سعید جلیلی

پزشکیان: این حرف‌هایی که حضرتعالی فرمودید همه‌اش جهت‌گیری است، برنامه نیست. برنامه تعریف دارد. من می‌گویم برنامه‌تان چیست؟ شما می‌گویید باید جانمایی کنیم. خب بگویید جانمایی کرده‌ایم و این برنامه است.
جلیلی: بخواهید خدمتتان ارائه می‌دهم.
پزشکیان: در سایت شما هم رفتیم چیزی نبود فقط عکس بود.
جلیلی: اگر به نامه‌ای که به آقای روحانی نوشتیم مراجعه کنید همه این چیز‌ها توش بود.
پزشکیان: برنامه از نظر علمی روش و مسیر دارد و صاحبان فرایند دارد. اینکه چهارتا آدم بنویسند که برنامه نمی‌تواند باشد. باید صاحب فرایند‌ها را پیدا کنید تا برایت بنویسند.
جلیلی: شما الان این را دارید؟ پزشکیان: شما مگر به دولت شهید رئیسی معتقد نیستید؟ هستی یا نیستی؟ جلیلی: هر دولتی چه رفیق باشد و چه رقیب باشد نقاط ضعف و قوتی دارد.
پزشکیان: معتقد هستید یا نه؟ کارهایش خوب بوده یا نه؟ جلیلی: بله هستم. خیلی کارهاش خوب بوده است.
پزشکیان: قانون برنامه را او به مجلس داده است.

خلیج فارس:اجتماع حامیان سلامت «سعید جلیلی» نامزد انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری، عصر دوشنبه (۱۱ تیر ۱۴۰۳) در مرکز همایش‌های رازی تهران برگزار شد.

خلیج فارس: اولین مناظرۀ رویاروی دو نامزد راه یافته به مرحلۀ نهایی امشب در تلویزیون برگزار می‌شود. با توجه به تجربۀ تلخ سال 88 تصور می‌شد از مناظرۀ رویارو خبری نباشد اما امشب شاهد اولین مناظره از این جنس بعد سال‌ها خواهیم بود که خوش‌بختانه نمی‌تواند به 5 مناظرۀ قبلی شبیه باشد که از دو نظر قابل انتقاد بود: اول چینش 4 در مقابل یک به رغم تظاهر به محاسبه و رعایت ثانیه‌ها و دوم هم شباهت آن به مسابقۀ هفته.

بهتر آن است که مجری سؤالاتی طرح کند تا مردم بتوانند عمق تفاوت دو دیدگاه و رویکرد را دریابند و اگر مجری چنین نکرد دکتر پزشکیان صریح و روشن این 10 مورد را با آقای جلیلی در میان بگذارد تا امکان راستی‌آزمایی وقضاوت هم فراهم آید:

1. صریح و مشخص بفرمایید با برجام چه خواهید کرد؟ اگر آمریکای بایدن مایل به بازگشت باشد شرط و شروط تازه می‌گذارید یا منتظر رییس جمهور جدید آمریکا می‌مانید یا از برجام خارج می‌شوید؟ یا این که باز شاهد مذاکرات طولانی خواهیم بود؟ در یک کلمه: همین برجام و احیای آن، آری یا نه؟

2. فیلترینگ اینترنت را ادامه می‌دهید یا حضور 40 میلیون ایرانی در پیام‌رسان فیلتر شدۀ تلگرام را نشانۀ شکست آن می‌دانید و دستور رفع آن را صادر می‌کنید و جز در مواقع خاص -و مثلا به دلایل امنیتی و آن هم کاملا موقت- موافق فیلترینگ نیستید؟

3. طرح نور را ادامه می‌دهید یا نه؟ بحث وجوب حجاب مطرح نیست. منظور نوع برخوردِ پاسبانی با زنان و دختران ایرانی در خیابان ها و ساحَت‌های عمومی و نه دولتی و رسمی است. این وضع را ادامه می‌دهید یا نه؟ با ون‌های گشت ارشاد یا هر اسم دیگر موافق‌اید یا نه؟ همچنین با این که به خاطر پوشش سرنشین یا مشتری، اتومبیل را به پارکینگ ببرند و مغازه را پلمب کنند، چطور؟

4. با توجه به این که نامزدهای انصرافی و ناکام (آقایان زاکانی و قاضی‌زاده هاشمی و قالیباف) که از شما حمایت کرده‌اند، قبلا وعده‌های بسیار رنگارنگی داده بودند که از زبان شما نشنیدیم آیا وعده‌های آنان را قبول دارید و قابل اجرا می‌دانید یا همان ایدۀ خودتان (یک ایران جهش با یک جهان فرصت) را دنبال می‌کنید و وعده های آنان را تکرار نمی‌کنید؟

5. ادعای آقای پور محمدی را دربارۀ نقش شما در ممانعت از پیوستن به اف‌ای‌تی‌اف – مخالفت به خاطر این که  با دولت وقت مخالف بودید – تأیید می‌کنید یا تکذیب و در دولت خودتان به گروه ویژۀ اقدام مالی یا اف‌ای‌تی‌اف -با هدف رفع موانع بانکی- می‌پیوندید یا نه؟

6. نسبت مشخص شما با جبهه پایداری چیست؟

7. آیا مانع صدور قطعنامه‌های جدید علیه ایران خواهید شد یا به خاطر ادامۀ جنگ اوکراین و احتمال وتوی روسیه نگران نیستید؟8. سیاست مشخص شما در حوزه فرهنگ و هنر چه خواهد بود؟ در دولت فعلی جشنوارۀ فجر در حال تبدیل به جشنوارۀ عمار بود. در دولت شما چه؟ منظور فرهنگ و هنر به معنی مصطلح جهانی کلمه است نه ایدیولوژی.

9. آیا در دولت شما هم وزیر کشور و غالب استانداران مانند دولت فعلی از نظامیان و با نگاه امنیتی انتخاب می‌شوند یا با نگاه اجتماعی انجام می‌شود؟

۱۰. آیا راست است که ستاد تدابیر ویژۀ اقتصادی که در زمان دبیری شما در شورای عالی امنیت ملی اجازه داشت برای واردات کالاهای اساسی مجوزهایی صادر کند مجوزی هم صادر کرد تا یک میلیارد و 427 میلیون و 500 هزار یورو از منابع بانک مرکزی در حساب‌های خارجی در سه کشور ترکیه و کره جنوبی و چین در اختیار بابک زنجانی قرار گیرد تا بدهی پیمانکاران نفتی را بپردازد در حالی که قرار بود بابک زنجانی پول نفت را بیاورد نه این که پول نفت را در اختیار او قرار دهند!

منبع: عصرایران

خلیج فارس:روزنامه شرق نوشت: انتخابات ریاست‌جمهوری ایران به دور دوم کشیده و قرار است از میان مسعود پزشکیان و سعید جلیلی، یکی به این عنوان مهم برسد. اگرچه پس از برگزاری مرحله نخست، میزان مشارکت زنگ خطر را به صدا درآورد و تبدیل به سوژه مهمی شد، ولی غیبت چهره‌های مشهور ورزشی در ستاد نامزد‌های انتخاباتی، در مقایسه با ادوار گذشته نیز دیگر سوژه‌ای بود که می‌توانست مورد توجه قرار بگیرد.

اینکه چرا این بار کاندیدا‌های مختلف قید نام‌بردن از ستاره‌های ورزشی را در بخشی از برنامه‌شان زده‌اند، چندان مشخص نیست؛ شاید خارج‌شدن اهمیت ورزش قهرمانی از زندگی مردم یا تفاوت دیدگاه ورزشکاران رشته‌های مختلف باشد که این بار در ستادی، چهره ورزشی مطرحی حضور نداشت. پیش‌تر دیده شده بود که در ادوار مختلف، کاندیدا‌ها از طیف‌ها و جناح‌های متفاوت، در تلاش بودند تا تعدادی از ورزشکاران مطرح و تا حدودی مردمی را هم با خود همراه کنند تا از طریق محبوبیت آن‌ها هم که شده، به چند رأی برسند. این پروژه بعضا آن‌قدر شور می‌شد که یکی، دو چهره ورزشی بدون درنظر‌داشتن اهمیت این مورد، در ستاد‌های چند نماینده دیده می‌شدند یا اینکه بعد‌ها از همراهی‌شان در این پروژه ابراز پشیمانی می‌کردند.

البته که رفتار‌ها هم همیشه یکسان نیست. دو چهره محبوبی که همواره برای کاندیدا‌ها در ادوار مختلف داشتن آن‌ها اهمیت داشته، علی دایی و عادل فردوسی‌پور هستند. دو نفری که برخلاف میل کاندیداها، چندان تمایلی به ورود به کارزار انتخاباتی نداشته و اگر نامزدی هم قصد داشته اسمی از آن‌ها بیاورد، با واکنش تند این چهره‌ها مواجه شده است. نمونه این اتفاق را می‌توان در انتخابات دوره قبل دید که عبدالناصر همتی ریسک بزرگی کرد و در مناظره تلویزیونی‌اش اسمی از علی دایی و عادل فردوسی‌پور آورد و از این گفت که این چهره‌ها را کنار خود دارد. طرز بیان همتی نشانگر این بود که او ظاهرا با اجازه این دو چهره اسمی از آن‌ها برده است.

فردای آن روز، ولی برای همتی و افراد حاضر در ستادش روز چندان خوبی نبود؛ چون هم علی دایی و هم عادل فردوسی‌پور با انتشار متونی در فضای مجازی، به شدت از همتی انتقاد کرده و از این نوشتند که هرگز هیچ حمایتی از هیچ کاندیدایی در برهه‌های مختلف نداشته‌اند. کار چنان سخت شد که همتی بعد‌ها مجبور شد در کنفرانسی خبری، منظورش را شفاف‌تر بیان کند و از این بگوید که منظورش درک‌کردن این چهره‌ها‌ست که طرد‌کردن‌شان موجب ناراحتی مردم شده است.

به هر روی، هرچه که هست ظاهرا دیگر حمایت چهره‌های ورزشی برش زیادی برای ریاست‌جمهوری ندارد؛ شاید هم دیگر ورزشکاران با توجه به اهمیت و حساسیت موضوع، تمایلی به پذیرفتن چنین پیشنهاد‌هایی حتی اگر سود مالی خوبی هم برایشان داشته باشد، ندارند.به هر روی ولی در این دوره، غیبت آن‌ها بیشتر از گذشته است و چندان هم به چشم نیامده.

در بین کاندیدا‌های حاضر برای انتخابات پیش‌رو نیز چندان گزاره‌های روشنی مبنی بر اینکه دو کاندیدای مدنظر چهره مشهور و مطرحی از طیف ورزش کنار خود داشته باشند، وجود ندارد. فقط پیش‌تر، یعنی در همان دوره قبل و سال ۱۴۰۰، سعید جلیلی در یکی از برنامه‌های انتخاباتی‌اش از علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان پرسپولیس و تیم ملی نام برد؛ نه اینکه بگوید بیرانوند از او طرفداری کرده یا می‌کند، بلکه گفت سرنوشت این دروازه‌بان برایش جذاب است. جلیلی در آن روز‌ها درباره علیرضا بیرانوند گفت: «وقتی زندگی‌نامه آقای بیرانوند، دروازه‌بان تیم ملی فوتبال را از زبان او شنیدم، دریافتم که خود او با تلاش و همت بالایی که داشته، توانسته است چنین جایگاهی را پیدا کند. بسیاری از جوانان مستعد ما مثل آقای بیرانوند هستند که در جای‌جای ایران حضور دارند؛ برنامه‌ای که ما در زمینه استعدادیابی ورزشی تهیه کرده‌ایم بر همین مبناست که دولت موظف به جست‌وجوی استعداد‌ها به‌صورت عادلانه در سراسر کشور باشد».

هرچند آن روزها بیرانوند با توجه به توفیقی که درون دروازه پرسپولیس داشت، محبوب دل هواداران شده بود، ولی این روز‌ها بازیکن مورد علاقه سعید جلیلی، دوران متفاوتی را طی می‌کند و از سوی هواداران باشگاه پرسپولیس متهم به «پول‌پرستی» است. بیرانوند پس از آنکه توانست با پرسپولیس عنوان قهرمانی را به دست بیاورد، به‌تازگی قراردادش را به‌طور یک‌طرفه با این باشگاه فسخ کرده و گفته می‌شود به دلیل داشتن پیشنهاد مالی بهتر، قید ماندن در پرسپولیس را زده است.

کار به جایی رسیده که پرسپولیسی‌ها از این دروازه‌بان شکایت کرده و قرار است طرفین به‌زودی در دادگاه رودرروی یکدیگر قرار بگیرند. بیرانوند که طبق اظهارات سعید جلیلی، روز‌های نوجوانی و جوانی بسیار سختی را سپری کرده، این روز‌ها یکی از گران‌قیمت‌ترین بازیکنان ایران محسوب می‌شود و تعدادی از باشگاه‌های لیگ‌برتری حاضر هستند برای داشتنش رقم‌های شگفت‌انگیزی بپردازند. این موضوع، ولی از محبوبیت او به مقدار بسیار درخور توجهی نزد هواداران باشگاه پرسپولیس کاسته است؛ به‌طوری‌که شاید جلیلی هم اگر قصد داشته باشد یک بار دیگر در روز‌های آینده از او یاد کند، اگر قیدش را نزند، مجبور شود با احتیاط بیشتری درباره‌اش صحبت کند.