زایمان

خلیج فارس: درباره خشونت در اتاق زایمان بیمارستان‌ های دولتی روایت های زیادی از سوی زنان مطرح شده و به خاطره ناخوشایند برخی بانوان از زایمان طبیعی مبدل گردیده است.به گزارش خلیج فارس؛ در همین زمینه، حسن محدث زاده فعال رسانه ای بوشهر در یادداشتی، مشکلاتی که برای زایمان اخیر همسرش و تولد اولین فرزندشان در بیمارستان شهدای خلیج فارس رخ داده، روایت کرد.

گزیده هایی از یادداشت تلخ وی را در ادامه می خوانید: «اهورای ما قرار بود دوازدهم اردی‌بهشت پای در این دنیای معماگونه‌ی فریبا بگذارد اما در حالی که ما در بندرگناوه بودیم و اصلاً انتظار نداشتیم، به ما هشدار و پیام تولد داد تا با استرس و نگرانی، خود را به بوشهر و بیمارستان شهدای خلیج فارس برسانیم، بیمارستانی که از سوی پزشک برای زایمان مشخص شده بود.

به محض ورود به اورژانس مامایی با پرستاران بداخلاقی مواجه شدیم که بدون توجه به شرایط روحی و جسمی مادر، فقط و فقط به دنبال انجام وظیفه اداری بودند و با قساوت قلب رفتار می‌کردند.

در حالی که همسرم از شدت درد، ناله می‌کرد، یکی از آن ماماها… گفته بود که این بیمار را آخرین نفر به اتاق عمل بفرستید تا خودش و خانواده‌اش بیشتر اذیت شوند. حتی یکی از آنها … در اتاق عمل و در شرایط خاص مادر، دعا کرده بود که بچه، مُرده به دنیا بیاید تا دلش خنک شود!

همسرم که در آن شرایط در هاله‌ای از درد و رنج قرار داشته، متوجه نشده که کدام‌ یک از پرستاران این حرف‌ها را زده و اِلّا…

بعد از عمل و در اتاق ریکاوری هم ۲ نفر از پرستاران، بی‌توجه به حضور بیمار تازه عمل کرده، با هم درگیری شدید لفظی داشتند و حسابی از خجالت هم در آمدند.

از قبل به ما گفته بودند که بیمارستان شهدای خلیج، شکنجه‌گاه است اما از دست بخشنامه‌های ظالمانه و حریصانه وزارت بهداشت، به اجبار به آنجا پناه بردیم.

این را می‌دانم که پرستاران و ماماها هم مثل بقیه اقشار جامعه، شرایط سخت معیشتی و شغلی دارند اما این وضعیت، جوازی بر بداخلاقی و برون‌ریزی دیکتاتوری نیست. کاش وزارت بهداشت تدبیری بر این حجم از قساوت بیندیشد یا درِ … گِل بگیرد.

البته ناسپاسی است که از اخلاق حسنه خانم دکتر لاله سالمی یاد نکنم که از لحظه حضور در بیمارستان و حتی بعد از آن، دلسوزانه عمل کردند و همچنین پیگیری‌های مجدانه سیدمجید حسینی مدیر متعهد روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی استان نیز قابل تقدیر و تشکر است‌. ان‌شالله عمرشان دراز باد.»

روایت‌های تلخ مادران از اتاق زایمان بیمارستان‌های دولتی

خشونت پزشک، پرستار، ماما و حتی نیروی نظافت! علیه مادران باردار در اتاق زایمانِ برخی بیمارستان‌های دولتی تا جایی بحث‌برانگیز شده که سال گذشته کمپینی علیه آن راه افتاد تا مسئولان وزارت بهداشت دست به کاری بزنند. کمپینی با بیش از 12 هزار امضا.

آزار کلامی، شوخی‌ها و اظهارنظرهای رکیک و نامربوط، فریاد کشیدن بر سر مادرانی که در آستانه زایمان هستند، معاینه‌های ناشیانه یا غیرضروری، ترک مراقبت یا کوتاهی در آن، رعایت نکردن حریم خصوصی زنان باردار، تبعیض، و حتی در مواردی برخورد و آزار فیزیکی بخشی از خشونت‌هایی هستند که بسیاری از زنان باردار – حتی در سال‌های اخیر – در اتاق زایمانِ برخی بیمارستان‌های دولتی تجربه کرده‌اند و هر بار که از آن صحبت می‌کنند، کام‌شان تلخ می‌شود.

البته تعدادی از زایشگاه‌های بیمارستان‌های دولتی یا نیمه‌خصوصی، کادر درمان بسیار متعهد و دلسوزی دارند و مادرانی هم که از تجربه زایمان خود در این بیمارستان‌ها می‌گویند یا می‌نویسند، حتی یک مورد بدرفتاری ازسوی آنها تجربه نکرده‌اند، اما متاسفانه بیشتر بیمارستان‌ها این گونه نیستند و مادران زیادی شاهد خشونت در ساعت زایمان بوده‌اند.

خیلی از زنان سکوت کرده و شکایت نمی‌کنند

مادر بارداری که در آستانه زایمان قرار دارد، بدترین وضعیت روحی خود را می‌گذراند و عمیقا نیاز به امنیت روانی و عاطفی و شنیدن حرف‌های دلگرم‌کننده دارد تا بتواند آن لحظات سخت را تاب بیاورد و کودک خود را با کمترین تنش به دنیا بیاورد. با این حال، بسیاری از زنان به دلیل خشونتی که در زایمان اول دیدند، قید زایمان‌های بعدی را زدند، یا فرزند دوم خود را با فاصله زیاد به دنیا آوردند تا ترس و ترومای زایمان قبلی را پشت سر بگذارند و بتوانند با آن کنار بیایند.

البته به گفته مسئولان وزارت بهداشت، آمار آزار و خشونت علیه مادران در بیمارستان‌ها قابل توجه نیست اما حتی یک مورد از برخوردهای نامناسب هم نباید وجود داشته باشد.

منشوری که وزارت بهداشت اجرا نمی کند

سال گذشته در همین خصوص روزنامه همشهری نوشت: بدرفتاری کادر درمان در اتاق زایمان برخی بیمارستان‌های دولتی با مادران باردار را خود وزارت بهداشت نیز تایید کرده و بهمن ماه پارسال اعلام شد برای جلوگیری از آن، «منشور کرامت مادری» تدوین و به دانشگاه‌های علوم‌پزشکی سراسر کشور ابلاغ شده است.

انسیه کتابچی، معاون برنامه‌ریزی پایش و ارزیابی عملکرد ستاد ملی جمعیت گفته بود: باید تعداد متخصصان مامایی و زنان در بیمارستان‌ها متناسب با تعداد مراجعین افزایش پیدا کند تا فشار کاری از دوش این قشر برداشته شود. چون افزایش فشار کار منجر به خستگی پرسنل می‌شود و فرد ممکن است به همین دلیل، برخورد نامناسبی با مادران باردار داشته باشد.

کتابچی به این موضوع هم اشاره کرد که «طبق این قانون، وزارت بهداشت مکلف شده که از مادران بعد از انجام پروسه زایمان، نظرسنجی کند. در این نظرسنجی میزان رضایت مادر از نحوه برخورد کادر درمان، شرایط بهداشتی بیمارستان و نحوه ارائه خدمات تشخیصی و درمانی مورد بررسی قرار می‌گیرد. یعنی باید پیامکی برای مادر ارسال شود که حاوی چند سوال کلی باشد و وی با بله و خیر به سوالات پاسخ دهد. طبق این قانون، وزارت بهداشت باید این رضایت‌سنجی را مبنای پرداخت کارانه عوامل زایمان قرار دهد.»

او گفت: «اهمیت اجرای این قانون در بیمارستان‌های دولتی بسیار زیاد است و زیرساخت‌های آن هم آماده است اما متاسفانه وزارت بهداشت در اجرای دقیق و کامل آن تعلل می‌کند.»