خلیج فارس:اعضای شورای سیاستگذاری راهیان نور پیش از ظهر امروز دوشنبه با حضور در نهاد ریاست جمهوری با دکتر مسعود پزشکیان دیدار و گفتوگو کردند.
خلیج فارس:معاون ارتباطات دفتر رئیسجمهور با انتشار یک متن معنادار به شایعه استعفای پزشکیان واکنش نشان داد.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از همشهری آنلاین؛سید مهدی طباطبایی معاون ارتباطات دفتر رئیس جمهور در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس و در در واکنش به شایعه استعفای پزشکیان، نوشت: «میخواهند ببُرد، برود، بگردند؛ غافل از اینکه میماند، میسازد و ماندگار خواهد شد.»
پاتریک وینتور، دبیر بخش دیپلماتیک روزنامه گاردین
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از فرارو، محمدجواد ظریف، چهرهی سرشناس اصلاحطلبان ایران، اعلام کرد که بر اساس دستور یک مقام ارشد ناشناس، از سمت خود استعفا داده است.. او بهعنوان معاون رئیسجمهور در امور راهبردی از سمت خود کنارهگیری کرده است. این اقدام، که ضربهای جدی به دولت مسعود پزشکیان محسوب میشود پس از استیضاح عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد رخ داد.
در این شرایط، جناح محافظهکار ایران به بهانه کاهش ارزش پول ملی، فشارهای خود بر دولت پزشکیان را تشدید کرده است. این اتفاقات، که با حملات تند این جناح همراه شده، بازار بورس ایران را نیز در رکود عمیقتری فرو برده است. فعالان اقتصادی نگراناند که هرگونه تلاشی برای بازگشایی روابط تجاری با غرب، با مقاومت جناح محافظهکار ناکام بماند.
سیاستهای دونالد ترامپ که شامل بازگرداندن تحریمهای سختگیرانه علیه ایران بود، نیز به این وضعیت دامن زده است. این تحریمها اصلاحطلبانی را که در پی ایجاد یک توافق جدید برای نظارت بر برنامه هستهای ایران بودند، تضعیف کرده است. محمد جواد ظریف پیش از این، در مردادماه نیز استعفا داده بود ولی دوباره به دولت بازگشت. با این حال، او همواره با انتقادات فراوانی روبهرو بوده است از جمله انتقاداتی که به ادعای منتقدان درباره تابعیت دوگانه فرزندانش بازمیگردد.
پشت پرده فشارها به مسعود پزشکیان برای کنار گذاشتن محمد جواد ظریف
منتقدان سرسخت مذاکرات هستهای ایران و آمریکا، معتقدند که انتصاب محمد جواد ظریف بهعنوان معاون رئیسجمهور ناقض قانونی است که در سال ۲۰۲۲ به تصویب رسید؛ قانونی که افراد دارای ارتباط نزدیک با غرب را از عهدهداری مناصب ارشد دولتی منع میکند. این موضوع، همراه با مسئله تابعیت فرزندان ظریف که به دوران حضور دیپلماتیک او در ایالات متحده بازمیگردد، فشارها را بر او افزایش داد و موجب شد که وی مدت کوتاهی پس از پیوستن به دولت پزشکیان در مرداد ۲۰۲۴، تصمیم به استعفا بگیرد.
محمد جواد ظریف که از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ بهعنوان وزیر امور خارجه ایران در دولت حسن روحانی فعالیت داشت، در جریان مذاکرات برای توافق هستهای برجام نقش کلیدی ایفا کرد. این توافق که در سال ۲۰۱۵ به دست آمد، به لغو تحریمهای بینالمللی در ازای محدودیتهای شدید بر برنامه هستهای ایران انجامید. اما در سال ۲۰۱۸، با خروج آمریکا به ریاست دونالد ترامپ از برجام و بازگرداندن تحریمها، توافق عملاً متوقف شد و شرایط برای اصلاحطلبانی نظیر محمد جواد ظریف بهشدت دشوارتر شد.
اگرچه محمد جواد ظریف پس از پیوستن به دولت پزشکیان برای مدت کوتاهی به سمت اجرایی بازگشت، اما مخالفان سیاسی و محافظهکاران بهویژه با استناد به قانون مصوب ۲۰۲۲، به انتقاد از او ادامه دادند. بهویژه این باور که او ارتباطهای نزدیک با غرب دارد، بهانهای برای اعمال فشارهای بیشتر علیه او شد. علاوه بر این، گفته میشود که یک مقام عالیرتبه از مسعود پزشکیان خواسته بود تا محمد جواد ظریف را از دولت خارج کند و او را به تدریس در دانشگاه بازگرداند. مسعود پزشکیان، بهجای پذیرش این دستور، از مقام مذکور خواست که مستقیماً این موضوع را با محمد جواد ظریف در میان بگذارد.
پس از دیدار با این مقام، محمد جواد ظریف در نهایت استعفای خود را تسلیم کرد. محمد جواد ظریف، که همواره بهعنوان یکی از برجستهترین سخنگویان سیاست خارجی ایران در برابر افکار عمومی غرب شناخته شده است، یک دیپلمات مجرب و دارای سابقه طولانی در عرصه روابط بینالملل است. او بارها تأکید کرده که وزارت امور خارجه باید اختیارات شفاف و مستقلی داشته باشد و سیاست خارجی کشور نباید تحت تأثیر نهادهای دیگر قرار گیرد.
محمد جواد ظریف: تلخترین ۶ ماه دوران خدمتم را گذراندم
در همین حال، در روز شنبه، مجلس شورای اسلامی ایران عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد را با ۱۸۲ رأی برکنار کرد. عبدالناصر همتی تنها شش ماه و دوازده روز در این سمت بود که این مدت بهعنوان کوتاهترین دوره وزارت در تاریخ جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ ثبت شده است. مسعود پزشکیان، اگرچه برای نشان دادن همبستگی در جلسه مجلس شورای اسلامی حضور یافت، اما نتوانست مانع از برکناری همتی شود. مجلسی که عمدتاً تحت سلطه جریانهای تندرو است و در سال ۲۰۲۴ تشکیل شده بود، همچنان از انتخاب غیرمنتظره مسعود پزشکیان به ریاستجمهوری در تابستان گذشته رضایت ندارد و مخالفت با دولت او را ادامه میدهد. مسعود پزشکیان که بهخوبی میدانست دولتش احتمالاً از سوی مقامات انتصابی تضعیف خواهد شد، بارها بر لزوم دستیابی به اجماع تأکید کرده بود، اما رویدادهای ۴۸ ساعت گذشته نشان دادند که این تلاشها به نتیجه نرسیدهاند.
محمد جواد ظریف در توضیح دلایل استعفای خود، از افشای نام فردی که با او ملاقات کرده بود، خودداری کرد و تنها اظهار داشت: «دیروز، به دعوت رئیس قوه قضائیه با ایشان دیدار کردم. وی با اشاره به شرایط کشور، توصیه کرد که برای کاهش فشارها بر دولت، به دانشگاه بازگردم. من نیز بلافاصله پذیرفتم.» این استعفا در بهبود وضعیت بازار بورس ایران نیز تأثیری نداشت. بازار همچنان به سقوط خود در محدوده منفی ادامه داد.
محمد جواد ظریف همچنین از نحوه برخورد با خود ابراز نارضایتی کرد و گفت: «در شش ماه گذشته، با مضحکترین توهینها، افتراها و تهدیدها علیه خود و خانوادهام روبهرو شدم. حتی در درون دولت نیز تلخترین دوران ۴۰ سال خدمتم را تجربه کردم، اما به امید خدمت به مردم، تحمل کردم. من هرگز کسی نبودهام که از مشکلات و سختیها در راه خدمت به این کشور گریخته باشم. در این ۴۰ سال، برای ایفای نقش کوچک خود در پیشبرد منافع ملت از پایان جنگ ایران و عراق تا نهاییکردن توافق هستهای بسیاری از افتراها و دروغها را تحمل کردهام و با وجود همه اینها، سکوت کردهام تا منافع کشور از سیل تحریفها و کژگوییها آسیبی نبیند.» او در پایان اظهار داشت: «امیدوارم که با کنارهگیری من، بهانهها برای جلوگیری از اراده مردم و موفقیت دولت از بین برود.»
برکناری همتی؛ بخشی از یک سناریوی بزرگتر برای تضعیف دولت
آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات، تأکید کرد که مشکلات اقتصادی ایران بدون رفع تحریمها حلشدنی نیستند. او تصریح کرد که خروج ایران از لیست سیاه کارگروه اقدام مالی (FATF)، نهادی که بر شفافیت مالی جهانی نظارت میکند، برای بهبود شرایط اقتصادی ضروری است. در همین حال، جناح محافظهکار با اشاره به برخورد تحقیرآمیز دونالد ترامپ با ولودیمیر زلنسکی در دیدار اخیر، این موضوع را بهعنوان هشداری برای کسانی دانستهاند که همچنان به مذاکره با رئیسجمهور آمریکا دلبستهاند.
مخالفان عبدالناصر همتی از جمله اعضای جبهه پایداری انقلاب اسلامی، معتقدند که برکناری او تنها بخشی از یک برنامه بزرگتر برای تضعیف دولت بوده است. این برنامه تلاشهای همتی برای بازگرداندن ایران به اقتصاد جهانی از جمله حذف نام کشور از فهرست سیاه کارگروه اقدام مالی (FATF) را نیز در بر میگیرد.
ابوالفضل ابوترابی، نماینده مردم نجفآباد در مجلس، در مصاحبهای با یک روزنامه داخلی اظهار داشت: «مشکلات بازار ارز با استیضاح وزیر امور اقتصادی و دارایی حل نخواهد شد. باید پذیرفت که مسئله اصلی به رویکرد دولت برمیگردد و این رویکرد نیاز به اصلاح دارد. طبق گزارشی که مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرده، رشد اقتصادی ایران در شش ماه گذشته یک درصد کاهش یافته است.» او همچنین عنوان کرد که نگرش عبدالناصر همتی به سیاستهای اقتصادی، باعث افزایش انتظارات تورمی شده است.
خلیج فارس:در ادامه تصاویری از حال و هوای مجلس در روز استیضاح همتی را مشاهده میکنید.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از روزنامه هممیهن؛ عکسی از جلسه استیضاح وزیر اقتصاد دولت پزشکیان، در صحن علنی مجلس منتشر کرده است که نوری قزلجه وزیر کشاوری که قبلاً نماینده مجلس بوده با همکاران قدیمی خود در حال رایزنی هست.
همچنین در زمان ورود رئیس جمهور به مجلس برخی از نمایندگان مجلس با او خوش و بش کردند.
جعفر محمدی
مسعود پزشکیان، رئیس جمهور اخیراً در نشست منتخبان اصناف کشور گفته است:
“روزانه 20 میلیون لیتر گازوئیل قاچاق میشود. حالا سؤال اینجاست که چه کسانی این حجم عظیم از ذخایر را از کشور خارج میکنند؟ اینطور نیست که کسی بتواند گازوئیل را با دست یا در بشکههای کوچک از مرز عبور دهد. این حجم از قاچاق نیاز به یک شبکه گسترده دارد، پس باید مشخص شود که چه کسانی در این چرخه نقش دارند.“
خطاب به جناب رئیس جمهور عرض می کنیم که آمار قاچاق میلیون لیتری سوخت قبلاً منتشر شده و عالم و آدم بر آن واقف اند، هر چند کار خوبی کردید که یادآور شدید. اما سوال اینجاست که چرا هنوز دارید سوال می کنید؟!
آقای رئیس جمهور!
اگر اموال ملت به غارت برود و شهروندان سوال کنند کی بود؟ روزنامه نگاران بنویسند کی بود؟ نمایندگان مجلس بپرسند کی بود و همین طور تا عالی ترین مقامات کشور بگویند کی بود؟ که می شود همان بازی معروف و رقت انگیز کی بود کی بود من نبودم!
این پرسشگری کار ما رسانه هاست ، نه کار شما دولتی ها؛ در کار ما دخالت نکنید و به وظایف اصلی خودتان مشغول شوید.
آقای پزشکیان!
ما به شما رأی ندادیم که رئیس جمهور شوید و همان ادبیات مطالبه گرانه و پرسشی دوران مجلس و روزهای انتخابات را ادامه دهید؛ رأی دادیم که بروید و به این قبیل سوالات “پاسخ” دهید. الان شما در مقام پرسشگر نیستید؛ در جایگاه پاسخگویی قرار دارید و این ما مردم و رسانه ها هستیم که باید بپرسیم چه کسانی روزانه 20 میلیون لیتر گازوئیل این ملت را به خارج قاچاق می کنند و این شما هستید که مستظهر به مردم و متکی به جایگاه قانونی تان باید صراحتاً به اسم و عنوان جواب دهید.
می گویید “باید مشخص شود که چه کسانی در این چرخه نقش دارند” ؛ این “باید” را هم باید مردم و رسانه ها بگویند و شما باید بدان عمل کنید. اگر مشخص کردن کسانی که در چرخه گسترده قاچاق سوخت نقش دارند، کار دولت نیست، پس کار کیست؟ اصلاً مگر جز این است که فراورده های نفتی در اختیار دستگاه های دولتی است و قاچاقچی ها به هر روی، این حجم نجومی سوخت را از دولتی ها می گیرند و می برند؟ پس اگر می گویید “باید” مشخص شود که کار کیست، طبیعتاً می بایست خود دولت آغازگر این شفاف سازی و مبارزه شود و به دنبال آن، از نهادهای انتظامی و قضایی هم کمک بگیرد.
آقای پزشکیان!
طبق همین آمار خودتان، در تقریباً 200 روزی که شما رئیس جمهور هستید، حدود 4 میلیارد لیتر گازوئیل قاچاق شده است. مزید استحضارتان قیمت هر لیتر گازوئیل در پاکستان، نزدیک یک دلار و در ترکیه حدود 1.3 دلار است (حدود 120 هزار تومان در هر لیتر). با این حساب، در همین 200 روز، همین قاچاقچیانی که می پرسید چه کسانی هستند، بالای 4 میلیارد دلار فقط در قاچاق گازوئیل به کشور ضرر زده اند. البته طبیعتاً به قیمت پایین تر از این فروخته اند (مال پدری شان که نیست) ، ولی ارزش گازوئیلی که قاچاق کرده اند، در همین حدود است. حال بماند قاچاق بنزین که حکایت مشابهی دارد.
جناب رئیس جمهور!
دفعه بعد که خواستید درباره قاچاق سوخت صحبت کنید، نپرسید کی بود و باید مقابلش بایستیم؛ بگویید: بررسی کردیم، فلانی ها سوخت را قاچاق می کردند، شبکه شان را شناسایی و منهدم کردیم و متهمان را تحویل دستگاه قضایی دادیم و دیگر قاچاق سوخت در کشور نداریم.
این، ادبیاتی است که از یک رئیس جمهور کارآمد انتظار داریم ؛ این گوی و این میدان و این تاریخ و این تصمیم شما برای این که نام تان چگونه بر جریده آن، ثبت شود.
منبع: عصرایران
خلیج فارس:«مسعود پزشکیان» عصر امروز پنجشنبه ۹ اسفند ۱۴۰۳ در نشست با مدیران دستگاههای دولتی جنوب غرب استان تهران، گفت: بر پیمانی که با مردم بستم هستم، بر این باورم که این وضعیت شایسته مردم ما نیست و باید تلاش کنیم آنرا عوض کنیم.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایرنا؛رئیسجمهور با اشاره به صحبت یکی از سخنرانان مراسم، گفت: اعلام کردیم که در نشست سران قوا توافق کردیم، نگفتیم که نرخ دلار دست ماست و هر کاری دلمان خواست انجام میدهیم. البته اینجا جای مطرح کردن این بحث نیست اما بارها تکرار کردهام که یک نفر (ترامپ) آن طرف دنیا صحبت میکند و ما اینجا جا خالی میکنیم، اگر باور داشته باشیم، در بازار سکه و ارز نمیخریم که به واسطه کمبود، قیمتها افزایش پیدا کند و سپس یکدیگر را بترسانیم که اتفاقی افتاده است. ما نمیترسیم، میمانیم و با قدرت میسازیم چرا که به آن معتقدیم و باور داریم.
وی با تاکید بر اینکه ساختن را با هم میتوانیم انجام دهیم، گفت: من نمیتوانم بسازم اما ما میتوانیم بسازیم و این را باید باور داشته باشیم.
پزشکیان با اشاره به چشم انداز موردنظر رهبر انقلاب مبنی بر الگو شدن ایران در منطقه، اظهار داشت: الگو شدن با سادهانگاری امکانپذیر نیست، اینکه این شهر و منطقه را چطور باید اصلاح کنیم نیازمند نقشه و چشمانداز است. باید در نقشه خود آنچه برازنده ماست را ببینیم و تا جایی که امکان دارد پیش برویم. یکی از شاخصهای توسعه، تناسب بین منابع و مصارف است، اگر این تعادل را برهم بزنیم توسعه از بین خواهد رفت، اگر تقاضا را متناسب با منابع نبینیم ناترازی و نارضایتی ایجاد خواهد شد.
خلیج فارس:«مسعود پزشکیان» امروز پنجشنبه ۹ اسفند ۱۴۰۳ در پنجمین مجمع ملی دیوان محاسبات و معاونین اداری و مالی وزارتخانهها، نهادها، موسسات و شرکتهای دولتی، گفت: آنچه باید با شما در میان بگذارم و باید از شما کمک بخواهم، ناترازیهایی است که با آن مواجه هستیم. چند روز دیگر ماه مبارک رمضان آغاز میشود، ماه رمضان، ماه خودسازی است و ما باید تغییری در خود ایجاد کنیم.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از ایرنا، رئیسجمهور با اشاره به اینکه شیوه مصرف برق، گاز، بنزینی و گازوئیلی که مصرف میکنیم درست و قابل قبول نیست، تصریح کرد: انسان برای خودسازی ابتدا باید مشارطه کند، در طول روز مراقبه کند و شب هنگام محاسبه کند و فردای آن روز مداخله میکند.
وی افزود: باید نگاه و روش کار خود را اصلاح کنیم، باید در ماه خودسازی در نوع استفاده از فضا و تجهیزات و امکانات خود تجدید نظر کنیم و در این صورت است که تمام مشکلات ما حل خواهد شد. یک گام به جلو برداریم و کمی مصرف برق، گاز و بنزین و گازوئیل را کم کنیم، ممکن است کم باشد، اما اگر آنرا جمع کنیم دریایی از منابع خواهد شد. در قانون برنامه تاکید شده است که ۲.۵ درصد از بهرهوری باید تغییر رفتارهای ما صورت گیرد و این امکانپذیر است.
پزشکیان با تاکید بر اینکه نوع بهرهوری ما صحیح نیست، گفت: مشارطه، مراقبه، محاسبه و مداخله است که میتواند در رفتار ما تغییر ایجاد کند و شرایط کشور را بهبود ببخشد. ما امسال شرمنده مردم عزیز ایران شدیم و مجبور شدیم که برق آنها را قطع کنیم، گاهی مجبور شدیم برق و گاز تولیدکنندگان را قطع کنیم چرا که بد مصرف میکنیم.
رئیس جمهور با تاکید بر اینکه با تامین برق و گاز صنعت، اشتغال و توسعه ایجاد خواهد شد، افزود: باید با برگزاری جلسات آموزشی و نظارت و ارزیابی لازم، در میزان مصرف برق و آب و گاز اصلاحاتی صورت دهید، در این صورت بسیاری از مشکلات و کمبودهای کشور حل خواهد شد.
وی از برنامههای صدا و سیما در راستای کمک به پویش دو درجه کمتر، قدردانی کرد و اظهار داشت: باید میزان مصرف در تمام زمینهها کاهش دهیم، اگر امکانپذیر است باید فضاها را در هم ادغام کنیم و بهرهوری را در کشور افزایش دهیم.
رئیسجمهور با تاکید بر اینکه ماه مبارک رمضان آغاز خودسازی است، گفت: شما مدیران کشور میتوانید در ادارات، در جامعه و در جای جای کشور به ما کمک کنید که مشکلات انرژی در کشور را حل کنیم. باید کاری کنیم که وابستگیمان به بیگانگان کاهش پیدا کند، کاهش وابستگی به رفتار و نوع مصرف ما بازمیگردد، نباید اجازه دهیم که دشمنان به خاطر نارساییهای ما سواستفاده کنند و جامعه را با تنش مواجه کنند.
پزشکیان اظهار داشت: روندی که امسال طی کردیم به هیچ وجه قابل قبول نبود و باید تلاش کنیم که سال آینده از این وضعیت خارج شویم. با کمک شما کاری خواهیم کرد که اتفاقات امسال تکرار نشود و این امکانپذیر است. ائمه جمعه و مساجد که در ماه مبارک رمضان به مردم خودسازی میآموزند باید اسراف نکردن را یاد بدهند، بیاموزند که از نعمتهای خداوند بهترین بهرهوری را داشته باشند.
وی افزود: ما و شما میتوانیم از بحرانها با قدرت و عزت و سربلندی بیرون بیاییم نه اینکه کسی از گوشه دنیا به قدرت رسید و حرف زد همه جا بزنند و بترسند و تصور کنند که حال آینده ما چه خواهد شد، در حالی که این ما هستیم که میتوانیم آینده خود را بسازیم و این کاملا به نوع جهتگیری و نگاه ما بستگی دارد.
رئیسجمهور خاطر نشان کرد: ایران، ایران ماست. کشور، کشور ماست و عزت و سربلندی این کشور از آنِ ماست، باید درست مصرف کنیم، درست تصمیم بگیریم و درست خدمت کنیم. همه مردم عزیز ایران باید در این نهضت مشارکت کنند. ما میتوانیم از تمام بحرانهایی که برای ما ایجاد میکنند به سلامت بیرون بیاییم به شرطی که اراده کنیم و خود را باور داشته باشیم.
پزشکیان تصریح کرد: همه ما مسئول هستیم، اعتقاد دارم که جنگ علیه ما ترکیبی است و بسیار خطرناکتر جنگ هشت ساله مقابل عراق است، در جنگ مستقیم دشمن را در جلوی خود میبینید و او را میزنید، اما امروز شرایط متفاوت است، ممکن است خود ما با رفتار و گفتارمان عامل دشمن شویم.
وی افزود: دشمن مهندسی اجتماعی و مهندسی رفتاری میکند، ایده تولید، تزریق و تلقین میکند. میگویند در آینده قیمت اینگونه خواهد شد و مردم را به سمتی که موردنظر خودشان است هدایت میکنند. آینده اینطور که آنها میگویند نیست بلکه این ما هستیم که آینده را دست به دست هم میسازیم.
رئیس جمهور در پایان اظهار داشت: همه ما باید یک قدم در رفتار و عملکرد خود تغییر ایجاد کنیم و در این صورت است که موفق خواهیم شد.
خلیج فارس:به فرض که در سیاست خارجی و آن هم در قبال آمریکا و البته آمریکای کنونی ترامپ شبیه جلیلی شده باشد اما در سیاستهای دیگر این گونه نیست و میتوان به مخالفت با درگیر شدن مستقیم نظامی با اسراییل، متوقف و در واقع منتفی کردن اجرای قانون حجاب با امتناع از ابلاغ آن و ارجاع به جای دیگر، همچنین غیر نظامی کردن استانداریها و انتصاب مدیران زن و سنی در مناطقی اشاره کرد و به اینها باید بازنگری در گزینشها و بازگرداندن نیمی از استخدامهای جدید آموزش و پرورش هم اضافه شود.
به گزارش«خلیج فارس» به نقل از عصرایران؛ به فرض که در سیاست خارجی و آن هم در قبال آمریکا و البته آمریکای کنونی ترامپ شبیه جلیلی شده باشد اما در سیاستهای دیگر این گونه نیست و میتوان به مخالفت با درگیر شدن مستقیم نظامی با اسراییل، متوقف و در واقع منتفی کردن اجرای قانون حجاب با امتناع از ابلاغ آن و ارجاع به جای دیگر، همچنین غیر نظامی کردن استانداریها و انتصاب مدیران زن و سنی در مناطقی اشاره کرد و به اینها باید بازنگری در گزینشها و بازگرداندن نیمی از استخدامهای جدید آموزش و پرورش هم اضافه شود. واضح است که برای مردم این امور و حتی رفع فیلترینگ واتساپ فرع است و به قدرت خرید یا اصطلاحاً سفره خود نگاه میکنند والبته نگران کنندهتر و غیر قابل تحملتر از همه به قیمت دلار که روند صعودی یافت. اینها را میدانیم ولی بحث ما تنها بر سر این است که آیا مسعود پزشکیان، سعید جلیلی شده است؟ پاسخ این نوشته به این پرسش منفی است..
مهرداد خدیر- در یکی دو هفته اخیر که مسعود پزشکیان همان ادبیات رسمی و گاه شعاری را دربارۀ مذاکره با ترامپ و مقاومت و تحریم تکرار میکند برخی به طعنه میگویند نکند سعید جلیلی شده است! ( حال آنکه بعد از سقوط بشار اسد و به رغم رونق اظهارنظرها ادبیات رسمی را تکرار نکرد و اصلا انگار نه انگار و جز در یک کنفرانس بین المللی که آن هم اشارهای گذرا بود).
یک هفتهنامه در شهرستان نیز که پس از مدتی وقفه خوش آب و رنگ برگشت همین مضمون ( جلیلی شدن پزشکیان) را درصفحه اول و جلد خود نشانده و البته اینها همه از سر علاقه و حمایت و نگرانی است وگرنه دو گروه دیگر (براندازان و تحریمکنندگان انتخابات و همچنین اصولگریان رادیکال) همچنان با او بر سر مِهر نیستند.
براندازان و تحریمکنندگان معتقد بودند و هستند «همهشون مثل هماند» و پزشکیان و جلیلی ندارد چون همه مجری سیاستهای واحدیاند و پزشکیان هم اگر برای انتخابات تأیید شد به خاطر آن بود که اصلاحات و جراحیهای اقتصادی را انجام دهد که گریزو گزیری از اجراشان نیست. خصوصاً دربارهٔ قیمت حاملهای انرژی تا پایگاه اجتماعی ولو حداقلی مانع تکرار شورش و اتفاقاتی همچون آبان 98 شود و به آن فرجام نینجامد و هزینههای سنگین سیاسی و اجتماعی در پی نداشته باشد.
اصولگرایان رادیکال با نماد مشخص جبهه پایداری اما مادام که جواد ظریف در کنار رییس جمهوری باشد با پزشکیان میانهای ندارند. با این اوصاف روشن است که انتقادکنندگان از حامیان و رأی دهندگاناند .
هر چند پزشکیان میتواند توجیه کند که دربارۀ مذاکرۀ مستقیم با آمریکا طبعا نمیتوانسته بر خلاف نظر رهبری که صریح و روشن در 19 بهمن ابراز شد موضع بگیرد ولی این را نمیگویدبلکه در تأیید این موضع دلایل و قراینی میآورد و خوشبختانه او همچنان مورد وثوق رهبری است که اگر نبود اجازه برداشت یک میلیارد دلار از صندوق ذخیره ارزی برای تخصیص کالابرگ صادر نمیشد.
هم او اما دیروز گفت “مذاکره میکنیم منتها نه به هر قیمتی” و این با «هرگز مذاکره نمیکنیم» دوتاست چون یعنی مسعود پزشکیان، دچار دگردیسی نشده و مشخصاً و مصداقاً به سعید جلیلی تبدیل نشده است.
جدای این به فرض که در سیاست خارجی و آن هم در قبال آمریکا و البته آمریکای کنونی ترامپ شبیه جلیلی شده باشد اما در سیاستهای دیگر اینگونه نیست و میتوان به مخالفت با درگیر شدن مستقیم نظامی با اسراییل یا متوقف کردن قانون حجاب و امتناع از ابلاغ آن همچنین غیر نظامی کردن استانداریها و انتصاب مدیران زن و سنی در مناطقی اشاره کرد و به اینها باید بازنگری در گزینشها و بازگرداندن نیمی از استخدامهای جدید آموزش و پرورش هم اضافه شود.
واضح است که برای مردم این امور و حتی رفع فیلترینگ واتساپ فرع است و به قدرت خرید یا اصطلاحاًا سفره خود نگاه میکنند والبته نگران کننده تر و غیر قابل تحمل تر از همه به قیمت دلار که روند صعودی یافت. اینها را می دانیم ولی بحث ما تنها بر سر این است که آیا مسعود پزشکیان، سعید جلیلی شده است؟
پاسخ خوشبختانه به ۴ دلیل منفی است:
اول این که در نگاه جلیلی و تیم او اصلا نباید مذاکره کرد و حتی اگر رهبری هم مجوز میداد چه بسا انجام نمیداد یا با اکراه انجام میداد ولی پزشکیان گفته مذاکره میکنیم منتها نه به هر قیمت.
دوم این که به فرض در مورد خاص مذاکره مستقیم با آمریکا به مواضع جلیلی نزدیک شده باشد اما بر سر افایتیاف و موضوعات دیگر همان مواضع را دارد و پیگیر است و وقتی باید نومید شد که بر سر قانون حجاب و افایتیاف و ظریف و رفع فیلترینگ پیام رسانهای دیگر کوتاه بیاید.
سوم این که اگر از زبان سعید جلیلی راهبرد و استراتژی باشد ممکن است در نگاه یا بیان مسعود پزشکیان تاکیتک و از سر ناگزیری و اقتضای سیاست ورزی واقع بینانه برای بقا در ساختار باشد و به محض تغییر شرایط وضعیت تفاوت کند یا مثلا چه بسا همین حالا هم ایران هم یکی از موضوعات مورد مذاکره پوتین و ترامپ باشد.
نکته چهارم اما مهمتر است. اگر مسعود پزشکیان به سعید جلیلی تبدیل شده و تغییر ماهیت داده بود چرا شاهدیم شمشیر رادیکالها علیه او آختهتر شده و تازهترین نمونه طرح استیضاح عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد با ۹۱ امضا و به خاطر افزایش ناگهانی قیمت ارز است در حالی که میدانیم مسوولیت ارز با بانک مرکزی است و رییس کل بانک مرکزی در این دولت هم از دولت ابراهیم رییسی باقی مانده و تازه از عهده او خارج شده و گیر در جاهای دیگر است و تصمیمات مهم اقتصادی در شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران اتخاذ میشود.
اشتباه نشود. ماله نمیکشم و میدانم و تردیدی نیست در این که رییس جمهور پزشکیان ادبیات فاخری ندارد یا ترجیح میدهد گاه به جای امور اصلی مباحثی پیش کشد که در اولویت مردم نیست و فی المثل درباره آموزش و پرورش در حالی که مشکل اصلی ملول بودن محتواست ، از ساخت مدرسه در روستاهایی می گوید که چه بسا بی سکنه می شوند.
همچنین و مهمتر اختصاص بودجه به نهادهای غیر مولد قابل نقد است و چنان که در گفتاری دیگر به صورت مستند و مستدل آمده اختصاص بودجه به جایی مثل ستاد امر به معروف که هیچ خاصیت و بروندادی ندارد جز حامی پروری با کدام آموزه نهج البلاغه سازگار است؟
بله. این نقدها همه وارد است ولی از ابتدا نیز همه میدانستند مسعود پزشکیان نه حسن روحانی است که پای مذاکره بایستد و کوتاه نیاید و نه سید محمد خاتمی است با پایگاه اجتماعی گسترده که به سیاست و فرهنگ بسنده نکرد و اتفاقا در اقتصاد و معیشت توفیقات بیشتر داشت و مشخصا در بخش انرژی و صنعت خودرو تحول ایجاد کرد و از دولت دوم او به عنوان موفق ترین دولت در جمهوری اسلامی یاد می شود.
برخی به پزشکیان انگ پوپولیست هم وارد میکنند و این که مرکز ستیز یا مرکزگریز است و این را از طرح موضوعاتی چون هر استان یک رییس جمهور یا ترجیح سفر به استان های پیرامونی به جای مرکزی می توان دریافت اما احمدینژاد پول داشت و او ندارد و اصطلاحا بیمایه فطیر است و وقتی پولی در کار نیست عریضه نویسی و دنبال خودرو رییس جمهور دویدن هم فایده ندارد.
داستان دلار و طلا و بی برقی و بی گازی هم که اظهر من الشمس است و البته بحث حداقل دستمزدها که مانده اند چه کنند. چون حداقل دستمزد کنونی تنها برای یک سوم ماه کافی است و اگر هم دو یا سه برابر شود کارفرمای گرفتار بیبرقی و بهره بانکی و رکود چه بسا از پس آن برنیاید.
اینها همه را می دانیم و کلاف سر درگمی شده و همه ما موقع مراجعه به جایگاه بنزین حس می کنیم ارزان و در واقع رایگان است و در عین حال نگران ایم که افزایش آن بر اقلام دیگر به خاطر هزینه های حمل و نقل اثر گذارد و بدیهی است که خواهد گذاشت.
پس این گفتار در پی چه بود؟ این که مسعود پزشکیان، سعید جلیلی نشده یا عجالتا و هنوز نشده. حداقل ما نباید بگذاریم بشود!
رضا غبیشاوی
مسعود پزشکیان به تازگی در سفر به بوشهر و در جمع فعالان اقتصادی این استان دوباره از افزایش اختیارات استان ها و انتقال اختیارات از مرکز به استان ها دفاع کرد.
او گفت: “قرار است درمورد تفویض اختیارات به استانداران از رهبر انقلاب اجازه بگیریم و با سران قوا صحبت کردهایم که هر استانی برای خود استانداری با اختیارات یک رئیسجمهور داشته باشد. چه کسی گفته که من از استاندار و ساکنان استان کارشناستر هستم؟ هر استانی میتواند شخصی را به عنوان رئیس منطقه داشته باشد تا با هماهنگی تصمیم بگیرند و با قدرت کار استان را پیش ببرند.اگر بتوانیم به همۀ افرادی که در استانها هستند اختیار بدهیم آنها راه پیدا میکنند. ما باید دست افراد را براساس سیاستهای کلی و برنامه باز بگذاریم”.
چند نکته:
1- اشاره پزشکیان به اینکه در راس هر استان می تواند یک رئیس جمهوری باشد باعث شده برخی مطرح کنند که او به دنبال فدرالیسم است در حالی که چنین نیست بلکه اصطلاح و برای انتقال بهتر معناست.
هدف این است استانداران، در حوزه استان و مسائل استانی، اختیاراتی در حد ریاست جمهوری داشته باشند.
همانطور که به شورای شهر ، پارلمان شهری گفته می شود در حالی که منظور این نیست که ایران دو مجلس داشته باشد. البته جایگاه شورای شهر در شهر، شبیه مجلس در ایران است. هم برای شهر نوعی قانون گذاری/ تصمیم گیری و بودجه تصویب می کند (شبیه مجلس برای دولت) و هم ماموریت نظارت بر نهاد مجری (شهردار و شهرداری) را برعهده دارد.
این بخشی از انتقال اختیارات از مرکز به استان ها و تلاش برای کاهش تمرکزگرایی در اداره کشور است. هدف هم مشخص است در مسائل استانی و غیرملی، تصمیم گیری در هر استان باید در همان استان انجام شود و نیازی به انتقال آن به مرکز نباشد.
همانطور که قبلا هم محمدرضا عارف معاون اول رئیس جمهوری نیز گفته بود: “از دید دولت وفاق ملی، استاندار، رئیس جمهور استان است. این موضوعی است که به آن اعتقاد داریم. دولت، در این دوره تا مرزها و دروازههای استان میآید و از آن به بعد، جز در حوزههای سیاسی، امنیتی و دفاعی، که در دولت تصمیم گیری میشود، استان خودش تصمیم میگیرد. ما در صحبت با استانداران به آنها گفتیم که آمادگی داشته باشند پیشنهادهای خود را در رابطه با واگذاری اختیارات دولت به استانها، به ما بدهند البته که میدانیم مقتضیات هر استان با دیگری متفاوت است و مقتضیات استان مرزی که باید با کشورهای همسایه قرارداد ببندد و مراوده داشته باشد با استانی دیگر در مرکز متفاوت است. از دید دولت چهاردهم استاندار در استان، صاحب رأی و تصمیم باید باشد و یک مجلس کوچک در استان شکل بگیرد.“
عارف از مجلس کوچک در استان سخن گفت که منظور شوراهای استانی است و هم اکنون وجود دارند. این شوراها می توانند در سطح استان به شکلی از قانون گذاری و تصمیم گیری و نظارت بر کار استانداران بپردازند. حتی می توان پیشنهاد داد استانداران نیز توسط شوراهای استانی انتخاب شوند.
2 – اگر یک موضوع در میان دولت های 3 دهه اخیر با وجود تفاوت گرایش سیاسی آنها مشترک باشد همین موضوع است. از خاتمی اصلاح طلب تا احمدی نژاد اصولگرا – بهاری و از روحانی اعتدالی تا رئیسی اصولگرا تلاش هایی برای کاهش تمرکزگرایی در اداره کشور داشته اند.
در دولت خاتمی طرح هایی مقدماتی برای تقسیم بندی کشور به چند منطقه انجام شد اما به سرانجام نرسید. قرار بود هر منطقه شامل چند استان باشد و رئیس منطقه از اختیارات بالا و شبیه رئیس جمهوری در حوزه منطقه خود برخوردار باشد و همزمان در جلسات هیات دولت نیز مشارکت کند.
سیدمحمد خاتمی با سابقه 8 سال ریاست جمهوری موفق در اردیبهشت 1398 در دیدار اعضای شورای شهر تهران گفت: ” شاید در حال حاضر از نظر سیاسی مناسب نباشد اما مطلوبترین شیوه حکومت مردمی، اداره فدرالی است که آن زمان در وزارت کشور ۱۰ منطقه هم مشخص کردیم اما از نظر قانون اساسی نمیتوانیم فدارتیو باشیم.”
در جمع اصولگرایان نیز محسن رضایی طرح تقسیم بندی ایران به مناطق فدرال اقتصادی (فدرالیسم اقتصادی) با الگوگیری حدودی از مناطق آزاد تجاری را مطرح کرد. قالیباف هم پایان نامه دکتری جغرافیای سیاسی او درباره حکومت های محلی است و کتابی با همین عنوان دارد.
دلیل تلاش برای تمرکز زدایی از اداره کشور و توانمندی استان ها هم مشخص است. اداره متمرکز کشور خود به مانعی در برابر اداره کشور تبدیل شده؛ تصمیم گیری و برنامه ریزی برای ایران را مختل کرده و از کارآیی مدیریت کشور کاسته است.
وقتی از توانمندی استان ها و مسوولان استانی صحبت می کنیم مهمترین موضوع، واگذاری اختیارات و تصمیم گیری به انهاست واگر نه معلق نگه داشتن استان ها در مراحل تصمیم گیری، تنها مسائل و مشکلات را افزایش می دهد.
امروزه هر استان با موارد پرشماری از مسائل معلق و حل نشده روبه رو است. همانطور که کشور در کلیت نیز درگیر چنین مسائلی است. حل این مسائل در استان ها نیازمند واگذاری اختیارات کافی به استان هاست تا هم حل مسائل به سرعت انجام شود و هم افزایش رضایت مردم به دست آید.
ایران سرزمین پهناور و با جمعیت بالاست. همزمان هم به لحاظ جغرافیایی – سرزمینی و هم به لحاظ انسانی، یکی از بیشترین تنوع و گوناگونی را دارد. ایران، کشوری تک ساخت با مردمی همشکل نیست. ایران و ایرانیان به لحاظ تنوع فرهنگی، سبک زندگی، زبانی، نژادی، مذهبی و دینی در جهان در ردیف چند کشور نخست قرار می گیرند. هیچ کشوری را با این مشخصات نمی توان به صورت متمرکز و با چنین مرکزگرایی، اداره کرد.
همزمان در یکصد سال اخیر، تقریبا همه برنامه ها برای یکسان سازی و یک شکل سازی جامعه نیز با شکست کامل مواجه شده اند.
اداره نامتمرکز کشور، نه تنها در کشورهای بزرگ و متنوع، یک اصل بدیهی و قطعی ( و نه انتخاب) است بلکه حتی در کشورهای یکدست و کوچک نیز ناکارآمد و نادرست است.
اداره متمرکز کشور را حتی می توان غیراخلاقی توصیف کرد زیرا به معنی نادیده گرفتن تنوع و گوناگونی جغرافیایی انسانی است.
به قول آقای پزشکیان، نمی توان در مرکز (تهران) نشست و برای سراسر ایران تصمیم گرفت و انتظار داشت این قانون یا تصمیم یا برنامه، در جای جای ایران به خوبی اجرا شود و نتیجه مثبت باشد.
در جهان امروزی، یگانگی در تصمیم گیری نه تنها ارزشمند نیست بلکه، ضدارزش است. ارزش در تنوع در تصمیم گیری، متناسب با شرایط مختلف است.
بسیاری از مشکلات در تصمیم گیری های خرد و کلان کشور نیز ریشه در همین قالب تصمیم گیری واحد و یکسان در مرکز برای سراسر ایران با دریایی از تنوع است.
امروزه در سطح یک کلاس مدرسه، به هنگام آموزش، به تنوع و اختلاف ویژگی های دانش آموزان احترام گذاشته می شود چه رسد به تنوع در سطح 85 میلیون نفر ساکن ایران.
تنها اشاره به یک نمونه می تواند نادرستی چنین تصمیم گیری هایی را نشان دهد. روز اول مهر ، زمان اغاز سال تحصیلی در سراسر ایران است در حالی که هوا در مناطق جنوبی و گرمسیر، به شدت گرم و نامناسب برای آغاز تحصیل است. می توان سال تحصیلی را دیرتر شروع کرد.
در مقابل در استان های غربی و سردسیر، هوا مطبوع است و می توان سال تحصیلی را چند هفته زودتر شروع کرد و در اوج سرما، مدارس را برای چند هفته تعطیل کرد. همان زمان در مناطق جنوبی و گرمسیر، هوای بهاری و معتدل برقرار است. چرا و بر چه اساس، سراسر ایران با جغرافیا و آب و هوای متنوع باید تحصیل را در یک روز واحد، شروع کنند وقتی شرایط متفاوتی دارند؟
کافی است در بسیاری از مسائل و معضلات، تصمیم گیری ها در مسائل غیرکلیدی، از مرکز به استان ها واگذار شود. از خودرو تا حداقل دستمزد و از صدور مجوزها و تعیین مالیات ها تا حل مسئله ناترازی در انرژی و آب و آموزش و پرورش و دانشگاه ها در هر استان می توانند راه حل جداگانه و متمایزی داشته باشند.
چه اشکالی دارد در موارد مختلف، دولت حل مسائل را به استان ها واگذار کند تا نه با یک راه حل بلکه با چند راه حل مواجه شویم. در بسیاری از موارد یک راه حل یا برنامه یا تصمیم یا قانون، به خودی خود نه خوب است و نه بد بلکه در هر استان به تناسب شرایط و ویژگی های آن استان و مردم آن، می تواند خوب یا بد باشد. تلاش برای ریختن تنوع و گوناگونی انسان و جغرافیا در یک قالب واحد ، حتما نتیجه بخش نیست.
3- پزشکیان این سخن را در بوشهر گفت. شهری با فاصله بیش از 1000 کیلومتر از پایتخت ایران یعنی 12 ساعت مسیر زمینی و حدود یک ساعت سفر هوایی. بوشهر، شهر و استانی با منابع و ثروت فراوان اما همچنان درگیر بدیهات.
با وجود نشستن بر سر سفره بزرگترین میدان گازی جهان (پارس جنوبی)، اما سهم شان آلودگی زمین و دریا و هواست. بیکاری همچنان ادامه دارد و کشتار در جاده های غیراستاندار، ادامه دارد.
سوال اصلی مردم این استان به مانند دیگر استان ها این است چرا با وجود این همه منابع بزرگ، این همه ثروت پنهان، این همه ظرفیت های اقتصادی، مردم باید با کلکسیونی از کمبودها روبه رو باشند. چرا باید زندگی را با امکانات حداقلی بگذرانند؟ جواب یک مورد ندارد اما حتما مهمترین آن اختیارات است.
اگر قرار باشد در یک حرکت و فقط یک اقدام، دولت کمکی به استان ها داشته باشد مهمترین و بزرگترین آن، دادن اختیارات به مسوولان استانی است تا به تناسب شرایط خود، به تصمیم گیری و اجرا بپردازند.
حتی فکر کردن به این گزینه که انسان هایی در 1000 کیلومتر آن طرف تر در شرایط آب و هوایی مختلف، در جهانی متفاوت، در جغرافیای دیگر، برای انسان هایی در فاصله 1000 کیلومتر این طرف تر تصمیم بگیرند و طرح ارائه کنند تامل برانگیز است.
البته نتیجه تصمیمات و طرح های آنها را امروز می توان در آلودگی آب و خاک و هوای عسلویه در کنار صنایع غول پیکر نفت و گاز مشاهده کرد. نتیجه تصمیمات آنها را می توان در امکانات نداشته ورزشی و تفریحی شهرهای نفتخیز و گازخیز دید که جز خجالت چیزی برای مسوولان به جا نمی گذارد. نتیجه تصمیمات آنها را می توان در آلودگی مشعل تاسیسات گاز و پتروشیمی دید؛ نتیجه تصمیمات آنها را می توان در وضعیت معلق روستاهای همسایه نیروگاه اتمی بوشهر نظاره کرد. نتیجه این تصمیمات را باید در حال و روز مردم جزیره خارک دید که قلب صادرات نفت ایران است اما اهالی و بومیان برای کمترین امکانات، نگرانند.
تصمیمات آنها را باید در جاده های استان بوشهر از عسلویه تا دیلم نظاره کرد که به قتلگاه مسافران تبدیل شده. نتیجه تصمیمات آنها را باید در تشنگی در ساحل دریا دید. نتیجه تصمیمات آنها را باید در تجارت اندک دریایی میان بوشهر با همسایگان دید؛ نتیجه تصمیمات آنها را باید در انزوای تجاری – اقتصادی بوشهر در میان بنادر شمالی و جنوبی خلیج فارس دید. نتیجه تصمیمات آنها را باید در حال و روز آبپخش دید که روزی روزگاری جاده سحرآمیز آن از میان دشت نخل ها هر مسافری را به جنون می رساند و امروز با بی آبی دست به گریبان است. نتیجه تصمیمات را باید در فرودگاه کوچک بوشهر با پروازهای کم شمارش دید.
اصولا معنای کلمات در این 1000 کیلومتر تهران تا بوشهر، متفاوت اند. دریا، آب، زمین، نفت، گاز، ساحل، خلیج فارس، موسیقی، دبی ، کشتی و تجارت.
باید بوشهر زندگی کرده باشی تا حسرت دل جوانان را بدانی تا سوالات انبوه آنان را بخوانی تا چراهای آنان را یکی پس از دیگری بدانی. چرا ما این گونه ایم با وجود این همه دریا.
4- چرا پزشکیان و دولتش بیش از دیگران از انتقال اختیارات از مرکز به استان ها و افزایش قدرت استانداران حمایت می کنند؟
نکته اول این است که در دولت پزشکیان، از جمله معاون اول (عارف) و دیگر وزیران و مسوولان، اکثریت دارای سوابق اجرایی برجسته در دولت های گذشته هستند و از چالش ها و و معضلات تصمیم گیری و اجرا باخبرند.
همچنین، پزشکیان اولین رئیس جمهوری ایران است که از ابتدای انقلاب تاکنون ساکن تهران نبود بلکه از حدود 20 سال قبل از تبریز به تهران آمد و ساکن پایتخت شد. او در دولت اول ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان آذربایجان شرقی بود و سال 79 به مدت یک سال معاون وزیر بهداشت و از سال 80 ، در دولت دوم خاتمی به عنوان وزیر بهداشت معرفی شد. بعد از آن هم از سال 1387 تا 1403، به مدت 16 سال نماینده تبریز در مجلس بود. نکته جالب توجه اینکه برخلاف دیگر نمایندگان استانی، تلاش نکرد به مرور، حوزه نمایندگی خود را به پایتخت منتقل کند و به جای تبریز، از تهران کاندیدا و نماینده شود بلکه به نمایندگی خود از مهمترین شهر شمال غربی ایران ادامه داد.
او اولین رئیس جمهوری است که زبان مادری او فارسی نیست بلکه ترکی است. اولین رئیس جمهوری است که در کنار فارسی به دو زبان ایرانی دیگر یعنی ترکی / آذری و کُردی هم حرف می زند.
پزشکیان قبل از وزارت، یک مدیر استانی (رئیس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان شرقی) و قبل از ریاست جمهوری هم نماینده یک شهر و استان قوی در مجلس بود. به همین دلیل با شرایط و چالش ها و محدودیت های تصمیم گیری در استان ها به ویژه زیرسایه اداره متمرکز کشور آشناست و از همین رو به دنبال حل ریشه ای مسئله است یعنی افزایش اختیارات استان ها.
او در سخنرانی بوشهر خود به این موضوع اشاره کرد که چگونه وقتی رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان آذربایجان شرقی بود در تهران گروگان نظر یک کارشناس اداره بود.
5 – چرا فدرالیسم هراسی؟ چرا هر بار پزشکیان درباره کاهش تمرکز در اداره کشور و افزایش اختیارات استان ها صحبت می کند جمعی به سرعت ان را به فدرالیسم ربط می دهند و مخالفت می کنند؟ در حالی که افزایش اختیارات استان ها ، به معنای فدرالیسم نیست. گرچه فدرالیسم نوعی اداره نامتمرکز کشور است که دارای امتیازات و ویژگی های مثبت یا منفی است. در فدرالیسم ما با یک دولت سراسری / فدرال / ملی در مرکز روبه رو هستیم و هر منطقه نیز یک دولت محلی یا منطقه ای دارد. در حالی که قانون اساسی کنونی ایران چنین موضوعی را دربرندارد.
مشخص نیست چرا باید تعدادی از انتقال اختیارات از مرکز به استان ها ناراحت شوند و بترسند؟ و اینکه چرا با فدرالیسم هراسی، با هر گونه تمرکززدایی از اداره کشور، مخالفت کنند. عجیب تر اینکه این جماعت ضدفدرالیسم یا فدرالیسم هراس ، در جمع اصلاح طلبان اند.
خلاصه اینکه عده ای از فدرالیسم چماقی ساخته اند که با آن سعی می کنند هر که را از افزایش اختیارات استان ها سخن به زبان براند بترسانند.
در جناح اصولگرایی جمعی از مذاکره می ترسند و در جناح اصلاحات، جمعی به افزایش اختیارات استان ها حساسیت دارند.
ثانیا اگر به فرض، روزی روزگاری رهبری و مسوولان و مجلس موافق فدرالیسم در ایران باشند و اکثریت مردم هم استقبال کنند اقدام خوب و مثبتی خواهد بود و دلیلی برای ترس وجود ندارد. فدرالیسم هم یک قالب برای اداره نامتمرکز کشور است. می توان موافق یا مخالف بود اما نیازی به فدرالیسم هراسی نیست. گرچه می توان تکرار کرد که فدرالیسم هم باعث افزایش کارآمدی و کیفیت دولت و اداره کشور می شود هم رضایت بیشتر مردم را جلب می کند.
ترامپ بازگشته و قصد بازگشت فشار حداکثری علیه ایران را دارد. بعید نیست نظام از طریق تمرکززدایی به دنبال یک تیر و چند نشان باشد. هم سبک و چابک سازی دولت، هم افزایش کارآمدی اداره کشور و هم حل مشکلات حل نشده و معلق مانده و هم کسب رضایت مردم.
منبع: عصرایران