موسی احمدی

خلیج فارس: امروز آخرین فرصت تبلیغات نامزدهای مجلس دوازدهم می باشد و از 8 صبح فردا دیگر نباید خبری از فعالیت رسمی کاندیداها و ستادهای آنها باشد؛ اما دو روز مانده به انتخابات، برآوردها از فضای سیاسی استان چه می گوید؟

به گزارش خلیج فارس؛ واقعیت این است که فرصت یک هفته ای تبلیغاتی نتوانست شور و گرمای مورد انتظار یک فضای رقابتی را رقم بزند و بی راه نیست که آن را مشابه دوره قبل بدانیم که میانگین کشوری مشارکت در آن 42 درصد بود که پایین ترین میزان در ادوار انتخابات پس از انقلاب اسلامی می باشد.

اتفاقی که ردپای آن را می توان از “نبود تنوع سیاسی” میان کاندیداهای نهایی جست تا علامت سوال بخش زیادی از جامعه درباره اینکه “مجلس درباره مباحث مهمی مثل بهبود معیشت تا تغییرات اجتماعی و تصمیم سازی های کلان سیاسی کجای ماجراست.

این وضعیت می تواند خبر خوبی برای هر 4 نماینده کنونی استان باشد که در میانه مشارکت پایین، از تمدید بی دردسر و یک مرحله ای حضورشان در بهارستان تا حدود زیادی اطمینان خاطر داشته باشند، خصوصا اینکه حدنصاب رای لازم برای نمایندگی به 20 درصد کل آراء رسیده، درحالی که طی ادوار گذشته 25 درصد و قبل تر از آن 30 درصد مورد نیاز بود.

اما قطعا اگر آراء خاکستری، مشارکت موثری در انتخابات داشته باشند که شامل رای دهندگان معترضین به وضع موجوداست و مرددها، می توان چشم امیدی به تغییر در ترکیب نمایندگان استان داشت، نمایندگانی که اکثریت شان نتوانستند صدای موثری برای مطالبه گری استان در مجلس باشند (راه آهن و آزاد راه بی سرانجام و ته لنجی پا درهوا) و مباحث ملی نیز شریک تصمیماتی بودند که به محدودیت مردم منجر شد (نظیر طرح صیانت فضای مجازی و محدودیت فضای مجازی).

از این رو، یکی از پیش شرط های تغییر در ترکیب نمایندگان استان و روی کار آمدن چهره های جدید که توسعه گرا باشند و حداقل اینکه ضررشان برای مردم کمتر باشد، در فضایی رقم می خورد که مشارکت بالای 50 درصد رقم بخورد، مضافا اینکه رای دهندگان معترض و مرددها تا ساعت های باقی مانده به این نتیجه برسند که تک تک آرای آنها می تواند به تغییر منجر شود.

چهره های مطرح 4 حوزه انتخابیه استان کدامند؟

استان بوشهر در مجلس 4 کرسی دارد که برآوردهای فضای انتخاباتی نشان می دهد تکلیف حوزه های “دشتستان” و “کنگان، دیر، جم و عسلویه” تا حدودی مشخص می باشد. البته انتخابات در این حوزه ها تابع شرایط متعددی است، اما بررسی ها نشان می دهد “ابراهیم رضایی” و شیخ “موسی احمدی” در فضای مشارکت فعلی و اینکه رقبای جدی و مطرحی ندارند، امورشان کم دردسر تر پیش می رود.

همین موضوع هم باعث شده 45 کاندیدای انصرافی طی روزهای اخیر، 80 درصد آنها از همین دو حوزه باشند.

در حوزه دشتستان می توان از محمدرضا دهقان فرد (پزشک ارتوپد)،  اسماعیل ضیاء (وکیل اهل وحدتیه) و کیامرث صالحی نیا (مدیرکل سابق ثبت احوال استان و اهل سعدآباد) پس از نماینده فعلی به عنوان چهره های مطرح انتخاباتی یاد کرد.در حوزه جنوب استان هم پس از نماینده فعلی که کاندیدای اصلی ائتلاف اصولگرایان می باشد، چهره هایی نظیر شیخ نادر گنجی (امام جمعه اسبق عسلویه و جم)، مسعود تنگستانی (معاون فرماندار دیّر در دولت سابق و کاندیدای مورد حمایت احزاب ندای ایرانیان و اعتماد ملی) و اسماعیل بیدار (فعال فرهنگی اهل جم) قرار دارند.در حوزه دشتی و تنگستان هم اگرچه نارضایتی از بی عملی نماینده فعلی خصوصا در شهرستان دشتی بالاست و بسیاری معتقدند طی چهارسال گذشته صدایی از این حوزه در مجلس به گوش نرسیده، اما واقعیت این است که تکثر کاندیداها در شهرستان دشتی و نبود چهره ای قدر و همه شمول در میان آنها، احتمال اینکه مجددا نماینده این حوزه از تنگستان باشد را افزایش می دهد.

شاید اگر چهره هایی نظیر سید کمال الدین شهریاری نماینده سه دوره مجلس در سفر اخیرش به دشتی به اعلام حمایت از کاندیدای نزدیک به خود می پرداخت، می شد انتظار داشت چالشی پیش پای نماینده فعلی رقم بخورد، اما وی ترجیح داد بدون اعلام نظر صریح، به تهران برگردد.

در این حوزه، غلامحسین زارعی (آخرین مدیرکل میراث فرهنگی در دولت احمدی نژاد و کاندیدای چند دوره حوزه بندر لنگه به دلیل سابقه فرمانداری در این شهرستان) گزینه اول در دشتی محسوب می شود. پس از وی صادق بارانی (قاضی دادگستری تنگستان و معاون سابق دادستان دشتی)، سهراب انبارکی (معاون سابق سپاه استان) و عبدالحسن بهرامی (معاون سابق پارک علم و فناوری و مسئول پیگیری های نماینده مجلس در دوره شهریاری) چهره هایی هستند که اقبال بیشتری را همراه خود می بییند.در حوزه بوشهر، گناوه و دیلم نیز دو اصولگرا رقیب اصلی همدیگر هستند، جایی که جعفر پورکبگانی برخلاف ادوار گذشته که با کاندیدای نیابتی رو در روی عبدالکریم جمیری قرار می گرفت، این بار با شعار “نماینده باید خواب نباشد” خود را در قواره نمایندگی مجلس دیده است.

در شرایطی که میزان مشارکت مرکز استان به سان دوره های اخیر حوالی 30 درصد باشد، رای تمام کننده برای نمایندگی را باید در گناوه و دیلم جست، اما غیبت کاندیداهای ادوار قبل گناوه و عدم فعالیت برجسته کاندیداهای کنونی در این دو شهرستان، زمین بازی را برای نماینده مستقر هموارتر می نماید، نماینده ای که با اما و اگر و تاخیر بسیار، توانست در لیست اصلی اصولگرایان قرار بگیرد.

در این حوزه چهره های دیگری نظیر سیدمحمد هاشمی فرد (شاعر، مدیرکل سابق پژوهش استانداری و عضو حزب موتلفه)، تیمور یزدان شناس (دیگر کاندیدای اصولگرا، بازنشسته سپاه و دارای سابقه فرمانداری گناوه در دولت احمدی نژاد) و لیلا انبارکی (مدیر سابق مرکز علمی کاربردی شهرداری های استان) به عنوان کاندیداهای مطرح می باشند.

شگفتانه انتخاباتی نیازمند مشارکت بالاتر

نگاهی به چهره های مطرح 4 حوزه انتخابیه استان نشان می دهد همگی از یک طیف سیاسی خاص هستند و در این فضا که تنوعی دیده نمی شود، یکی از پیش نیازهای مشارکت معیوب و از کار افتاده است.

با این حال، همچنان که در ابتدا گفته شد، اگر رای دهندگان معترض به وضع موجود به گزینه مناسب تری در مقایسه با نمایندگان فعلی برسند و بتوان بخشی از مرددین را به پای صندوق کشاند، شاید نتایجی که نیمه شب 12 اسفند اعلام می شود، شگفتانه ای را رقم بزند، وگرنه در بر همان پاشنه می چرخد.

در این زمینه
«جدی می فرمایید»؟!
فضای مجازی گرمتر از ستادهای انتخاباتی/ خبری از برنامه کاندیداها نیست
از رکورداران تا نماینده‌ای که عطای مجلس را به لقایش بخشید + تصاویر
اسامی نامزدهای نهایی انتخابات مجلس در استان بوشهر + عکس
یخ انتخابات با این کاندیداها آب می شود؟ + نمودار

خلیج فارس: همچنان سیدمحمدمهدی پورفاطمی با 4 دوره متوالی، پرسابقه ترین نماینده استان بوشهر در ادوار مجلس شورای اسلامی محسوب می شود و به نظر می رسد اگر می توانست تاییدیه شورای نگهبان را بگیرد، احتمالا همچنان اقبال رای دهندگان در دشتی و تنگستان را همراه خود داشت.

به گزارش خلیج فارس؛ پورفاطمی از سادات مورد احترام منطقه کاکی است که در اولین تجربه انتخاباتی اش در دوره ششم، از حوزه انتخابیه دشتی و تنگستان راهی مجلس شد و توانست تا دوره نهم در همان مرحله اول همه ادوار انتخاباتی تکلیف این حوزه را مشخص کند، اما طی دوره دهم، یازدهم و همین انتخابات پیش رو، در میان ردصلاحیت شدگان قرار گرفته است.

دیگر نمایندگان پرسابقه استان در مجلس هم مشابه پورفاطمی اصالت دشتیاتی دارند، مرحوم سید “محمدحسن نبوی” که طی دوره های اول، دوم و سوم نماینده بوشهر و شمال استان بود و سید “کمال الدین شهریاری” که طی دوره های سوم، چهارم و دهم از حوزه دشتی، تنگستان، کنگان و دیر (طی دوره دهم صرفا دشتی و تنگستان) تجربه نمایندگی دارد.

همچنین 5 نماینده استان هم سابقه دو دوره تجربه حضور در مجلس را دارند که شامل: “خدانظر قاسمی” نماینده دشتستان در دوره های سوم و پنجم، “محمد خواجه پور” نماینده بوشهر، گناوه و دیلم در دوره های چهارم و پنجم، “عبدالکریم جمیری” نماینده همین حوزه در دوره های نهم و یازدهم، “عبدالله حاجیانی” نماینده دوره های پنجم و ششم و “موسی احمدی” نماینده کنگان، دیر، جم و عسلویه در دوره های نهم و یازدهم مجلس شورای اسلامی می باشند.

از نکات قابل تامل، انتخاب نماینده خانم از دو حوزه ای می باشد که به نظر می رسید فضای سنتی و مردانه دارد، یکبار در مجلس ششم که دشتستانی ها “حمیده عدالت” را برگزیدند، دیگری در دوره دهم از حوزه جنوب استان که “سکینه الماسی” راهی بهارستان شد. البته هر دو نماینده در ادوار بعد می توانستند گزینه های جدی تکرار نمایندگی باشند، اما با سد شورای نگهبان مواجه شدند.

در آستانه دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، «خلیج فارس» نگاهی به 11 دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در استان بوشهر انداخته که در ادامه می خوانید:

مجلس اول؛ استان بوشهر و 5 نمایندهدر نخستین انتخابات مجلس شورای اسلامی که ۲۴ اسفند ۱۳۵۸ برگزار شد، استان بوشهر 3 کرسی شامل حوزه بوشهر، دشتستان و رودباران (نام سابق شهرستان دشتی) داشت، اما در پی شهادت دو نماینده استان در حادثه انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی، با برگزاری انتخابات میان دوره ای، دو چهره جدید جایگزین آنها شده و عملا طی این دوره، استان 5 نماینده داشت.

از بوشهر، عباس حیدری متولد شیراز و کارمند مخابرات بوشهر که در مبارزات قبل از انقلاب برای مردم شناخته شد، با کسب 18 هزار و 27 رای (معادل 52 درصد آرا) نماینده مجلس شد. رقیب جدی وی علیرضا مظفری زاده از مبارزان قبل از انقلاب و اولین فرمانده سپاه استان بود که انتخابات را به مرحله دوم کشاند، اما نهایتا از راهیابی به مجلس بازماند.

در حوزه رودباران نیز میربهزاد شهریاری متولد روستای بحیری دشتی با کسب 33 هزار و 45 رای (معادل 85 درصد) انتخاب شد.

در حوزه دشتستان نیز سیدمحمدمهدی جعفری از زندانیان سیاسی دوران پهلوی و از شاگردان آیت الله طالقانی که متولد روستای دهقائد بود، با 17 هزار و 16 رای (معادل 55 درصد) به اولین دوره مجلس راه یافت. نفر دوم پس از وی نیز مرحوم ماشاالله کازرونی مبارز انقلابی بود که بعدها رییس کمیته انقلاب اسلامی دشتستان شد.

در پی شهادت حیدری و شهریاری در حادثه انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی آن هم 4 ماه پس از شروع نمایندگی شان، در انتخابات میان دوره ای دو روحانی جایگزین آنها شدند؛ حجت الاسلام سیدمحمدحسن نبوی (اولین رییس آموزش و پرورش استان پس از انقلاب) از بوشهر و سیدمحمدحسن محمدی از رودباران.

نکته قابل توجه آنکه محمدی پس از مجلس اول، دیگر کاندیدا نشد و در پاسخ به همراهانش گفته بود که “مجلس و سیاست به روحیه طلبگی من نمی خورد” و آخر عمر در زادگاهش بوالخیر تنگستان زیست و در همان منطقه سال 1399 ماند و درگذشت.

مجلس دوم؛ بوشهر همه نمایندگان روحانیدومین دوره انتخابات مجلس 26 فروردین ۱۳۶۳ برگزار شد که همه نمایندگان استان از میان چهره های معمم و روحانی بودند.

حجت الاسلام سید محمدحسن نبوی با 39 هزار و 235 رای (معادل 58 درصد) برای دومین بار نماینده بوشهر شد.

در حوزه رودباران نیز حجت الاسلام ابراهیم جمالی یوسفی (معروف به میرزا ابراهیم دشتی) که اولین امام جمعه بوشهر پس از انقلاب بود، با 29 هزار و 12 رای (معادل 74.2 درصد) نماینده شد. وی نماینده استان در اولین دوره مجلس خبرگان قانون اساسی هم بود.

همچنین حجت الاسلام عباس رحیمی با 51 هزار و 422 رای (معادل 65 درصد) نماینده دشتستان شد. وی اولین غیردشتستانی بود (و احتمالا آخرین باشد) که اگرچه متولد نجف آباد اصفهان بود ولی به دلیل سابقه امام جمعه برازجان پس از انقلاب، در غیاب نماینده دوره قبل توانست راهی مجلس شود.

وی که طی سالیان اخیر امام جمعه خمینی شهر اصفهان بود، سال 1399 به دلیل ایست قلبی درگذشت.

مجلس سوم؛ تغییر در نام حوزه رودبارانانتخابات این دوره از مجلس در روز ۱۹ فروردین ۱۳۶۷ برگزار شد.

در حوزه بوشهر، رقابت سنگین میان دو نماینده وقت استان بود، جایی که سیدمحمدحسن نبوی توانست گوی رقابت را از میرزا ابراهیم دشتی برباید و 27 هزار و 400 رای (معادل 34 درصد) کسب کند و برای سومین و آخرین بار نماینده باشد.

در دشتستان نیز خدانظر قاسمی فرمانده سابق سپاه شهرستان در غیاب نماینده وقت، با کسب 87 هزار و 267 رای (معادل50 درصد) در سن 33 سالگی راهی مجلس شد تا جوانترین نماینده در ادوار انتخاباتی دشتستان باشد.

در حوزه دشتی، تنگستان، دیر و کنگان هم که تا پیش از این رودباران نام داشت، سید کمال الدین شهریاری با 82 هزار و 787 رای (معادل 38 درصد) نماینده شد.

مجلس چهارم؛ نمایندگان بوشهر تغییر کردندانتخابات دور چهارم مجلس شورای اسلامی در ۲۱ فروردین ۱۳۷۱ و اوایل دولت سازندگی برگزار شد.

در حوزه بوشهر و گناوه محمد خواجه پور (اصالتا اهوازی و مدیر وقت مخابرات استان) در رقابت با عباس علوی نژاد (فرمانده سابق سپاه استان) توانست با کسب ۳۶ هزار و ۷۱۸ رأی (معادل 42 درصد) نماینده شود. در این دوره مرحوم نبوی نماینده دوره قبل کاندیدا نشد.

در حوزه دشتی، تنگستان، دیر و کنگان نیز سیدکمال الدین شهریاری برای دومین بار با کسب 37 هزار و 27 رای (معادل کسب ۳۷ درصد) از مرحوم شیخ عبدالله حاجیانی جلوتر قرار گرفته و نمایندگی اش را برای دومین دوره متوالی تکرار کند.

در دشتستان رقابت میان غلامرضا رازقی و خدانظر قاسمی نماینده وقت به مرحله دوم کشید و آنجا رازقی با کسب 35 هزار و 823 رای (معادل ۵۵ درصد) اولین نمایندگی مجلس را تجربه کند.

مجلس پنجم؛ رقابت سنگین در دو حوزهطی دور پنجم مجلس شورای اسلامی که انتخابات آن در ۱۸ اسفند ۱۳۷۴ برگزار شد، دو نماینده استان با سابقه حضور قبلی در این مسئولیت انتخاب شدند.

در بوشهر، هیچ کاندیدایی نتوانست حدنصاب 30 درصدی را کسب کرده و محمد خواجه پور نماینده وقت با حسن قائدزاده رقابت کرد که توانست در مرحله دوم با کسب 33 هزار و 202 رای (معادل 39 درصد) حضورش در مجلس را تمدید کند. ارتقای بخش دیلم به شهرستان در دوره نمایندگی خواجه پور، برگ برنده وی بود که منجر به جلب حمایت اهالی این شهرستان برای تکرار نمایندگی اش شد.

در دشتستان نیز مشابه دوره قبل، رقابت بین خدانظر قاسمی (نماینده دوره سوم) و غلامرضا رازقی (نماینده وقت) بود که در مرحله دوم قاسمی توانست با اختلاف 907 رای، تنها نماینده دو دوره ای این شهرستان شود. او 43 هزار و 15 رای (معادل 46 درصد) کسب کرد. نفر سوم این حوزه حمیده عدالت بود که در دوره بعد توانست نماینده شود.

در حوزه دشتی، تنگستان، دیر و کنگان سرانجام در دوره پنجم نماینده ای خارج از دشتی و تنگستان انتخاب شد و قرعه به نام شیخ عبدالله حاجیانی از اهالی آبدان دیر افتاد. او توانست با کسب 44 هزار و 504 رای (معادل 49 درصد) سید کمال الدین شهریاری رقیب سرسخت خود را شکست داده و به مجلس راه یابد.

مجلس ششم؛ افزایش تعداد نمایندگان بوشهرمجلس ششم همزمان با روی کار آمدن دولت اصلاحات رقم خورد و اغلب نمایندگانش نزدیک به این طیف بودند. ضمن اینکه براساس قانون اساسی مبنی بر افزایش شمار نمایندگان طی هر دهه، یک نماینده به استان بوشهر اضافه شد که این کرسی اضافه سهم جنوب استان شد، حوزه ای که با توسعه فازهای پارس جنوبی، روز به روز شناخته شده تر می شد.

در این دوره انتخابات که 29 بهمن ماه 1378 برگزار شد، تنها حوزه دشتی و تنگستان در همان مرحله اول، سید محمدمهدی پورفاطمی کار را تمام کرد. او ۳۷ هزار و ۲۰۰ رأی (معادل ۵۳ درصد) کسب کرد. سید کمال الدین شهریاری نماینده اسبق این حوزه و غلامحسین کرمی نماینده فعلی در رتبه های بعد از پورفاطمی قرار گرفتند.

در حوزه بوشهر، گناوه و دیلم، ابراهیم میگلی نژاد و محمد دادفر به مرحله دوم انتخابات رفتند که دادفر با کسب ۳۷ هزار و ۹۳ رأی (معادل 56 درصد) راهی مجلس شد. از حواشی آن دوره، تغییر نظر جبهه مشارکت درباره کاندیدای مورد حمایتش بود که ابتدا میگلی نژاد بود، اما در مرحله دوم اعلام شد هر دو کاندیدای مورد حمایت این حزب هستند. همچنین زمانبر شدن بررسی اعتراضات در این حوزه توسط شورای نگهبان، باعث شد تا دادفر با تاخیر دو ماهه از شروع به کار مجلس به تهران برسد. نفرات بعدی آن انتخابات، علی پولادی ریشهری عضو مستعفی شورای شهر و محمد خواجه‌پور نماینده وقت بود.

در حوزه انتخابیه دشتستان نیز رقابت جوانشیر کدخداپور و حمیده عدالت که هر دو به دیدگاه اصلاح طلبی نزدیک بودند به مرحله دوم رسیدند که عدالت توانست با کسب ۴۸ هزار و ۲۶۶ رأی (معادل 50 درصد) تنها نماینده خانم این شهرستان شود. حجت‌الاسلام حسین رزمجو نفر سوم آن انتخابات بود.

در حوزه تازه مستقل شده جنوب استان نیز (دیر و کنگان) حجت‌الاسلام عبدالله حاجیانی که در مجلس پنجم هم سابقه نمایندگی داشت، با کسب 24 هزار و 546 رای (معادل 51 درصد) نمایندگی اش را تکرار کرد. رقیب وی در مرحله دوم محمد احمدی اهل لامرد بود که در ابتدای دولت روحانی نیز استاندار فارس شد. برخی معتقدند بودند نطق ها و مواضع موثر وی در مجلس پنجم که مانع از جدایی عسلویه از استان بوشهر شد، یکی از عوامل رای آوری حاجیانی بود. ایشان در فروردین 1398 درگذشت.

مجلس هفتم؛ نمایندگانی با اکثریت اصولگراانتخابات مجلس هفتم در شرایطی اول اسفند 1382 برگزار شد که بسیاری از نمایندگان مجلس ششم ردصلاحیت شده و اواخر دولت دوم خاتمی و اوج گیری فشارهای داخلی و بین المللی بود.

در حوزه بوشهر، گناوه و دیلم که میزان مشارکت 19 درصد بود، مرحوم شکرالله عطارزاده با 23 هزار و 624 رای (معادل 25.2 درصد) راهی بهارستان شد، چهره ای که به واسطه اظهارنظرهای خبرسازش مورد توجه بود. مدیرمسئول نشریه اصولگرای “لیان” از اولین نمایندگان مجلس بود که به حمایت از کاندیداتوری احمدی نژاد برای ریاست جمهوری پرداخت. وی در دوره های بعد نتوانست از شورای نگهبان تاییدیه بگیرد و زمستان 1401 در تهران درگذشت. احمد دشتی زاده فرمانده سابق سپاه و محمد خواجه پور نماینده اسبق از دیگر رقبای وی در این دوره بودند.

در حوزه دشتی و تنگستان بازهم سیدمحمد مهدی پورفاطمی با کسب 23 هزار و 505 رای (معادل 50 درصد) به مجلس راه یافت. مشابه دوره ششم، رقیب پورفاطمی در انتخابات دوره هفتم نیز سید کمال الدین شهریاری بود که 400 رای کمتر از وی داشت.

در دشتستان نیز سید عبدالمجید شجاع رییس سابق دانشگاه علوم پزشکی بوشهر توانست با 40 هزار و 15 رای (معادل 43 درصد) نماینده شد. غلامرضا رازقی نماینده اسبق و مسیب غریب زاده عضو کنونی شورای شهر برازجان دیگر رقبای وی در آن دوره بودند.

تنها در حوزه جنوب استان، انتخابات به مرحله دوم کشید که قیصر صالحی با کسب 28 هزار و 751 رای (معادل 52 درصد) توانست نمایندگی را تجربه کند. رقیب وی سید اسدالله علمداری بود که در ادوار بعدی از سوی شورای نگهبان ردصلاحیت شد.

مجلس هشتم؛ ابطال نتایج یک حوزه انتخابیهدر انتخابات این دوره که 24 اسفند 1386 برگزار شد، بازهم تنها سید محمدمهدی پورفاطمی توانست با همان سبد رای 23 هزار نفری (معادل 30 درصد) در مرحله نخست نمایندگی اش را تکرار کند. عبدالصمد دولاح و عباس علوی نژاد دیگر رقبای وی در آن دوره بودند.

در حوزه بوشهر، گناوه و دیلم غلامعلی میگلی نژاد با سابقه شهرداری مرکز استان و فرمانداری دشتستان توانست با 25 هزار و 423 رای (معادل 26 درصد) نمایندگی را تجربه کند. حسن قائدزاده و عبدالکریم جمیری در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

در حوزه جنوب استان، انتخابات میان عسگر جلالیان و قیصر صالحی به مرحله دوم رفت که جلالیان با 27 هزار و 196 رای (معادل 53 درصد) نماینده شد.

در دشتستان، سرانجام جوانشیر کدخداپور پس از چندین دوره که نفر دوم یا سوم می شد، توانست در همان مرحله اول حایز حدنصاب راهیابی به مجلس شود، اما شورای نگهبان اعلام کرد به دلیل تخلفات رخ داده از جمله خرید و فروش رای، انتخابات باطل می باشد.

نهایتا دو سال بعد و همزمان با انتخابات ریاست جمهوری 1388، در دشتستان انتخابات میان دوره ای مجلس برگزار شد و ایوب پاپری مقدم با سابقه شهرداری برازجان توانست با 46 هزار و 338 رای (معادل 44 درصد) نماینده این حوزه در ایام باقی مانده مجلس هشتم شد. غلامرضا اسکندری و غلامرضا مختاری دو تن از مدیران بانکی استان رقبای پاپری بودند.

مجلس نهم؛ رای آوری اصولگرایانانتخابات مجلس نهم 12 اسفند 1390 برگزار شد که تکلیف هر 4 کرسی استان بوشهر در مرحله نخست مشخص گردید؛ ضمن اینکه سه کرسی آن به کاندیدای اصولگرایان اختصاص یافت.

پورفاطمی با کسب 24 هزار و 15 رای (معادل 35 درصد) توانست چهارمین دوره نمایندگی اش را تکرار کند و پس از آن با مانع ردصلاحیت مواجه شد. عبدالصمد دولاح و غلامحسین پولادی در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

در بوشهر، عبدالکریم جمیری با 47 هزار و 538 رأی (معادل 38 درصد) پس از چند دوره کاندیداتوری، به عنوان کاندیدای اصولگرایان راهی بهارستان شد. سیدکریم موسوی، غلامعلی میگلی نژاد و شیخ عبدالحمید خدری در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

همچنین سیدمهدی موسوی نژاد با کسب 46 هزار و 614 رأی (معادل 40.55 درصد) دومین نماینده معمم دشتستان شد. جوانشیر کدخداپور و ایوب پاپری در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

در جنوب استان نیز شیخ موسی احمدی دیگر کاندیدای اصولگرایان با 34 هزار و 576 (معادل 35 درصد) جلوتر از سکینه الماسی و قیصر صالحی قرار گرفت و به مجلس راه یافت.

مجلس دهم؛ سه نماینده از لیست امیددهمین دوره انتخابات مجلس در 7 اسفند 1394 همزمان با استقرار دولت روحانی در در فضای امیدواری ناشی از برجام به راهیابی نمایندگان اعتدالی نزدیک به این دولت همراه بود؛ اگرچه عملکرد آنها از نگاه اکثریت بدنه رای دهنده شان، مطلوب نبود.

در بوشهر عبدالحمید خدری با کسب 41 هزار و 922 رای (معادل 29 درصد) به عنوان کاندیدای مورد حمایت لیست امید به خانه ملت راه یافت. عبدالکریم جمیری نماینده وقت، سیدحسن موسوی و ضرغام حیدریه نفرات بعدی آن دوره بودند.

در دشتستان نیز همای سعادت روی دوش محمدباقر سعادت نشست و رییس ستاد انتخاباتی حسن روحانی توانست با کسب ۳۶ هزار و ۹۱۶ رای (معادل 34 درصد) نماینده این حوزه شود. غلامرضا مختاری و محمدرضا دهقان فرد در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

سکینه الماسی از نمایندگان اعتدالی نیز با کسب ۴۱ هزار و ۸۰۴ رای (معادل 37 درصد) به عنوان اولین بانو از حوزه جنوب استان راهی مجلس شد.  شیخ موسی احمدی و عسگر جلالیان نمایندگان وقت و سابق هم پشت سر الماسی قرار گرفتند.

در حوزه دشتی و تنگستان نیز سید کمال الدین شهریاری پس از چند دوره ناکامی، در غیاب پورفاطمی توانست سومین نمایندگی مجلس را تکرار کند. او با کسب ۵۴ هزار و ۳۰۸ رای (معادل 63 درصد) از محمد پاکدل کاندیدای مورد حمایت لیست امید پیش افتاد.

مجلس یازدهم؛ تکرار نمایندگان اصولگراانتخابات مجلس یازدهم در شرایطی 8 اسفند 1398 برگزار شد که سه نماینده قبلی استان ردصلاحیت شده و شهریاری دیگر نماینده استان هم کاندیدا نشد.

در حوزه بوشهر، گناوه و دیلم عبدالکریم جمیری توانست برای دومین بار نماینده شود. او در این دوره 29 هزار و 260 رای کسب کرد. ضرغام حیدریه و علی افراشته در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

ابراهیم رضایی نیز در دشتستان 36 هزار 851 رای کسب کرد تا نفرات دوم و سوم دوره قبل (مختاری و دهقانفرد) را پشت سر گذاشته و نماینده شود.

در جنوب استان نیز مجددا شیخ موسی احمدی با 38 هزار و 998 رای دومین دوره نمایندگی را تجربه کرد. دو نماینده سابق این حوزه (الماسی و جلالیان) در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

در دشتی و تنگستان هم غلامحسین کرمی با کسب 29 هزار و 57 رای نماینده شد تا بلاخره پس از دوره اول مجلس، یکبار دیگر تنگستان تجربه معرفی نماینده ای به قوه مقننه داشته باشد. علی زینبی و عبدالصمد دولاح نفرات بعدی آن انتخابات بودند.

مجلس دوازدهم؛ احتمال تغییر ضعیف است!

یک هفته مانده به انتخابات مجلس دوازدهم، برآوردهای کنونی نشان می دهد با ترکیب فعلی کاندیداها و میزان مشارکتی که در حوالی 40 درصد برآورد می شود، بعید است تغییری در ترکیب حداقل 3 نماینده استان رخ دهد.

به نظر می رسد تنها حوزه ای که در آن تا حدودی رقابت به چشم می آید، دشتی و تنگستان است.

باید منتظر ماند و دید حوالی نیمه شب 12 اسفند که تکلیف شمارش اغلب صندوق های رای در استان مشخص شده، آیا اراده ای از سوی مردم برای تغییر در ترکیب نمایندگان استان رقم خورده است؟

در این زمینه
اسامی نامزدهای نهایی انتخابات مجلس در استان بوشهر + عکس
یخ انتخابات با این کاندیداها آب می شود؟ + نمودار مشارکت استان بوشهر در ادوار مجلس

خلیج فارس: در روزهای اخیر قانون جدید مجلس در رابطه با افزایش سن بازنشستگی با انتقادات و سروصدای زیادی از سوی کارشناسان و صاحب‌نظران روبه‌رو بوده و بسیاری از آن به عنوان اهرمی بر روی دوش مردم برای نجات صندوق ها یاد کرده‌اند و معتقدند تا اصلاحات ساختاری در صندوق های بازنشستگی رخ ندهد، این تصمیم در حد مسکنی کوتاه مدت جوابگو است.

به گزارش خلیج فارس؛ طبق تصمیم بهارستان که در انتظار تایید شورای نگهبان می باشد، با افزایش پلکانی  خدمتی، سن بازنشستگی مردان به 62 سال و زنان به 55 سال می رسد.

رای نمایندگان بوشهر چه بود؟

طبق اعلام سامانه شفافیت مجلس شورای اسلامی، رای نمایندگان استان بوشهر به این مصوبه مشخص شده است:

موسی احمدی (نماینده جنوب استان) و غلامحسین کرمی (نماینده دشتی و تنگستان) موافق

عبدالکریم جمیری (نماینده بوشهر، گناوه و دیلم) مخالف

ابراهیم رضایی (نماینده دشتستان) عدم حضور

در این زمینه
افزایش سن بازنشستگی؛ مشکلات روی دوش مردم

حسن محدث زاده

پتروشیمی جم سه شنبه سومین هفته مهرماه میزبان نشستی با عنوان” آیین امضا تفاهم‌نامه پروژه‌های عمرانی سال ۱۴۰۲ شورای راهبردی منطقه پارس” با راهبری سازمان منطقه ویژه پارس و حضور پررنگ حجت‌الاسلام احمدی نماینده مجلس بود که غیبت فرمانداران شهرستان‌های جنوبی استان به عنوان یکی از طرفین اصلی امضا، سندهای از پیش چاپ شده را بی امضاء، به درون کشوهای مدیران سازمان منطقه ویژه فرستاد. راقم این سطور، ۳ فرضیه و گزاره را برای این نشست ابتر و چرایی غیبت دسته جمعی فرمانداران که به احتمال زیاد با هماهنگی استانداری انجام شده؛ در ذهن متصور است:

نخست اینکه، انگیزه نمایندگان دولت برای عدم شرکت در نشست می‌تواند به شیخ موسی و انتخابات خط و ربط داشته باشد. خرداد ماه سال جاری محمدرضا غلامرضا معاون سیاسی وقت وزارت کشور در بخشنامه‌ای از فرمانداران، بخشداران و معاونان فرمانداران خواست تا برای پیشگیری از هرگونه سوء‌برداشت، نسبت به عدم همراهی نمایندگان در موضوعات و جلسات شائبه‌دار، حساسیت و دقت لازم را داشته باشند. این ماده در بخشنامه معاون سیاسی که ظاهری معقول دارد، به مذاق مجلس نشینان خوش نیامد و دست به اعتراض زدند تا وزارت کشور، این بند را از بخشنامه قیچی کند.

اما این مهم هم کارگر نیفتاد و بهارستانی‌ها به کمتر از برافتادن غلامرضا راضی نشدند و بر این خواسته خود تا رفتن به پای استیضاح وزیر پیش رفتند اما وحیدی برای جستن و گریختن از قلم سرخ نمایندگان، بر حکم معاونش، خط عزل بنویسد.

با وجود لغو این ماده در بخشنامه و عزل معاون سابق، اما ظاهراً وزارت کشوری‌ها می‌خواهند به بخشنامه‌ای که دیگر وجود ندارد، پایبند باشند و در جلسه‌ای که به زعم آن‌ها “شائبه‌دار”است، حضور نیابند تا زهر چشم از شیخ موسایی بگیرند که کلامی در حمایت از معاون معزول نگفت و حتی شاید (با تاکید می‌گویم شاید) برای استیضاح نیز امضا کرده باشد.

از سویی دیگر، این غیبت نشان می‌دهد که حنای احمدی برای دولتی‌ها، به زیبایی و پررنگی سابق نیست و محتمل است گمان‎برند که شیخ پا به سن گذاشته، مشمول “خالص سازی” انتخابات شده و برای تشکیل مجلسی انقلابی‌تر، از چشم تشکل‌های اصولگرایی می‌افتد تا چشمان او، کرسی‌های مجلس دوازدهم را نبیند. به این دلیل ترجیح دادند در جلسه‌ای که به نام نماینده فعلی و نامزد ناکام مجلس آینده است، ننشینند و عکس یادگاری نگیرند و از او عبور کنند.

گزاره و انگیزه دوم غبیت فرمانداران که امیدوارم فرضیه اشتباه این نویسنده باشد، به خود مساله مسئولیت‌های اجتماعی برمی‌گردد.

در یک دهه اخیر، همواره بر سر اعتبارات قطره چکانی نشت کرده از تاسیسات گاز و پتروشیمی مستقر در منطقه پارس جنوبی، بین مسئولان استان در سطوح مختلف، دعوا، مرافعه و مناقشه و مجادله بوده است. هنوز گلایه‌ها و اعتراض صریح و تند نمایندگان بوشهر و دشتستان بر نماینده جنوب استان بر سر آنچه آن را تمامیت خواهی شیخ موسی برای جذب همه اعتبارات مسئولیت اجتماعی برای حوزه‌ انتخابیه‌اش می‌دانند، را فراموش نکرده‌ایم. نمایندگان حوزه‌ شمالی استان در حالی که کیلومترها از صنایع پارس جنوبی دورند و از آسیب‌ها و لطمه‌های آن در امان‌اند، اما معتقدند حوزه‌های انتخابیه آنها نیز باید از اعتبارات مسئولیت‌های اجتماعی قدر و سهمی ببرد. بی‌تردید وقتی این نمایندگان، گلایه‌ها را عمومی‌ می‌کنند در ورای پرده نیز دو صد چندان در کوشش‌اند که بر خلاف سال‌های پیشین، اعتبارات به طور استانی تقسیم شود نه منطقه‌ای، بیم آن دارم که استانداری بوشهر، فرمانداران جنوب استان را با همین استدلال معیوب، از رفتن به نشست منع کرده باشد که اگر چنین گزاره‌ای صحیح باشد، هر ۴ فرماندار بومی، دست به خطایی راهبردی و نابخشودنی زده‌اند که آثار آن تا همیشه دامان‌شان را خواهد گرفت.

گزاره سوم ممکن است به دعوای درون خانوادگی نفتی‌ها مرتبط باشد. در ماه‌های اخیر، سازمان منطقه ویژه پارس، با این ادله که خود باید راهبر و ناظر همه فعالیت‌ها منطقه ویژه باشد، دبیرخانه شورای راهبردی پتروشیمی‌ها را از شرکت عملیات غیرصنعتی پازارگاد گرفته و تحت مدیریت خود را در آورده است.

این تصمیم با اعتراض برخی پتروشیمی‌ها روبرو شده و اختلاف و حفره بین پتروشیمی‌ها و سازمان منطقه را عمیق‌تر از گذشته کرده است.

فرمانداران که سال گذشته، تفاهم‌نامه‌ها را با “شورای راهبردی پتروشیمی‌ها”، امضا کرده‌ بودند اما امسال می‌بایست پای قرار و قرارداد “شورای راهبردی منطقه پارس” می‌نشستند. شاید فرمانداران با دو دو تا کردن، ترجیح داده‌اند در این دعوا، طرف پتروشیمی‌ها را بگیرند که اگر چنین باشد، نشان می‌دهد سازمان منطقه ویژه که روزگاری برای خود سروری و سرداری منطقه می‌کرد امروز به شیر بی یال و دمی تبدیل شده که کسی حتی برای تفاهم نامه‌هایش هم نیز تره خرد نمی‌کند و بازی را پتروشیمی‌ها واگذار کرده است.

مخلص کلام؛ تا زمانی که فرمانداران کلامی نگویند و رمزی نگشایند تا بدانیم که چرا در مجلسی که قرار بود برای منطقه اعتباری بیافریند، غیبت کردند، ما هم محکوم به گمانه سازی و ‌ذهن خوانی هستیم.

پایگاه اطلاع رسانی «خلیج فارس» در راستای طرح دیدگاههای مختلف، از انتشار یادداشت های دیگر استقبال می کند.