل و تأمل کنیم برعکس متوجه جامعه مضطربی بشویم که برای فراموشی اضطراب‌های اقتصادی و اجتماعی به جایی پناه برده است که فقط دو ساعت او را از این اضطراب‌ها دور کند.»
آرش قادری؛ از «گاندو» و «ترور» تا «هاوایی»!
یکی از خبر‌های عجیب این هفته، اطلاعیه سازمان سینمایی مبنی‌بر «بازبینی مجدد» فیلم سینمایی «هاوایی» بود. فیلمی که طبیعتا فرآیند اخذ پروانه نمایش را طی کرده و در حال اکران بر پرده سینما‌ها بود، اما ناگهان وزیر ارشاد به بخشی از محتوای آن حساس شده و در واکنش به برخی جوسازی‌های مجازی، دستور ممیزی دوباره این فیلم را صادر کرد!
البته که صفر تا صد این اطلاعیه و واکنش به نفع فروش فیلم تمام شد و در حالی که تا هفته پیش‌تر شاهد سیر نزولی استقبال از آن بودیم، با اطلاع‌رسانی درباره ممیزی مجدد، موج تازه‌ای از فروش برای آن رقم خورد، اما نکته جالب‌تر این است که بدانید ایده محوری فیلمی که حالا میزان بالای «رقص» در آن مورد انتقاد مدیران ارشاد قرار گرفته، متعلق به نویسنده سریال‌های امنیتی تلویزیون در سال‌های اخیر است!
فیلمنامه اولیه «هاوایی» با نام قبلی «رقصنده» را آرش قادری نوشته است. نویسنده‌ای که همین روز‌ها سریال «ترور» به قلم او در حال پخش از آنتن تلویزیون است و یکی از معروف‌ترین فیلم‌نامه‌هایش که حسابی او را به شهرت رساند هم سریال امنیتی «گاندو» بود.
قادی نگارش فیلم‌نامه‌هایی همچون «هوش سیاه» و «ماتادور» را هم در کارنامه‌اش دارد، اما در سینما پیش از این فیلمنامه «آتیش بازی» را برای بهمن گودرزی نوشته بود؛ برای فیلمی با بازی امین حیایی و تهیه‌کنندگی مرتضی شایسته. حالا همین ترکیب در کنار یکدیگر فیلم «هاوایی» را روانه پرده سینما‌ها کرده‌اند.
براساس شنیده‌ها حساسیت اصلی مدیران ارشاد برای ممیزی مجدد «هاوایی» مربوط به سکانس‌های رقص امیر جعفری در فیلم بوده است و بد نیست بدانید فیلم از نظر محتوایی، کاملا در چارچوب محتوایی موردتأیید ارشاد است و با کمی دقت در خط داستانی آن می‌توان ردپای نویسنده «گاندو» را هم به‌وضوح دید!
پژمان جمشیدی؛ هم‌پرکار هم پرافتخار!
این هفته خبر رسید فیلم «هتل» با پشت سر گذاشتن «اخراجی‌ها» توانسته است به فهرست پنج فیلم پرمخاطب تاریخ سینمای ایران راه پیدا کند و اینگونه پژمان جمشیدی هم در فهرست بازیگرانی قرار گرفت که توانسته‌اند بیشترین مخاطب را به سینما‌ها بکشانند.
جمشیدی همزمان به‌عنوان یکی از بازیگران پرکار جشنواره چهل‌ودوم فیلم فجر هم معرفی شده است که با دو فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» و «بی‌بدن» در این رویداد حضور دارد. البته با توجه به حضور فیلم دوم در بخش «نگاه نو»، جمشیدی تنها برای اولی شانس رقابت برسر شکار سیمرغ بازیگری را دارد.
از سوی دیگر این روز‌ها و با شروع تب و تاپ فوتبالی به بهانه جام ملت‌های آسیا، پژمان جمشیدی بر کرسی اجرای برنامه اینترنتی «فوتبال ۳۶۰» هم تکیه زده است تا باردیگر بخت خود را در زمینه مجری‌گری هم بیازماید.
جمشیدی روز‌های پرکاری را سپری می‌کند، اما نکته مهم این است که در فرآیند این پرکاری، کیفیت فعالیت‌هایش تحت‌الشعاع قرار نگرفته و همچنان یکی از چهره‌های محبوب در میان منتقدان و مخاطبان به‌حساب می‌آید.
ژیلا صادقی؛ خوش‌تیپی یا پوشش انتخاباتی؟
از هر زاویه‌ای که می‌خواستیم حواشی هفته گذشته را مرور کنیم، نام «ژیلا صادقی» قابل نادیده گرفتن نبود. مجری باسابقه‌ای که از سال‌های دور، همواره کیفیت حضورش دربرابر دوربین با حاشیه همراه بوده و حتی در مقطعی نامش به فهرست چهره‌های ممنوع‌التصویر در تلویزیون هم راه یافت.
در فرآیند تلاش مدیران تلویزیون برای بهره‌مندی از ظرفیت چهره‌های سابق سیما، این هفته ژیلا صادقی هم در قاب برنامه صبحگاهی شبکه سه حاضر شد تا باردیگر علی فروغی به‌عنوان یکی از جنجالی‌ترین مدیران شبکه‌های سیما، جنجالی تازه را برای صداوسیما رقم زده باشد.
آنچه باعث شد حضور ژیلا صادقی خبرساز شود، پوشش متفاوت او نسبت به استاندارد‌های تلویزیون تا پیش از آن بود. صادقی که به‌واسطه انتخاب یک لباس دو رنگ، به‌نظر می‌رسید با کت و دامن در مقابل دوربین حاضر شده است، شال رنگی هم به سر کرده بود تا در مجموع استاندارد پوشش مجریان تلویزیون در تمام سال‌های گذشته را به چالش بکشد.
واکنش گسترده در فضای مجازی به این پوشش، ناظر به یک کلیدواژه بود و آن اینکه، در نزدیکی انتخابات، باردیگر سیاست‌های تلویزیون با هدف جذب حداکثری، تلطیف شده است و برخی کاربران این رویکرد را چیزی شبیه به فریب مخاطب دانستند.
در واکنش به این حواشی، اما صادقی موضعی متفاوت گرفت و در فضای مجازی نوشت: «من سالهاست متفاوت اجرا کردم، متفاوت پوشیدم، متفاوت رفتار کردم و همیشه مورد اعتراض مدیران قرار می‌گرفتم تا جایی که ممنوع التصویر زمانی هم می‌شدم. درست و استاندارد لباس پوشیدن و شیک و خوش رنگ و لعاب انتخاب کردن لباس مجری نه از نظر من که از نظر کارشناسان رسانه یعنی احترام به مخاطب و این نکته برای من حائز اهمیت است.» او در عین حال تأکید کرده است: «لباسی که در پست شما رؤیت می‌شود کت و دامن نیست، یک مانتوی ساده است که رنگ بالا تنه متفاوت است. قصه چیز دیگری است…»
https://www.pgnews.ir/?p=65146