قهر هولدینگ خلیج فارس با خلیج فارس!

مصطفی ارجمند

ساحل خلیج فارس را باید بزرگترین میزبان صنعت پتروشیمی ایران دانست. بخش بزرگی از شرکت های پتروشیمی ایران در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در جنوب استان بوشهر قرار گرفته اند و همچنان ظرفیت های فراوانی برای استقرار واحدهای تولیدی در این منطقه‌ی ویژه و اثرگذار کشور وجود دارد.

استقرار این صنایع در جنوب استان بوشهر و گردش مالی هزاران میلیاردی این صنایع، انتظارات به حقی را ایجاد کرده تا همپای رشد صنعت، محیط پیرامون نیز از ظرفیت مادی و معنوی این صنایع بهره ببرد؛ انتظاری که با وجود تاکید مقامات ملی و استانی، آنگونه که باید برآورده نشده است.

یکی از جلوه های توجه به محیط پیرامون، برگزاری مراسم، مجالس، جلسات و رویدادهای مختلف در محل تولید شرکت های پتروشیمی است تا این باور عمومی که استان بوشهر، صرفا میزبان بی ارج و قرب است و همه راه ها به تهران ختم می شود را اندکی بزداید.

طی سالیان اخیر گام هایی هر چند کوچک در مسیر همدلی و هم افزایی صنعت و محیط پیرامون برداشته شد و سال ۱۴۰۲ آغاز نگاهی نوین در صنعت پتروشیمی به محیط پیرامون بود.

شرکت بزرگ پتروشیمی پارس از مجموعه های تحت مدیریت شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس، در خرق عادتی قابل تحسین، برگزاری مجمع عادی سالیانه‌ی این شرکت را در حاشیه خلیج فارس برنامه ریزی کرد و در ادامه شرکت های دیگری چون نوری و مبین و حتی دیگر شرکت ها از سایر هلدینگ ها نیز به این مسیر پیوستند تا بازتعریف کارویژه ی هاب انرژی ایران، به صورت جدی تر در دستور کار قرار گیرد.

پس از دو سال برگزاری موفق مجمع عادی سالیانه‌ی بخشی از پتروشیمی های هلدینگ خلیج فارس در ساحل خلیج فارس، حالا خبر رسیده، محل برگزاری برخی از این مجامع مجددا به تهران منتقل شده تا اعضای هیات مدیره و سهام داران کلان در هتل های تهران، سهم شان از ساحل خلیج فارس را تقسیم کنند! (تصویر پایین)

برخی از پتروشیمی های تابعه‌ی هلدینگ خلیج فارس طی روزهای گذشته، بدون هیچ توضیحی، محل مجمع را در تهران تعریف کردند! البته که تعیین محل برگزاری مجمع حق مدیران شرکت است اما میزبانان تولید، حق دارند بپرسند چه اتفاقی رخ داده که روند امیدبخش پیشین، در حال رنگ باختن است!

چه به لحاظ قانونی و چه از لحاظ ظرفیت های برگزاری، هیچ مانعی بر سر راه تداوم برگزاری مجامع در ساحل خلیج فارس نیست و همین نیز قهر هلدینگ خلیج فارس از کرانه‌ی خلیج فارس را غیرقابل درک می کند.

یقینا از محمد شریعتمداری مدیرعامل هلدینگ خلیج فارس انتظار می رود مشی دولت مسعود پزشکیان در ضرورت توجه صنعت به محیط پیرامون و تمرکز زدایی از پایتخت را مورد توجه قرار دهد و اجازه ندهد کورسوی امید سالیان اخیر به خاموشی گراید.

باور اهالی خلیج فارس این است که اقدام جدید هلدینگ خلیج فارس و شرکت های تابعه، فتح بابی برای روگردانی از میزبانان است و تا دیر نشده باید این بدعت امیدسوز، متوقف شود.