خلیج فارس- سعیده رحمانی: باز هم یلدا از راه رسید و گرانی بیامان در بازار، پدران و مادران سرپرست خانوار را به نگرانی انداخت.
به گزارش خلیج فارس؛ امسال مردم با گرانترین شب یلدا در طول زندگی خود روبهرو هستند، به طوری که اکثر آنها نهتنها از پس خرید اقلام ضروری سفره خود بر نمیآیند، بلکه رنگ میوه و شیرینیهای یلدایی را نیز به خود نمیبینند، از آجیل هم اگر حرفی نزنیم بهتر است.
به نوشته جهان صنعت، یک کارگر با دریافت دستمزد ۹-۸ میلیون تومان چطور میتواند علاوه بر سایر هزینههای جاری به فکر خرید آجیل و خشکبار نیز باشد؟!
رکود چندماهه در این بازار خود موید این نکته است که آجیل مدتهاست از سبد خانوار حذف شده و به قصهها پیوسته است؛ قصههای شبهای یلدا که گفتنش از زبان پدربزرگها و مادربزرگها فقط برمیآید، آنها «روزی روزگاری یلدا» را در گوش نوههایشان زمزمه میکنند و از حکایتی میگویند که خیلی از کودکان این سرزمین تجربهاش نکردهاند و طعم خوراکیهای آن را نچشیدهاند.
نمیتوان این حقیقت تلخ را کتمان کرد که دیگر طبقه کارگر که به زیر خط فقر سقوط کرده توان برپایی چنین مراسمی هرچند کوچک و در بین خانواده خود را ندارند؛ والدینی که باید مانند همیشه شرمنده همسر و فرزندان خود شوند. کمکم «یلدا» نیز به افسانهها میپیوندد و تنها نامی از آن در بین قشر متوسط و فقیر میماند؛ به راستی که این یلدا، «یلدای از ما بهتران» است!
چند سالی است که گرانی افسارگسیخته و افزایش غیرمنطقی قیمتها باعث شده قدرت خرید مردم کاهش پیدا کند و سفرههای یلدایی نیز حذف شوند. گرانی بازار شبیلدا طعم این جشن و دورهمی را برای بخش عمدهای از جامعه تلخ کرده و امسال این تلخی بیش از پیش برای مردم نمود داشته و خود را نشان داده و بار سنگینی روی دوش خانواده گذاشته است.
در حالی طولانیترین شب سال از راه رسیده که طعم گرانی بازار میوه و آجیل و شیرینی با جیب خالی مردم همراه شده و رسم دیرینه و فرهنگ کهن پیشینیان را در این شب به یادماندنی برای مردم تلخ کرده است.
مردم امسال با رصد قیمتها در بازار در مییابند که باید روی خیلی از گزینههای لیست خرید خط بکشند و سفرهای خودمانیتر پهن کنند. خیلیها هم که پیشهشان فرصتطلبی است این روزها برای مردم کیسه دوختهاند و در این نابسامانی بازار که هردم از آن بری میرسد و چشم خریداران را به جمال قیمتی تازه روشن میکند، جیبهاشان را پروپُرتَر و جیب مردم را خالی و خالیتر میکنند.
گرانی که طی یکی، دو سال اخیر جزیی لاینفک از خبرها بهویژه اخبار بازار شده است، دیگر امان خیلیها را بریده، دیگر دارا و ندار نمیشناسد، دهک بالا و پایین نمیشناسد، دکتر و کارگر نمیشناسد، داد همه را در آورده است.
امسال هم گرانی پا به پای شب یلدا میآید! خیلیها به این بازار بیثبات و بدون متولی عادت کردهاند، خیلیها هم خوب بلدند از این آب گلآلود، ماهی بگیرند، خیلیها هم به در و دیوار میزنند تا سفرهای در خانهشان پهن کنند و خیلیها که در نان شبشان هم ماندهاند، شبچلهشان مثل شبهای دیگر میگذرد و خبری از سفرههای رنگین مرسوم نیست.
هزینه سفره ۴ نفره یلدا
هزینه سفره شب یلدا برای یک خانوار چهارنفره سال گذشته و امسال نشان میدهد که براساس آن بیشتر اقلام مورد استفاده عموم در شب یلدا بیش از دو برابر افزایش داشته است. شب یلدای امسال (۱۴۰۲) نسبت به سال گذشته، حدود یک میلیون تومان گرانتر است آن هم بدون شام!
میانگین هزینه شبنشینی یلدا و بدون شام حدود ۲ میلیون تومان آب میخورد، این مبلغ نسبت به سال گذشته حدود یک میلیون تومان بیشتر است!
قیمت پرتقال، انار، سیب، خیار، هندوانه، شیرینی، آجیل شب یلدا، پسته، بادام و تخمه برای یک خانواده چهار نفره بهطور متوسط از ۳۰ تا ۹۰۰ هزار تومان و با رشد ۳۰ تا ۲۰۰ درصدی نرخها همراه شده است. به طوری که هر کیلو هندوانه از ۱۰ هزار تومان به ۳۵هزار تومان افزایش یافته و قیمت آجیل از ۴۰۰هزار تومان به ۷۰۰هزار تومان رسیده است.
یک کیلو شیرینی که سال گذشته ۱۱۰ هزار تومان بود، امسال از ۱۶۰ هزار تومان تا ۲۸۰ هزار تومان به فروش میرسد. پرتقال افزایش با ۱۳۰ درصدی به مرز ۳۲ هزار تومان رسید است، انار با افزایش ۷۷ درصدی به مرز ۶۲ هزار تومان رسیده است، سیب با افزایش ۱۰۰ درصدی ۵۰ هزار تومان در بازار به فروش میرسد.
آجیل از مرز لاکچری بودن هم گذشته
یکی از فروشندگان و بنکدار آجیل در سطح بازار میگوید: از سال گذشته تا امروز بازار آجیل در رکود بیسابقهای قرار گرفته است.
مردم فقط از کنار مغازههای آجیلفروشی گذر میکنند و در سال جاری حتی به دنبال قیمت آن هم نبودهاند. تلاش مردم برای خرید مایحتاج زندگی مانند گوشت و مرغ، برنج و میوه و نان و… است.
همین اقلام ضروری و خوراکی نیز به شدت گران شده، از این رو یک کارگر با دریافت دستمزد ۹- ۸ میلیون تومان چطور میتواند علاوه بر سایر هزینههای جاری به فکر خرید آجیل و خشکبار نیز باشد؟! این فعال صنفی تاکید میکند: شاید بیش از ۷۰ درصد مردم توان خرید آجیل آن هم برای سالی یکبار را هم نداشته باشند و این برای کشوری با سابقه طولانی در تولید خشکبار بسیار اسفبار است.